Hemelvaartexcursie Texel 2012
Inleiding door Peter Noy
Inmiddels de 19e editie van deze mooie vierdaagse voorjaarsexcursie! Op donderdagochtend 17 mei jl. (Hemelvaartsdag) vertrokken we met maar liefst veertig enthousiaste vogelaars richting Den Helder, om vanaf daar de veerboot naar Texel te nemen. Het was nog even spannend of we de boot van half elf zouden halen. Gelukkig sloot de elfde auto last-minute in de rij aan om nog, net voor het sluiten van de slagboom, de boot op te rijden. En wij maar denken dat Fransen Loeffen ‘de boot gemist’ had! Na een voorspoedige overtocht (het weer was uitstekend) reden we net na elven Den Burg binnen op zoek naar de splinternieuwe Stayokay. Voor het eerst zijn dit jaar ook de leden van IVN-Uden uitgenodigd, waarvan door enkelen van hen dankbaar gebruik is gemaakt. Zij hebben genoten van de bijzondere sfeer tijdens zo’n meerdaagse excursie. Verderop in het Bruujsel kun je lezen hoe zij de reis ervaren hebben. Helaas waren Emmy Veeger en Petra Hermens door privéomstandigheden verhinderd. Stayokay Texel, deze vier jaar geleden nieuw gebouwde groepsaccommodatie, aan de rand van Den Burg, mag er wezen en doet niets onder voor een viersterren hotel. In mei 2006 zijn we voor het laatst met de Vogelwacht op Texel geweest (wat vliegt de tijd toch). We zaten destijds nog in de oude Stayokay (Herberg Panorama). De nieuwe groepsaccommodatie ademt rust en sfeer uit en heeft diverse ruimtes (restaurant, bar, buitenterras, filmzalen) om te verblijven. De twee- en vierpersoonskamers zagen er netjes uit en zijn praktisch en sfeervol ingericht. Twee avonden hebben we gebruik gemaakt van de filmzaal om dia-/filmpresentaties (o.a. van Texel) te bekijken. Kortom een luxe accommodatie, waar we zeker nog eens terugkomen!
Wie gingen er mee?
Riky en Udo Alma, Jan van Bergen, Vera Brounts, Simone van de Burgt, Harrie Clemens, Martien van Dooren en Dieny Fleuren, Francien en Tiny van den Elsen, Bert van Ginkel, Sjoukje van den Heuvel, Tineke en Peter Huijs, Trudy Kanters, Conny Koenen, Annie en Wim van Lanen, Els en Frans Loeffen, Rien de Mol, Sjan en Peter Noy, Marlies Noy, Ria en Noud van de Rakt, Leo Roovers, Theo van der Velden, Marga Verduin, Liesbeth en Ramon Verkaar, Hermien en Lambert Verkuijlen, Arend Vermaat, Dorien en Theo Versteegden, Fien en Nico Verstegen, Annie Vervest en Jeroen Vonk.
Wat zagen we?
Tijdens deze excursie hebben we een respectabel aantal vogelsoorten gescoord (122), waaronder de zeldzame Brilzee-eend in de Mokbaai. Onder aanvoering van enkele diehards konden we, naast de eerdergenoemde soort, diverse leuke waarnemingen op onze palmares bijschrijven. Denk aan: Roodmus, Morinelplevier, Bruine Kiekendief, Dwergstern, Grote Stern etc. Iedere avond, na afloop van het avondeten, werd de ornithologische checklijst door Arend Vermaat voorgelezen. Dé vogelkijkpunten op Texel zijn het Ottersaat, Dijkmanshuizen, de Petten, de Mokbaai, de Muy, de Slufter en de Schorren etc. Voor alle deelnemers had Tineke een praktisch overzicht gemaakt van alle vogelkijkpunten op het eiland. Gedurende onze trip hebben we gebruik gemaakt van zowel de (elektrische) fiets als de auto. Tot slot… Een leerzaam, gezellig én vogelrijk lang weekend (goed weer; 15 tot 20 graden), waar veel Vogelwachters en IVN-ers van genoten hebben. Naast vogels kijken, gaat het ook om de onderlinge contacten, het fietsen, lekkere eten en… niet te vergeten het pilsje of wijntje ’s avonds aan de bar. Lees hierna de enthousiaste verhalen van enkele excursiegangers.
Donderdag 17 mei 2012 (door Marlies Noy)
Klokslag 7.35 uur stonden Peter en Sjan bij mijn voordeur. Een strakke planning, maar ik had niet anders verwacht. Het beloofde een prachtige dag te worden: de zon stond hoog aan de hemel. We kwamen aan bij de Groenhoeve en er volgde het bekende ritueel van het begroeten van ‘oude’ en ‘nieuwe’ vogelaars. We begroetten zowaar zeven juveniele vogelaars! De reispapieren werden uitgedeeld en de fototoestellen uitgeprobeerd. We vertrokken met drie groepen met in totaal elf auto’s naar Den Helder. Veertig enthousiaste vogelaars hadden erg veel zin om Texel met zijn duizenden vogels te gaan verkennen! Om half elf kwamen we aan in Den Helder en gingen met de auto’s aan boord. We waren nog maar net van de wc-stop terug of we waren al aangekomen in Texel. De overtocht duurde niet langer dan een kwartier! Jammer; ik had nog wel even aan het dek de talloze meevliegende meeuwen willen bekijken! We reden met zijn allen naar de Stayokay Texel. Het weer kon niet beter: strakke blauwe lucht, een graad of achttien en weinig wind. Onze Stayokay bleek een vrij nieuw en groots opgezet gastenverblijf te zijn. Ze kon 240 gasten herbergen. Later merkten we inderdaad dat de herberg aardig vol zat met gezinnetjes en talloze jonge voetballertjes met hun ouders, trainers en broers en zusjes! Het was een drukte van belang maar wel gezellig. De voetballertjes genoten enkele dagen van een voetbaltoernooi. Binnen aangekomen zagen we een grote receptiehal, een ruime eetzaal en een bar die oranje versierd en aangekleed was. We kregen als ontvangst een kop koffie/thee met een punt typische Texelse lekkernij (Hoornderring, red.). Het leek veel op gevulde speculaas. De tassen lieten we in de auto’s staan en we vertrokken met drie groepen en duidelijke routekaarten om een aantal vogelgebieden te gaan verkennen. Ik hoopte dat onze zeven juvenielen snel zouden wennen: Marga Verduin, Nico en Fien Verstegen, Trudy Kanters en Leo Rovers en Annie en Wim van Lanen. Gedurende de middag hebben we diverse gebiedjes, eilandjes en vogelobservatiehutten bezocht. Duizenden schreeuwende kokmeeuwen blijven op mijn netvlies staan. Zij aan zij waren ze aan het broeden of rusten op de eilandjes in het water. We zagen dat ze op een erg eenvoudig nest zaten, gemaakt van wat rietstengels. Verder ging het weer: We bezochten de Petten en de Mokbaai. Blij verrast waren we met de vondst van een Rosse Franjepoot op Dijkmanshuizen. De zeldzame Brilzee-eend hadden we de eerste dag nog niet gevonden, jammer. Het is een verdwaalde vogel die al wel door andere vogelaars was aangetroffen. Ik twijfelde er niet aan dat hij door de meer ervaren vogelaars met hun scherpe ogen een dezer dagen zou worden gespot! Iemand ontwaarde een mannetje Gele Kwikstaart in een weide en wees ons op zijn bijzondere diepgele kleur. Turend van het ene punt naar het andere punt hebben we een schat aan vogels aangetroffen: Kanoeten, Wulpen, Grauwe Ganzen, Eenden, Scholeksters met hun feloranje snavels pikkend in het water op zoek naar voedsel. Behendige Visdiefjes scheerden door de lucht en opnieuw bewonderde ik de grote Aalscholvers die op een rijtje hun grote vleugels lieten drogen. Dat blijf ik een prachtig gezicht vinden! Texel bleek een groot, ruim en groen eiland te zijn met zeer veel polders, graslanden, boerderijen en kleine dorpjes. De smalle huisjes met aparte daken en allerlei frutsels in de voortuin waren prachtig om te zien. De talloze wilde bloemen in het gras waren een lust voor het oog: boterbloemen, paarse wilde orchideeën etc. Er waren heel veel toeristen omdat het Hemelvaartweekend was. Ik heb veel typisch Texelse boerderijen gezien met enorme rieten daken. En de zogeheten ‘boeten’ vielen op in de weilanden. Waren deze schuurtjes niet gewoon schapenverblijven? Ik heb me weer laten uitleggen waarom deze schapen gekleurde strepen op hun kont hadden. Sommigen van hen hadden wel drie kleuren op hun achterwerk…? Moe maar voldaan arriveerden we net na zessen bij de Stayokay. Snel naar de kamer en tassen uitpakken want om half zeven zou het dinerbuffet klaar staan. Het eten, die eerste avond, viel tegen. Meerdere mensen mopperden hier over. De karbonade was taai en had veel bot en we kregen wat erwten en wortels die overduidelijk uit de diepvries kwamen. Peter verwoordde onze klacht richting chef en deze nam het serieus op. Na de gebruikelijke koffie/thee en een lekker pindakoekje somde Arend Vermaat met luide en duidelijke stem de 92 vogelsoorten op die we vandaag hadden waargenomen. Om negen uur vertrokken we naar de bioscoopruimte op de eerste verdieping waar we een informatieve en interessante film over Texel hebben gezien. We kregen daarin wel honderd vogelsoorten te zien met een korte uitleg erbij waardoor we ruim anderhalf aan het kijken waren. Dat was voor sommigen van ons te veel van het goede: Ramon Verkaar en ook ik zaten zichtbaar tegen de slaap te vechten en we zaten te knikkebollen! We gingen hierna nog even borrelen in de oranje bar en tegen 0.00 uur waren de meesten van ons richting bed. Moe, maar voldaan na deze prachtige eerste dag.
Vrijdag 18 mei 2012 (door Marga Verduin)
Na een eerste dag vol nieuwe indrukken per auto, gaan we vandaag de vogels vanaf de fiets spotten. Nadat we het ontbijt en een eigen lunchpakket hebben klaargemaakt, worden de fietsen uitgedeeld. Ik als nieuweling, was niet zo goed voorbereid als de meeste ervaren vogelaars, die voorzien waren van handige fietstassen en zelf gefabriceerde pvc-kokers voor hun telescoop. Bepakt en bezakt vertrekken we in drie groepen met zonnig, fris weer en een matige wind. Peter had een mooie route gepland van ruim dertig kilometer. Het motto was: goed om je heen kijken en zodra iemand iets ziet, stoppen, en daarbij ook nog opletten dat je niet op je voorganger knalt! De route voert natuurlijk ook langs verschillende vogelkijkpunten, waar sowieso gestopt wordt om de vele steltlopers te aanschouwen, zoals grote groepen foeragerende Rosse Grutto's, broedende Kluten waarvan sommige al met jongen, een Tureluur, Scholeksters met hun tepietceremonie of een Steenloper die druk doende is steentjes of schelpen om te keren, een rennende Krombek- of Drieteen Strandloper (deze mist het vierde teentje, hoorde ik), een Bontbekplevier en enkele hele mooie Zilverplevieren in zomerkleed. Krijsende Kokmeeuwen of Visdiefjes die hun partner liefkozend een visje aanbieden. Ook de vele Grote Sterns, welke een geluid produceren dat niet bepaald het oor doet strelen. Volgens Bert klonk het als een oude, knarsende kasteeldeur. Doch, de meningen hierover waren verdeeld... Kortom: er viel heel wat te zien en te bespreken. Een bijzondere waarneming die dag was het spotten van de Zwarte Zeekoet, die jammer genoeg niet zo mooi op kleur was als in mijn pas aangeschafte vogelgids. Onderweg lieten we ons verrassen door de Zomertortel, wiens koeren je nog zelden hoort. Tijdens een fiets-stop op de dijk lukte het Peter nauwelijks om vanaf een glad gepolijst kunstvoorwerp een groepsfoto te maken; gelukkig kwam hij er zonder kleerscheuren vanaf! Met de veerboothaven in zicht wilden de dames even naar het toilet en fietsten de diehards Jan, Bert en Arend verder naar de volgende spotplek. Onze groep splitste zich, maar Leo kon zich hier gelukkig weer met zijn Trudy herenigen! “Zoenen, zoenen.....”, riep Marlies. Het koppel was als juvenielen zo in de ban van het vogelen, dat zij elkaar al fietsend uit het oog waren verloren. Ja, en toen moesten we zelf het onderscheid proberen te maken tussen een Kleine en een Grote Mantelmeeuw. En warempel, het lukte ons. Tijdens het fietsen door een bos overviel ons een regenbuitje en na het aantrekken van regenkleding miste Peter ineens zijn zus Marlies en zijn vrouw Sjan. Het viel onze herder niet mee om zijn Udense schaapjes bij elkaar te houden! Arend Vermaat nam, na afloop van het avondbuffet, de vogellijst door en zo konden we nog meer soorten afvinken. Na de koffie/thee konden we in de filmzaal genieten van een mooie diapresentatie van Lambert Verkuijlen en daarna sloot eenieder voor zich de avond af met een praatje en een drankje na weer een geslaagde dag.
Zaterdag 19 mei 2012 (door Liesbeth en Ramon Verkaar)
Onze fietsgroep bestond die dag uit: Wim en Annie van Lanen, Conny Koenen, Jeroen Vonk, Nico en Fien Verstegen, Dieny Fleuren en Martien van Dooren, Theo en Dorien Versteegden en Ramon en Liesbeth Verkaar. Vandaag was Hermien jarig, ze werd zestig jaar. Uiteraard werd er gezongen voor haar en haar eetplek was versierd. Ze was nogal verrast door deze ontvangst bij het ontbijt. Als je ’s morgens al gefeliciteerd wordt door veertig enthousiaste mensen, is dat toch wel bijzonder. De tweede fietsdag stond gepland. Het waren fijne fietsen, behalve de zadels, die waren best hard, arme billen! Enkele mensen gingen met de auto vogelen, waardoor onze groep slonk van veertien naar twaalf. De dag begon met wat regen, maar zodra we op pad gingen werd het droog en er stond maar weinig wind, ideaal fietsweer. Om niet weer richting Oudeschild te gaan, had Ramon een tocht gepland die eerst midden door Texel ging. Iets boven Den Burg, na een kwartiertje fietsen, kwamen we bij een plasje. Hier zagen we twee Casarca-eenden. Ze zijn ongeveer zo groot als Bergeenden maar dan bruin en met een lichtgele kop. Het mannetje heeft een zwarte ring om de nek. Vaak zijn het vogels die uit gevangenschap ontsnapt zijn en zich in de natuur kunnen handhaven en voortplanten. Ook hoorden we volop de Rietzanger en de Rietgors zingen. De Rietgors hadden we vrij snel gevonden, maar de Rietzanger liet zich niet zien. Dat was zoeken naar een speld in een hooiberg. Uiteindelijk hebben wij hem toch gevonden. Het is een drukke zanger met veel krassen en uithalen. Via een fietspad kwamen we bij een dijkje en een ander leuk plasje met een bruggetje. Daar werden we verwelkomd door de Grasmus, die was niet moeilijk te vinden. Op het plasje waren enkele meerkoeten aan het knokken om een vrouwtje. Dat heb je in deze tijd van het jaar. Het hele eiland barstte van het leven. We hoorden al enige tijd de Kleine Karekiet roepen, weer een puzzel om op te lossen. Met vereende krachten gingen we op zoek en we hebben hem uiteindelijk goed in de kijker gekregen. Vervolgens fietsten we verder en kwamen in de buurt van een boerderij, waar we de Spotvogel hoorden, maar hoe we ook zochten, deze grappenmaker liet zich niet zien, hij spotte met ons. Gelukkig was er een sympathiek Winterkoninkje dat bleef zitten, zodat Conny mooie foto’s kon maken. Ook de mooi gekleurde putters lieten zich zien. We fietsten verder en kwamen in de polder Waal en Burg. Langs de kant van de weg lag vogelkijkpunt ‘De Staart’ waar we de Tureluur, de Grutto en de knalgele Kwikstaart zagen. We gingen een doodlopende weg in met een vervallen boerderij. Aan het einde zagen we twee Oeverlopertjes langs de kant van het water vliegen, hoog piepend en protesterend. Martien probeerde een foto te nemen, maar telkens als hij wilde knippen, vlogen ze weer vrolijk verder, frustrerend! De Oeverloper is een middelgrote Ruiter met korte poten, een korte hals en een lange staart. Heeft een bruine kop, hals en rug en een witte buik. De witte buik loopt door tot bijna op de rug in een witte streep (inkeping op zijborst). Hij laat kenmerkend gedrag zien; de kop en staart wippen voortdurend op en neer en hij heeft een in elkaar gedoken houding. Hij vliegt vlak boven het water met snelle trillende ondiepe vleugelslagen en met glijvluchten op afhangende vleugels. Hij heeft een heel goede schutkleur en wordt daarom vaak pas gezien als hij op de wieken gaat, om een stukje verderop weer neer te strijken. De witte vleugelstreep en donkere staart zijn dan zichtbaar. Het is vooral een doortrekker, maar enkele vogels komen in ons land tot broeden. We wilden naar de Westerkolk fietsen, maar vanwege het broedseizoen was dit gesloten. Het mannetje Bruine Kiekendief konden we mooi zien en langs de weg veel prachtige paarse orchideeën. Toen maar richting oostkust gefietst en kozen een doodlopend weggetje in Drijvers Vogelweid de Bol, vlak boven het plaatsje Oost. Hier stond een boeren platte kar, die we gebruikten als zitplaats voor onze lunch. Het was een koddig gezicht (zie foto). Na de lunch kwamen we de groep van Peter tegen bij de plas met tamme eenden van Natuurmonumenten. Je kunt hier wel even je soorten oefenen, want ook veel eenden zie je in het wild. Op een leuk terras in Oosterend lieten we ons de koffie goed smaken. De gierzwaluwen en huiszwaluwen vlogen boven onze hoofden. Op naar Wagejot en daar strandden we op een oude zeedijk. Daar zagen we dat aan de andere kant van het water de vogels beter te zien waren. Het is een langgerekte plas met kleine eilandjes. Een prachtig kijkpunt met heel veel krijsende kokmeeuwen, visdiefjes die hun partner een visje kwamen aanbieden, bontbekplevieren en kluten. Hier konden we wel uren blijven kijken. Er liepen ook kleine kluutjes rond, zo schattig, die bolletjes met veren en van die veel te grote blauwe poten. Af en toe kropen ze onder moeders vleugels. Kluten zijn nestvlieders, dat betekent dat de kuikens gelijk als ze uit het ei komen zelf hun voedsel moeten zoeken. Twee kluten waren aan het steggelen, dat deden ze met de poten, omdat als de snavel breekt, ze niet meer kunnen eten en dus dood gaan. Na deze prachtige plek fietsten we zuidwaarts, naar Minkewaal. Hier stond een betonnen oeverzwaluwwand. De wand was bewoond, je zag de oeverzwaluwen rond en in de wand vliegen. Bij Dijkmanshuizen was de zeldzame Rosse Franjepoot de kers op de taart. Een druk vogeltje dat alsmaar om zich heen pikt, het is familie van de strandlopers. Bij deze bijzondere vogel is juist het vrouwtje fel gekleurd en het mannetje wat fletser. Dit omdat het mannetje de eieren uitbroedt en de jongen verzorgt. Het vrouwtje gaat na het eieren leggen op zoek naar een tweede partner, om zo het korte broedseizoen in het noorden (IJsland, Rusland, Scandinavië) optimaal te benutten. Ze worden zelden in broedkleed in Nederland gezien. Vooral na een herfststorm worden ze nogal eens gespot. Om zes uur waren we ‘thuis’, dus waren we negen uur onderweg geweest. Het was mooi weer, dus de drankjes voor het eten konden op het terras van de Stayokay herberg genuttigd worden. ’s Avonds was er voetbal (Champions League finale, red.), wie er niet van houdt ging wandelen in het gezellige dorpje Den Burg. Het was een geweldig mooie dag. Alles was weer tot in de puntjes verzorgd door Peter. We moeten er voor waken dat we dit gewoon gaan vinden, want hij steekt er veel vrije tijd in.
Zondag 20 mei 2012 (door Annie Vervest)
Na een paar fantastische dagen, waarin we weer ontzettend veel gezien en gescoord hebben, is alweer de allerlaatste dag aangebroken van ons verblijf in het Stayokay in Den Burg op het eiland Texel. Een eiland met vooral schapen en nog eens schapen. Superbeesten. Het was die dag opnieuw genieten van een heerlijk ontbijt, waarbij een eitje ook deze dag niet ontbrak. Peter werd door Marlies terecht in het zonnetje gezet. Ze hield een prachtige speech over alle schaapjes die Peter onder z’n hoede had en als herinnering kreeg hij van Marlies, namens de hele groep, een allerliefst schaapje (zie foto) voor op zijn bureau. Dit natuurlijk om deze ‘bijzondere kudde’ niet te vergeten. Na het ontbijt werd traditiegetrouw de groepsfoto gemaakt, waarbij weer op de nodige personen gewacht werd. Ondergetekende niet uitgezonderd. Uiteindelijk waren alle schaapjes present en konden we na het maken van de foto weer in drie groepen vertrekken. Het was erg koud en van lieverlee werd het weer wat druilerig en het duurde niet lang of het begon echt te regenen. Tijd voor koffie dus. Onze groep splitste zich en ik ging met Frans en Els naar het Maritiem & Juttersmuseum in Oudeschild. We hebben ons daar geen moment verveeld en als we nog eens in Texel komen is het een aanrader om daar te gaan kijken. We hebben dus vandaag niet zoveel gevogeld, maar ons toch goed vermaakt. Om drie uur begon iedereen zich in de hal van de Stayokay te verzamelen voor de koffie, maar het kriebelde toch bij een aantal chauffeurs, want er was twee uur wachttijd voorspeld bij de boot naar het vaste land. Het grappige was, dat we daar iedereen weer troffen, buiten in het zonnetje, op een parkeerplaats en nóg een parkeerplaats. Tijd genoeg om daar dus afscheid van iedereen te nemen. Ik heb eens nagedacht over hoe zo’n dag er voor Peter eigenlijk wel uit moest zien en ik kwam tot de conclusie dat er misschien toch maar weinig van zo’n ‘herders’ op de wereld rondlopen. Het begint al ’s morgens bij het ontbijt: Ongelooflijk hoeveel makke schapen er in een hok gaan, en dat met maar één herder die ze moet hoeden. Het duurt een eeuwigheid voordat ’s morgens alles geregeld is en de schaapjes op het punt staan om te vertrekken. Pas als er één schaap over de dam is, dan volgen er meer. Peter probeert verder de hele dag om zijn schaapjes bij elkaar te houden, maar dat wil niet altijd lukken. Soms zet er wel eens een schaap ‘de kont tegen de krib’ en piept er dan van tussen. En als het hek van de dam is dan lopen er meerdere de wei uit. Peter moet dan dus weer leren om zijn schaapjes los te kunnen laten, maar hij heeft geen rust voordat alle verloren schaapjes terecht zijn. Gelukkig zijn deze dan weer een poosje zo mak als een lammetje. De herder krijgt pas echt rust als ‘s avonds alle schaapjes op het droge zijn, alle schaapjes geteld zijn en ’s nachts alle schaapjes in de wolken zijn. Ook speelt onze herder af en toe de rol van het ‘zwarte schaap’. Ga er maar aan staan. Dit is bijna onmogelijk, maar Peter lukt het. Eigenlijk kom ik tot de volgende conclusie: Peter is er voor geschapen.
Beste vogel- en natuurvrienden! (door Nico en Fien Verstegen)
Hier een klein verslag van hoe wij op het idee gekomen zijn om ons tijdens de Hemelvaartexcursie aan te sluiten bij de groep enthousiaste Vogelaars en natuurlijk IVN-ers. Nou, het is puur toeval dat we lid zijn geworden van IVN en nog niet van de Vogelwacht. Wij zijn namelijk al van huis uit echte natuurliefhebbers. Enkele jaren terug las ik een stukje in het Udens Weekblad over een cursus ‘vogels rondom het huis’. Ik stelde mijn man Nico voor om hieraan deel te nemen. Zogezegd, zo gedaan. We vonden het allebei zeer interessant en zijn daarna met andere ogen en nog meer interesse naar de vogels in de tuin gaan kijken. We kochten een verrekijker en gingen meer op pad om onze nieuwe kennis in praktijk te brengen. Ook probeerden we foto’s van de vogeltjes te maken en deze thuis op te zoeken. Van mijn kinderen kreeg ik met mijn verjaardag een voederstandaard om de vogeltjes in de winterdag te voeren en tevens konden we er dan door ons kamerraam mooi van genieten en proberen de diverse soorten ook thuis te brengen. Op een gegeven moment werd er een IVN cursus aangeboden basis natuurkennis. Deze sloot mooi bij onze interesse aan en die hebben we dan ook gevolgd. Theorie binnen was heel leerzaam, maar het leukste daaraan zijn natuurlijk de excursies buiten. Dan zie je het in de praktijk en je leert ook veel van je medecursisten. We dachten toen dat het zeker tijd zou worden om lid te worden. En zijn toen ook lid geworden van het IVN-Uden. Het voordeel daarvan is dat je steeds meer informatie krijgt wat er zoal te doen is en waar je aan deel kunt nemen. Bij het doorlezen van de activiteiten kwam dus ook de meerdaagse reis naar Texel in beeld. Op Texel waren we al eens geweest maar dit was dé kans om er nog eens naar toe te gaan en ook nog iets op te steken van de mooie natuur daar. Het ging onze verwachtingen ver te boven. Na 45 jaar weer eens op een stapelbed (wie had dat gedacht), allemaal leuke vogelaars en natuurliefhebbers om je heen en onze kamergenoten woonden bij toeval vroeger ook nog in onze buurt. Op Texel zijn we de eerste dag rond gereden met de auto naar de plaatsen waar wat te zien was. De dagen daarna op de fiets en dan soms om de honderd meter stoppen want er werd iets gehoord, de verrekijker in de aanslag en maar zoeken of we konden scoren. En het mooie was: we hebben ons geen moment verveeld. We hebben daar zoveel soorten vogels gezien dat we ze zonder het papier ze nog niet konden opnoemen. Je las de naam dan en dacht, o ja die heb ik ook gezien of gehoord. Het was een ervaring op Texel die wij iedereen kunnen aanraden, goed georganiseerd, goed eten, mooi ingedeelde groepen, en fantastisch weer besteld en gekregen. Petje af voor onze reisleider Peter Noy want die had het toch maar weer voor veertig personen goed voor elkaar. Dank je wel. Wij zullen dan ook niet schromen om vaker met een dergelijke excursie mee te gaan!
Vogelwaarnemingen door Arend Vermaat
| 01. Aalscholver | 22. Eider | 43. Heggenmus | 64. Kuifeend | 85. Rosse Grutto | 106. Vink |
| 02. Bergeend | 23. Ekster | 44. Holenduif | 65. Lepelaar | 86. Rotgans | 107. Waterhoen |
| 03. Blauwborst | 24. Engelse (Gele) Kwikstaart | 45. Houtduif | 66. Meerkoet | 87. Scholekster | 108. Waterhoen |
| 04. Blauwe Kiekendief | 25. Fazant | 46. Huismus | 67. Merel | 88. Slobeend | 109. Wilde Eend |
| 05. Blauwe Reiger | 26. Fitis | 47. Huiszwaluw | 68. Middelste Zaagbek | 89. Smelleken | 110. Winterkoning |
| 06. Boerenzwaluw | 27. Fuut | 48. Kanoet | 69. Morinelplevier | 90. Sperwer | 111. Wintertaling |
| 07. Bontbekplevier | 28. Gele Kwikstaart | 49. Kauw | 70. Nachtegaal | 91. Spotvogel | 112. Witbuikrotgans |
| 08. Bonte Strandloper | 29. Gierzwaluw | 50. Kemphaan | 71. Nijlgans | 92. Spreeuw | 113. Witte Kwikstaart |
| 09. Bonte Vliegenvanger | 30. Goudhaan | 51. Kievit | 72. Noordse Stern | 93. Sprinkhaanzanger | 114. Wulp |
| 10. Boomkruiper | 31. Goudplevier | 52. Kleine Karekiet | 73. Oeverloper | 94. Staartmees | 115. Zanglijster |
| 11. Boomvalk | 32. Grasmus | 53. Kleine Mantelmeeuw | 74. Oeverzwaluw | 95. Steenloper | 116. Zilvermeeuw |
| 12. Bosruiter | 33. Graspieper | 54. Kleine Plevier | 75. Pimpelmees | 96. Stormmeeuw | 117. Zilverplevier |
| 13. Braamsluiper | 34. Grauwe Gans | 55. Kleine Strandloper | 76. Putter | 97. Tafeleend | 118. Zomertortel |
| 14. Brandgans | 35. Grauwe Vliegenvanger | 56. Kluut | 77. Regenwulp | 98. Tapuit | 119. Zwarte Kraai |
| 15. Brilzee-eend | 36. Groenling | 57. Kneu | 78. Rietgors | 99. Temmincks Strandloper | 120. Zwarte Wouw |
| 16. Bruine kiekendief | 37. Groenpootruiter | 58. Knobbelzwaan | 79. Rietzanger | 100. Tjiftjaf | 121. Zwarte Zeekoet |
| 17. Buizerd | 38. Grote Bonte Specht | 59. Koekoek | 80. Ringmus | 101. Torenvalk | 122. Zwartkop |
| 18. Casarca | 39. Grote Canadese Gans | 60. Kokmeeuw | 81. Roodborst | 102. Tuinfluiter | |
| 19. Dodaars | 40. Grote Mantelmeeuw | 61. Koolmees | 82. Roodborsttapuit | 103. Tureluur | |
| 20. Drieteenstrandloper | 41. Grote Stern | 62. Krakeend | 83. Roodmus | 104. Turkse Tortel | |
| 21. Dwergstern | 42. Grutto | 63. Krombekstrandloper | 84. Rosse Franjepoot | 105. Veldleeuwerik |