Herfstexcursie Ameland 19 t/m 23 oktober 2019
Dit jaar was Ameland weer aan de beurt voor de Herfstexcursie. Vooraf was de vraag bij de organisatie, waar zal ons verblijf moeten zijn, want de Stayokay bestond niet meer en daar was het 4 jaar geleden perfect geregeld met erg goed eten. Na diverse accommodaties gebeld te hebben, die allemaal te duur waren, kwam ik bij Sier aan Zee terecht en dat bleek de voormalige Stayokay te zijn. Het bestond nog wel maar onder een andere naam. Het was overgenomen door twee voormalige medewerkers van de Stayokay. Alles was nog precies hetzelfde. Er werd begin van dit jaar geboekt voor 25 personen, maar dat was al snel niet voldoende toen de inschrijving openging. Er werden nog een paar kamers bijgeboekt. Helaas hebben we vanwege ziekte toch weer een kamer moeten afmelden. Uiteindelijk zijn we met 29 personen gegaan. Op twee na allemaal leden die al vaker waren mee geweest. Erwin Riesewijk en Ingrid van Rossum waren de nieuwelingen. Zoals gebruikelijk werd er zaterdagmorgen in alle vroegte vertrokken vanuit Uden en omgeving om de boot van 09.30 uur in Holwerd te halen. Niet meer verzamelen bij de Groenhoeve, maar rechtstreeks naar de bootterminal werkt nog steeds prima. Iedereen was ruimschoots op tijd voor de overtocht. De weersvooruitzichten voor zaterdag waren niet zo geweldig. Vanaf het moment van aankomst op Ameland was de voorspelling regen voor de rest van de dag. Maar zoals zo vaak op de Waddeneilanden, het viel mee met een half uurtje regen en de rest van de dag bleef het min of meer droog. Na een overtocht van drie kwartier waren we op het eiland en konden we meteen bij de veerboot bij fietsenverhuurder Kiewiet onze elektrische fietsen ophalen en bagage inleveren. Drie dapperen hadden toch nog een gewone fiets met versnellingen besteld, maar dat begint toch een uitstervend ras te worden bij de Vogelwacht. De bagage werd door Kiewiet naar Sier aan Zee gebracht, maar daar konden we pas vanaf 15.00 uur terecht om in te checken. Dus alle tijd om het eiland te gaan verkennen in spontaan ontstane groepjes. De enige afspraak was dat we om 18.30 uur voor het diner aanwezig moesten zijn. Dat er de rest van deze dag al gretig gevogeld werd moge blijken uit het feit dat er ´s avonds na het eten bij het lijsten al 94 soorten op de teller stonden. De kamers in Sier aan Zee waren nog steeds aan de iets te krappe kant met 4 stapelbedden, maar daar wordt komend jaar aan gewerkt. Het restaurant, bar en recreatiezaal waren al gerenoveerd en van nieuw meubilair voorzien. En ook voor de rest was alles perfect. Vriendelijk personeel, gezellige aankleding, lekker en genoeg eten. Er is tijdens ons verblijf op Ameland ook niets vervelends gebeurd. Er hebben geen ongelukken plaats gevonden met de e-bikes o.i.d. Er was alleen wat persoonlijk klein leed te noteren in de vorm van een verloren telefoon en een vergeten oplader voor de camera. Dank aan iedereen voor zijn bijdrage aan de groep, want je kunt alleen als groep zo´n prachtige excursie realiseren.
Zaterdag 19 oktober
Na een voorspoedige reis naar Holwerd en oversteek naar Ameland zaten we rond elf uur al op de fiets om te vogelen. In het begin regende het even, maar na een half uurtje schuilen bij een boerenschuur kon de herfstexcursie echt van start. Dieny en ikzelf zaten in een groepje met Peter en Tonny Vlamings, Ad Bekkers en William van de Velden. We fietsten via de Smitteweg en Kooidijksweg naar de Kooiplaats. Al snel kwamen we bij een veld met Goudplevieren en een Slechtvalk. Die zat op een paaltje te speuren naar een lekker hapje. Goudplevieren zien en horen we af en toe eentje bij ons op de telpost in Uden, maar hier zit er een wei vol mee. Prachtig gezicht en dan zijn ze nu toch al enigszins in winterkleed. In zomerkleed zijn ze nog veel mooier. Een paar weilanden verder zagen we de nodige Brandganzen. De volgende stop was weer vanwege een klein buitje bij een boerenschuur. Zijn die boeren met hun schuren toch nog ergens nuttig voor. Daar konden we een grote groep Kepen op de draad zien zitten en er vlogen, heel verrassend voor deze tijd van het jaar, ook nog een 20tal Boerenzwaluwen rond. Kepen vliegen vaak samen met vinken en dan zijn ze moeilijk van elkaar te onderscheiden op enige afstand. Op onze Udense telpost nemen we daarom ook zo weinig Kepen waar. Daar rondlopend zag ik in een flits een zwarte Merel met een witte bef zitten. Voordat ik Beflijster kon roepen tegen de anderen vloog hij al weg. Maar we konden de vliegrichting goed bepalen en we fietsten hem gewoon achterna. En jawel hoor een paar honderd meter verderop zagen we hem foeragerend op een voetbalveldje weer terug. Onmiddellijk op de Ameland app gezet om eventuele liefhebbers te informeren. Daarna nog een klein ommetje gewandeld en putters, koperwieken en een mooie fazant gezien. Weer op de fiets ging het dwars over het eiland van de Wadkant naar de duinen aan de Noordzeekant. Heel veel vogels hebben we daar niet gezien, maar het is wel een prachtige route en deze zaterdag nog niet zo druk met fietsers. Niet zo ver weg zagen we het vliegveld van Ameland liggen waar we bij de vorige Ameland herfstexcursie in 2015 een Ruigpootbuizerd en een Blauwe Kiekendief gespot hadden. We zijn ook even bij de vogelkijkhut aan het Finnegatpad gaan kijken. In natte periodes een moerassig gebied, waar dan een stuk aangelegd knuppelpad goed van pas komt. Maar er zat niet veel op het grote water en wat er zat was heel ver weg, zoals Pijlstaart, Slobeend en Krakeend. Andere jaren zat er veel meer en ook nog vlakbij de hut. Intussen was het alweer rond 4 uur en voorzichtig werden onze fietsen richting Sier aan Zee aan de voet van de vuurtoren in Hollum gedirigeerd. Daar stond de bagagewagen van Kiewiet met onze koffers en tassen. De meesten waren zo rond vijf uur gearriveerd en hadden hun kamer al gevonden. Er was in vier jaar tijd niet zoveel veranderd. Na een drankje aan de bar konden we exact om half zeven aan tafel voor een uitstekend diner in de vorm van een lopend buffet. Ook de vegetariërs werden niet vergeten. Na afloop was er het traditionele lijsten om erachter te komen wat we totaal als groep aan vogels gezien hadden deze eerste dag. Dit jaar hadden we John Hermans weer in onze gelederen en onder het hilarisch toekijken en luisteren van de andere, niet vogelgasten, werden door John alle vogels met luide stem opgesomd. Bij de Beflijster moest hij wel enige tekst en uitleg geven. De rest van de avond kon er onder het genot van een borreltje nog nagepraat worden over de eerste dag. Al met al een lange, maar prachtige dag met een paar druppels regen. Om 11 uur lag iedereen in zijn stapelbedje, want morgenvroeg om 8 uur was alweer het ontbijt.
Zondag 20 oktober
Voor de deelnemers van de Ameland excursie startte de ochtend van 20 oktober 2019 onder het wakend oog van de vuurtoren. Onophoudelijk maalden de lichtwieken over de verder rustige zee. De ingrediënten voor een goede vogeldag aan de Waddenzeekant van Ameland waren bijzonder gunstig. Maar als je al om 6:30 opstaat is er nog een hele tijd te gaan tot het ontbijt, dat om 8:00 start. Lekker douchen en aankleden en dan snel naar buiten. Het begint om 7:00 net te schemeren. Mooi nog even tijd om te kijken of er nachtvlinders op de verschillende verlichtingsplekken zitten. De beestjes vliegen ook bij temperaturen dicht tegen het vriespunt aan. Vandaag levert het echter niets op. Een nultelling telt echter ook mee, zoals Leo ons altijd voorhoudt. Dan naar de eetzaal. Hier kunnen we zelfs al iets voor acht uur terecht. Het ontbijt is fantastisch verzorgd en de medewerkers zijn experts in gastvrijheid. Voor het lunchpakket kunnen we extra brood meenemen en zijn er extra’s neergezet, zoals koeken, pakjes drinken en fruit. Na het ontbijt snel de benodigde dagbagage ophalen en de fiets optuigen. Voor mij is dat zonder het inpluggen van de accu, want ik heb gekozen voor het goede oude trapwerk. Dan vertrekken we door het Hollumerbos, dat direct achter “Sier aan Zee” ligt. Vannacht zijn er massaal roodborstjes binnengevallen. Overal zitten ze te tikken. Ook de koolmezen en pimpelmezen zijn rijkelijk van de partij. Dan moet ik even stilstaan want ik hoor een geluid dat ik niet direct kan thuisbrengen. Ah, het blijkt een sijs te zijn. Ik kijk om me heen. De anderen zijn doorgefietst. Samen met Ad sta ik nog op het rijke netwerk van zandpaden door het Hollumerbos. Dan maar het gas erop en gokken op het juiste pad, zolang het maar richting zuidoost gaat. We zitten net goed en wel op de fiets als er een bijzonder geluid van een overtrekkende vogel te horen is. Een aantal malen “tiu” en dan weer gevolgd door een rateltje dat in de verte doet denken aan een boomklever, maar veel hoger en zachter. Ik herken het direct als een sneeuwgors. Ik kan helaas alleen Ad in mijn vreugde laten delen, want de rest van de groep is nog steeds buiten ons bereik. Dan maar even vaart maken en snel het bos uit richting de Waddendijk, zodat we een groter zicht hebben. Als we de Waddendijk hebben bereikt zien we een doorsteek naar de zeezijde waar een aantal fietsen staan geparkeerd. Daar vinden we William, Arend en Peter die de eerste vogels op het wad hebben afgespeurd. Daar is het nog relatief rustig met wat scholeksters, wulpen, bergeenden, zilvermeeuwen en stormmeeuwen. Op de dijk zitten graspiepers zich te reppen. Het blijft altijd opletten met piepers, want er kunnen altijd oeverpiepers tussen zitten en zeker in de trektijd zeldzaamheden als grote pieper of roodkeelpieper. In dit geval is daar geen sprake van en zitten de piepers gewoon graspieper te zijn. Met hoog water kun je de meeste vogels op de verschillende foeragegebieden op het eiland zien. Als het laag water wordt vergaren veel soorten hun kostje op het wad en hoe verder de zee is teruggetrokken hoe verder de meesten van de dijk af zitten. Het is laag water aan het worden dus is het handig om relatief snel langs de Waddenzee te trekken. We zetten de tocht voort en stoppen op een aantal plaatsen om het wad af te turen. De eerste stop is vanwege een grote groep rotganzen. Een leuke gans vind ikzelf. Ze hebben een mooi ingehouden geluid, zeker in vergelijking met een aantal andere ganssoorten. Daarachter zwemt een fuut. Nog verder op zee zitten eiders. De mannetjes hebben in de zomer geruid en zitten nu in hun herkenbare wit-zwarte kleed hun favoriete voedsel, bestaande uit mosselen, bij elkaar te vergaren. Tussen de basaltblokken op de dijk foerageren een paar oeverpiepers. Iets verderop lopen de bonte strandlopers onophoudelijk te zoeken. Een watersnip vliegt over. We zetten koers richting de oude haven van Ameland. Op het wad zitten grote groepen goudplevieren. Aan de rand van de groep zit een zilverplevier. Meer naar de dijk toe zijn 2 bontbekplevieren druk aan het foerageren. Het is een fantastisch soortenrijke expeditie aan het worden. De voortekenen vanochtend klopten. Inmiddels zijn we aanbeland bij de Feugelpôlle, wat Amelands is voor vogel kwelder. Bij een kwelder gaat het om een stukje buitendijks land, dat ook bij hoogwater niet meer onderloopt. Het is in de zomer geschikt als broedplaats voor verschillende soorten zoals visdieven en bontbekplevieren. Ook in de trektijd weten de vogels dit stukje te vinden. Bijzonder leuk is de kleine zilverreiger die er druk aan het foerageren is. Elegante vogel. Ook zijn er veel smienten die volop hun fluitende geluid laten horen. We besluiten bij de Feugelpôlle, ter hoogte van de Pietje Miedeweg (fantastische raadselachtige namen toch voor een buitenstaander) de dijk over te steken om naar de vogels in de polder en rietkragen rond de plassen daar te kijken. Een groepje van 6 baardmannetjes besluit dan juist een ander plekje in de rietkraag te zoeken. Het geluid klinkt als een scheur die bij het schaatsen in het ijs ontstaat “tsjinngg”. Een torenvalk staat boven de polder te bidden. Dan horen en zien we ineens een IJsgors overvliegen. De tocht langs de Waddenzee biedt de ene verrassing na de andere. In een kreek zien we nog 2 late lepelaars foerageren. Een andere grote verrassing is de wilde zwaan, die we al roepend naar het eiland zien vertrekken. Voor de sceptici komt hij 15 minuten later weer overvliegen richting de Waddenzee en hij laat zich nu ook duidelijk zien. Zelfs de snavel, die voor meer dan de helft geel is, is goed te zien. Een echte zeldzaamheid voor de Waddeneilanden. Zo gaat het maar door. Het is duidelijk dat we langs zeer verschillende soorten biotopen rijden, waardoor we steeds nieuwe vogelsoorten blijven zien. Maar we zijn inmiddels bij de huidige haven aangekomen en besluiten om maar weer eens om te keren naar het westen van Ameland. Dat kunnen we dan mooi binnendijks van de waddenzeedijk doen. Een goed besluit blijkt want we zien een grote groep rotganzen in een weiland grazen. Ze komen in steeds grotere aantallen terug van de Waddenzee waar het nu hoog water begint te worden. Dit is een mooie groep om te zoeken naar bijzonderheden als witbuikrotgans of de zwarte rotgans. Het duurt niet lang voordat het oog van William valt op een afwijkende rotgans aan de buitenkant van de groep. Het beest is vaak agressief aan het gakken tegen andere rotganzen. Daarbij valt zijn zwarte hals met scherpe aftekening bij de buik op, de witte band om de hals die aan de voorkant doorloopt en witte vlek op de flank. Ja hoor het is een zwarte rotgans. Het lijkt vandaag niet op te kunnen. Misschien nog even ons geluk gaan beproeven aan de Noordzeekant? We steken het eiland over en achter het vliegveld nemen we het fietspad door de duinen. Bij de afslag naar de vogelhut stallen we de fietsen tegen de daarvoor bestemde palen (ik vind ze altijd net lijken op de balken waar paarden in westerns aan vast worden gemaakt). We nemen het pad en slaan rechtsaf richting het strand en niet richting de vogelhut. Zo komen we aan de rand van het Groene Strand. Bovenop een duin besluiten we het gebied af te speuren. Op een enorme afstand ziet William (hij is vandaag wel heel scherp) een velduil zitten achter een pol helmgras op het Noordzeestrand. Prachtig. Het beest waant zich helemaal onbespied. Aan het eind van deze prachtige dag besluiten we nu dan toch maar af te zakken naar “Sier aan Zee” om op tijd te zijn voor het avondeten om 18:30. Terugwandelend naar de fietsen horen we nog een waterral nabij een plasje roepen. Dan pakt ieder zijn fiets en vervolgen we weer het fietspad. De overheersende wind in Nederland is zuidwest. Zo ook vandaag. Dat betekent voor mij dat ik stevig op de trappers moet stampen. Ik moet denken aan Star Trek en denk “May the force be with me”. Maar wat maakt het uit. “The force” was de hele dag al met ons geweest en had een serie verrassingen voor ons in petto. Hierdoor eindigde in de avond de soortenteller bij het lijsten op maar liefst 93 waargenomen soorten. Een mooie dag.
Maandag 21 oktober
Helaas begonnen we deze dag met regen, maar buienradar gaf aan dat het rond het middaguur droog zou worden. We wilden met een aantal personen niet de hele tijd in de herberg blijven dus besloten we om in de bossen te gaan wandelen. Hier word je nog enigszins beschut door de bomen. Al snel zagen we weer een Roodborst, dit is de soort van deze week. Vrijwel overal op het eiland zag je Roodborsten. Dit zijn al allemaal Roodborsten uit het noorden van Scandinavië en Rusland, maar dit jaar kun je wat betreft Ameland gerust spreken van een invasie van Roodborsten. Verder zagen we nog Goudhaan, Koperwiek, Zanglijster, Koolmees en Pimpelmees. Aan de rand van het bos gekomen zagen we een Tjiftjaf en iets verder weg in een struik verscholen een Beflijster. Op een gegeven moment kwam de Beflijster uit de dekking zodat iedereen deze soort goed kon bekijken. Inmiddels was het nagenoeg droog zodat we besloten om naar het dichtstbijzijnde dorp Hollum te lopen om daar misschien de Bladkoning te kunnen horen fluiten. Onderweg naar het dorp zagen we in een weiland nog enkele Nijlganzen zitten, normaal gesproken gunnen we die weinig blikken waardig maar tot nu toe hadden we de Nijlgans nog niet gezien, dus die kon als nieuwe soort op het lijstje worden toegevoegd. In het dorp weer vele Roodborsten en ook meerdere Tjiftjaffen. Eind oktober ben je dikwijls al blij als je een Tjiftjaf ziet maar nu waren het er wel vier of vijf die we zagen. Een enkeling blijft overwinteren in Nederland maar het merendeel van de Tjiffen overwinteren in Zuid-Frankrijk/ Spanje. Verder zagen we nog vele Koperwieken en Turkse Tortels maar nergens was een Bladkoning te bekennen. We hebben zo ongeveer 2x het hele dorp rondgelopen, want de visboer was nog niet open, maar helaas, geen Bladkoning. Uiteindelijk dus maar de visboer opgezocht en heerlijk een Kibbeling naar binnen gewerkt; je moet toch wat met regenweer. Daarna zijn we naar de herberg teruggelopen en hebben we hier nog een uur gewacht omdat er weer een regenbui voorbijkwam. Na deze bui gaf buienradar aan dat het afgelopen zou zijn, dus besloten we om door de duinen naar de zee te fietsen. Je hebt op Ameland een heel mooi rietmoeras liggen aan de zeezijde. We besloten om hier een eind te gaan wandelen want er kan van alles tussen het riet zitten, wat ook bleek want vrijwel meteen zagen we enkele Baardmannetjes opvliegen. Ineens hoorde William een Sneeuwgors en zagen we deze soort mooi overvliegen. Altijd goed herkenbaar met veel wit in de vleugels. Meteen daarop zei iemand, kijk voor je; Strandleeuweriken. Recht voor ons op het pad zaten twee Strandleeuweriken die we op enkele meters konden benaderen en fantastisch gezien hebben. Het blijft toch wel de soort die je moet zien tijdens de herfstexcursies naar de wadden. Verder heb je hier een soort wadvlakte liggen waar veel vogels op afkomen. We zagen onder andere Bergeend, Rotgans, Pijlstaart, Smient en Drieteenstrandlopers. Op zee zagen we diverse Jan-van-Genten langskomen en ook zaten er weer enkele Zeekoeten. Normaal ben je blij als je gedurende de hele vakantie een Zeekoet ziet maar tijdens deze trip hebben we elke dag Zeekoeten waargenomen. Als laatste zijn we nog op de kopse zijde van Ameland wezen kijken. Hier heb je een stenen krib in de zee liggen en elke keer zie je hier Paarse Strandlopers. Een dag eerder had ik ze al gezien maar nu gingen we met de hele groep kijken. Maar liefst zes Paarse Strandlopers waren er aanwezig tussen de Steenlopers. Als ik Paarse Strandlopers zie moet ik altijd aan Spitsbergen denken. Hier kwam ik in de zomer broedende Paarse Strandlopers tegen en in de winter zie je ze langs onze kust. Toch gauw een drieduizend kilometer van ons vandaan en het grootste deel van de reis vliegen ze over de Atlantische Oceaan zonder land tegen te komen. Wat een prestatie van formaat voor zo’n vogel. Bij de fiets gekomen zagen we nog mooi vier Grote Gele Kwikstaarten redelijk dichtbij op het dak van een restaurant foerageren. Ook deze soort hebben we vrijwel elke dag gezien terwijl je die normaal maar een enkele keer ziet. Volgens mij komt het doordat we dit jaar iets later dan gemiddeld naar een wadden-eiland zijn gegaan. Een prima idee voor de volgende jaren want ik heb echt de indruk dat in de 2e helft van Oktober er meer op de eilanden zit dan tijdens de 1e weken van Oktober. Ondanks de regen vonden we met zijn allen dat het een dag was die zeer de moeite waard was. Maar ja, met het zien van een Strandleeuwerik vind ik dat zo’n dag altijd al geslaagd is.
Dinsdag 22 oktober
Halverwege het ontbijt werd met stelligheid gezegd dat er om half negen met de vuurtoren op de achtergrond een groepsfoto genomen zou worden. Eerdere afspraak was negen uur. Gelukkig mochten wij de ontbijttafel verlaten voor de fotosessie en daarna rustig verder ontbijten en onze lunch klaarmaken. Om half negen stonden wij klaar voor de fotosessie van de Ameland-gangers. Tijdens het wachten op de laatkomers zagen wij een Buizerd en een Slechtvalk met prooi in zijn snavel en diverse Roodborstjes, die de dag daarvoor waren komen binnenvallen. Na het ontbijt gingen wij op zoek naar de Paarse Strandloper. Heerlijk aan zee turend over een schitterend watertje met mos- en algen begroeide rotsstenen. Op weg naar het belevingsstrand kwamen wij fietsende kinderen tegen die genoten van de waterplassen door de regen van gisteren. Op het belevingsstrand werden wij begroet door Watersnippen en heel veel Eidereenden, Zilverpleviertjes en Drieteenstrandlopertjes. Over zee vlogen Jan van Genten, Roodkeelduikers en Zwarte Zee-eenden. Tijdens onze koffiestop in de boerderij in Hollum in het zonnetje op het terras, dronken wij uit een kopje Pelicans Rouge, toepasselijk voor vogelaars om vanuit een rode Pelikaan te genieten. Tegenover de boerderij woonde een duivenmelker: zes sierduiven zaten op de nok van het dak en daalde neer op de extra platjes, die op het dak waren aangebracht. Wij zetten onze fietstocht voort en zagen een Sperwer in de lucht, herkenbaar aan zijn staartvleugels die smal zijn naar de stuit, bij een Havik is dat breder. Een bruine vogel, kijk eens vlug, hij heeft spitse vleugels ik zal ze een beetje dichterbij halen dan zie je het beter. Het waren gewoon meeuwen helaas geen Jagers. Er kwam een bericht van John op de vogelwachtapp: Grote Pieper overvliegend Waddendijk. Helaas hebben wij die niet gezien. Wel zagen we de Oeverpieper en de Graspieper en de Roodborst. Mooi was het om die twee piepers met elkaar te vergelijken. De Oeverpieper heeft een langere snavel, donkerder gekleurd, zwarte poten en een langere staart in tegenstelling tot de Graspieper, bovendien is de Oeverpieper een maatje groter. Overweldigend op het wad waren de duizenden Scholeksters, zoals zij met hun mooie v-tekening wit en zwart door de lucht vliegen en dan als groep neerstrijken. Wulpen zochten elkaar ook in grote aantallen op. Enkele Pijlstaarten, met een mooie gele vlek opzij achter en een witte komma op hun kop en de niet te miskennen lange staartveren, liepen tussen een grote groep Smienten. Andere berichten, die werden doorgestuurd waren: Houtsnip komt langs fietsen gesjeesd! Grote Pieper langs de waddendijk overvliegend, Strandleeuwerik bij de aanlegsteiger van de boot, twee Sneeuwgorzen en Strandleeuweriken. Op de terugweg naar ons overnachtingsverblijf Sier zagen wij een heleboel mensen richting zee komen met fietsen, auto’s en te voet om de herdenking van de verdronken paarden van de reddingsboot bij te wonen. Een grote boot met tien paarden ervoor ging richting zee, helaas hebben wij de gebeurtenis niet meegemaakt, want enkelen hadden al genoeg paarden gezien. Fietsend door het bos hoorden en zagen wij veel, heel veel Roodborstjes en een kaboutertafereeltje met kunstmatige vliegenzwammen en “klingelende” klokjes. Sprookjesachtig! Tijdens het lijsten bleken er toch weer een aantal nieuwe soorten gescoord te zijn. Het totaal kwam op 124. Een mooie verscheidenheid aan Wadvogels. De vogelspotters konden tevreden zijn! Nog een soort erbij? Wij wachten af wat de woensdagochtend brengt. Nu een toast op een heerlijke vogel-spot-dag!
Woensdag 23 oktober
Alweer de laatste dag van de herfstexcursie. Dat wil zeggen na het ontbijt koffers inpakken, beddengoed inleveren en kamer netjes achterlaten. Als organisator moet je even alles in de gaten houden. Zijn alle sleutels ingeleverd, is alles betaald. De bagagekar van Kiewiet stond nog steeds op het terrein en daar konden we onze koffers en tassen in achterlaten. Die zouden we om 12.00 uur bij de bootterminal weer kunnen overladen voor de overtocht. Omdat we pas om 13.00 uur met de veerboot teruggingen naar Holwerd, hadden we nog een hele voormiddag om de laatste vogels die we nog niet gezien hadden te gaan zoeken. Voor ons stonden de Strandleeuweriken boven aan het lijstje. Ze waren daags van tevoren gemeld aan de Wadkant bij een minuscuul afgeschermd stukje wad vlakbij het haventje van de KNRM. Nu zijn Strandleeuweriken wel niet zo´n haastige doortrekkers, maar je ziet ze toch niet zo talrijk op de Wadden. Je moet er goed naar op zoek op schaars begroeide vlaktes. Vanaf Hollum naar het fietspad beneden aan de Waddendijk en dan tussen kilometerpaal 5 en 6, daar moesten we zijn. Dat klopte allemaal precies en er zaten ook nog eens drie Strandleeuweriken. Ze waren niet schuw en benaderbaar tot op een meter of vijf á tien. Ton ter Heerd was al druk aan het fotograferen. Ik moest maar hopen dat mijn batterij het nog zou volhouden, want ik was mijn oplader vergeten en had de laatste 2 dagen heel zuinigjes foto´s moeten maken. Gelukkig zat er nog net voldoende stroom in. Daarna kwamen nog meerdere groepjes van de Vogelwacht Uden aangefietst en de Strandleeuweriken bleven ook voor hen mooi poseren. Sommigen dachten ook IJsgorzen gehoord en gezien te hebben, maar dat kon niet hard gemaakt worden. Ik zag wel een stel Rietgorzen op het pad zitten en heb daar mijn laatste restje batterij aan besteed. Na nog even bij de KNRM gekeken te hebben en in de luwte van het gebouwtje tegen de wind geschuild te hebben, ging het richting boot en fietsverhuurder. Daar hebben we nog even gezocht naar Fraters, die daar gezien waren, maar tevergeefs. Zodoende bleef de teller steken op totaal 126 soorten. Dat is voor een dag of vijf Ameland geen slecht aantal. Na de fietsen ingeleverd te hebben was het nog even wachten op de boot. Om 13.00 uur konden we aan boord van de Sier en drie kwartier later hadden we alweer vaste land onder onze voeten. Auto’s zoeken en terug richting Uden. Zo rond 5 uur kwamen de appjes binnen dat iedereen weer veilig thuis was. Eind goed, al goed. Ameland was wederom een succes.
29 deelnemers:
Henk Arnoldussen, Ad Bekkers, Jan van Bergen, Willie Bergmans, Peter van de Braak, Vera Brounts, Annetje Elfrink, Tiny en Francien van den Elsen, Martien van Dooren en Dieny Fleuren, Bart Gras, Ton ter Heerd, John Hermans, Wil van Hout, Jan Nabuurs, Theo van Oort, Theo en Maria Peters, Erwin Riesewijk en Ingrid van Rossum, Livonne Rommers, William van de Velden, Arend Vermaat, Theo Veldpaus, Theo Versteegde, Peter en Tonny Vlamings, Ruut Westerbeek
126 waargenomen soorten:
| 01. Aalscholver | 22. Ekster | 43. Heggenmus | 64. Kramsvogel | 85. Scholekster | 106. Vink |
| 02. Appelvink | 23. Fazant | 44. Holenduif | 65. Kruisbek | 86. Sijs | 107. Visdief |
| 03. Baardman | 24. Fitis | 45. Houtduif | 66. Kuifeend | 87. Slechtvalk | 108. Waterhoen |
| 04. Barmsijs | 25. Frater | 46. Houtsnip | 67. Lepelaar | 88. Slobeend | 109. Waterral |
| 05. Beflijster | 26. Fuut | 47. Huismus | 68. Meerkoet | 89. Smient | 110. Watersnip |
| 06. Bergeend | 27. Gaai | 48. IJsgors | 69. Merel | 90. Sneeuwgors | 111. Wilde Eend |
| 07. Bladkoning | 28. Geoorde Fuut | 49. IJsvogel | 70. Middelste Zaagbek | 91. Sperwer | 112. Wilde Zwaan |
| 08. Blauwe Reiger | 29. Goudhaan | 50. Jan-van-Gent | 71. Nijlgans | 92. Spreeuw | 113. Winterkoning |
| 09. Boerenzwaluw | 30. Goudplevier | 51. Kanoet | 72. Oeverpieper | 93. Staartmees | 114. Wintertaling |
| 10. Bokje | 31. Graspieper | 52. Kauw | 73. Paap | 94. Steenloper | 115. Witte Kwikstaart |
| 11. Bontbekplevier | 32. Grauwe Gans | 53. Keep | 74. Paarse Strandloper | 95. Stormmeeuw | 116. Wulp |
| 12. Bonte Strandloper | 33. Grote Canadese Gans | 54. Kievit | 75. Pijlstaart | 96. Strandleeuwerik | 117. Zanglijster |
| 13. Boomkruiper | 34. Groenling | 55. Kleine Mantelmeeuw | 76. Pimpelmees | 97. Tafeleend | 118. Zeekoet |
| 14. Boomleeuwerik | 35. Groenpootruiter | 56. Kleine Zilverreiger | 77. Putter | 98. Tapuit | 119. Zilvermeeuw |
| 15. Braamsluiper | 36. Grote Bonte Specht | 57. Kneu | 78. Rietgors | 99. Tjiftjaf | 120. Zilverplevier |
| 16. Brandgans | 37. Grote Gele Kwikstaart | 58. Knobbelzwaan | 79. Ringmus | 100. Toendrarietgans | 121. Zwarte Kraai |
| 17. Buizerd | 38. Grote Jager | 59. Kokmeeuw | 80. Roodborst | 101. Torenvalk | 122. Zwarte Mees |
| 18. Dodaars | 39. Grote Mantelmeeuw | 60. Kolgans | 81. Roodborsttapuit | 102. Tureluur | 123. Zwarte Roodstaart |
| 19. Drieteenmeeuw | 40. Grote Pieper | 61. Koolmees | 82. Roodkeelduiker | 103. Turkse Tortel | 124. Zwarte Rotgans |
| 20. Drieteenstrandloper | 41. Grutto | 62. Koperwiek | 83. Rosse Grutto | 104. Veldleeuwerik | 125. Zwarte Zee-eend |
| 21. Eider | 42. Havik | 63. Krakeend | 84. Rotgans | 105. Velduil | 126. Zwartkop |
11 overige soorten:
Atalanta, Bont Zandoogje, Dagpauwoog, Egel, Gewone Zeehond, Grijze Zeehond, Haas, Klein Koolwitje, Oranje Luzernevlinder, Konijn, Ree
Martien van Dooren, Bart Gras, John Hermans, Tonny Vlamings.