Herfstexcursie Vlieland 06 t/m 10 oktober 2018
Vlieland was in het verleden altijd een lastig eiland om voor een grote groep een fatsoenlijk onderkomen te vinden. Toch wilden we ook deze keer dit prachtige eiland niet aan ons voorbij laten gaan. De organisatie is gaan zoeken en kwam terecht bij het Loodshotel. Een hotel, was dat niet veel te duur voor de Vogelwacht Uden? Gerekend en nog eens gerekend, het zou moeten kunnen voor zo’n € 260,-, all in voor de hele excursie. Een hotel met twee persoonskamers dat trok wat meer deelnemers dan ingeschat. Er moest meerder malen om een extra kamer gevraagd worden en gelukkig kon dat ook. Uiteindelijk bestond de groep uit 32 personen. Drie personen vertrokken een dag eerder en de overige 29 konden met een beetje inschikken in 6 auto’s vervoerd worden. En het was allemaal fantastisch. Goed onderkomen, lekker eten, wat wil je nog meer. Mooi weer misschien? Ook dat bleek het geval te zijn. Het Loodshotel met een bruin café er naast en een biljartzaal is een oud en sfeervol hotel. In 1933 kochten Jaap en Marie List, inderdaad: de (pleeg)ouders van Liesbeth List, het loodsgebouw. Zij maakten er een hotel van en noemden dit ‘Golfzang’. De familie List heeft het hotel tot 1957 geëxploiteerd. Daarna verhuisden ze naar de vuurtoren. Het enige minpuntje kwam pas na de herfstexcursie boven water. Er was een rekenfoutje gemaakt en daardoor was er p.p. een tekort van € 60,- . In plaats van voor 4 dagen een diner was er maar voor 1 dag een diner in de begroting opgenomen. Martien heeft als verantwoordelijke daarvoor toch wel een paar nachten slecht geslapen. Maar toen bleek dat iedereen over de hele excursie zo tevreden was dat men dit geen enkel probleem vond, kon Martien weer uitstekend slapen. Een van de hoogtepunten van de excursie vond ik zelf dat een van de deelnemers na afloop bij de haven zijn telescoop inclusief statief aan Isidro heeft geschonken. Hij was van plan zelf een nieuwe te kopen en vond dat Isidro deze nog heel goed kon gebruiken. Hulde hiervoor. Isidro straalt nog steeds van oor tot oor en de telescoop heeft intussen zijn diensten al ruimschoots bewezen op onze telpost Brobbelbies-noord.
Zaterdag 6 oktober
De chauffeurs vertrokken allemaal van thuis uit en regelden onderling het ophalen van hun medepassagiers. Er was een Vlieland app aangemaakt zodat iedereen gemakkelijk met elkaar kon communiceren. Alle auto’s bleken op tijd op pad te zijn gegaan. Maar toch wel erg vroeg om al voor zes uur ’s morgens op de snelweg naar Harlingen te zitten. Maar dat moest om op tijd de boot in Harlingen te halen, die om 09.00 uur vertrok. Vroeg op Vlieland, dan heb je tenminste nog wat aan je dag. Gelukkig had niemand oponthoud en om half negen was iedereen in de vertrekhal van rederij Doeksen. Even kennismaken met elkaar voor zover dat nog nodig was en daarna de bagage in de transportkarren alvorens we aan boord konden. Een gedeelte bleef benedendeks koffie drinken, maar de meesten gingen toch boven op het dek alvast kijken of er vogels te spotten waren. Tijd genoeg, want de overtocht duurde 1,5 uur. Maar zodra de Richel in zicht kwam wisten we dat we er bijna waren. De Richel is een vrijwel onbegroeide zandplaat op een kilometer van de noordelijkste punt van Vlieland. Douwe en Anneke Veldema en Liesbeth Eijsbergen, die met zijn drieën een dag eerder waren vertrokken, stonden ons op de kade al op te wachten. Het Loodshotel en de fietsenverhuurder zaten allebei vlak bij de boot, dus we konden te voet naar ons hotel. Omdat we pas na 15.00 uur konden inchecken waren we daar zo klaar, de koffers konden we zo lang in de biljartzaal achter laten. Ook bij de fietsenverhuurder verliep alles vrij soepel en binnen 1 uur na aankomst zat iedereen op zijn (elektrische) fiets en was op pad om Vlieland te verkennen. Ikzelf moest nog wat financiële zaken regelen, maar dat duurde ook niet al te lang. De echte vogelaars waren meteen naar de plek vertrokken waar de Aziatische Roodborsttapuit een dag te voren nog was gezien. En sommigen (een stuk of zes) hadden succes en de fotografen konden zelfs een goede foto van de vogel maken. Hij zat aan de Oostkant van het eiland achter de jachthaven. Maar zoals zo vaak bij dit soort heel bijzondere vogels, de vogelaars (en dan met name de fotografen) zijn erg opdringerig en jagen de vogel steeds op. Of dit hier ook het geval is geweest weet ik niet, maar rond zes uur vond de vogel het welletjes en is vertrokken en niet meer gezien. Ik zelf ben er niet meteen achter aan gegaan en heb hem dus gemist. Wij zijn met een paar mensen rustig langs de Wadkant fietsend richting de Kroon’s Polders gegaan. Het dorp uitfietsend kwamen we langs de vuurtoren die volledig in de steigers stond. Deze vuurtoren staat op het zogenaamde Vuurboetsduin dat 40 meter hoog is en daarboven op staat de vuurtoren van slechts 17 meter hoog. De vuurtoren is sinds 1990 niet meer in gebruik, maar brand ’s nachts nog wel. Hij heeft de toepasselijke bijnaam “de Kleine Kabouter”. De vuurtorenwachter heet sinds die tijd vuurtorenpachter. Omdat het laagtij was konden we langs het wad mooi foeragerende steltlopers zien zoals Groenpootruiter, Tureluur en Wulp. En er zaten iets verder op ook heel veel Bergeenden. Uiteindelijk kwamen we bij de Kroon’s Polders terecht, een van de mooiste natuurgebieden op Vlieland. Voormalig opzichter P.A. Kroon van Rijkswaterstaat wilde graag een gebied aanleggen op Vlieland waar landbouw mogelijk zou zijn en tevens zo voorkomen kon worden dat het eiland bij een zware storm in tweeën zou breken. Het gebied bleek echter niet geschikt te maken voor de landbouw en tegenwoordig zijn de Kroon’s Polders een uniek natuurgebied. Wat deze polders op Vlieland zo bijzonder maakt zijn de overgangen van een zoute naar een zoete omgeving. De binnenste polder wordt voornamelijk gevoed door zoet water en heeft dan ook een heel andere vegetatiestructuur dan de buitenste polder die grenst aan de Waddenzee. We hadden niet meer zoveel tijd dus hebben we een korte wandeling over de dijk langs de polder gemaakt. De meest interessante vogel die we zagen en hoorden was de Waterral. Verder zaten er heel veel Smienten, een paar Lepelaars en een Kaapse Casarca. Maar die laatste wordt als een escape beschouwd en staat dus niet hoog op het verlanglijstje van een vogelaar. Een andere dag zouden we hier zeker terugkomen. Zo rond zes uur gingen we weer terug naar ons hotel. Want om half zeven werden we aan de overkant bij Plezant voor het diner verwacht. Naar later bleek het enige diner dat in de begroting was opgenomen, maar het smaakte er niet minder om. Mosterdsoep, andijvie met spek en rookworst en als toetje chocolade brownie met vanille ijs. Na afloop werd er onder leiding van William van de Velden nog de lijst met waargenomen vogels van de eerste dag doorgenomen. De teller bleek na een dag al op 84 soorten te staan. Tot slot nog een borreltje en voor de meesten lonkte toen het bed, want het was een lange dag geweest en morgenvroeg was het ontbijt al weer om acht uur.
Zondag 7 oktober:
Volop vogels, de lucht lijkt doorspekt van de bijzondere soorten. Deze zondag 7 oktober 2018 komt langzaam over een gladde zee aanrollen. De vogelgeheimen voor vandaag nog onontdekt. Dan hoor ik door het open raam in de tuin de eerste Roodborst tikken. Als ik de gordijnen opzij schuif zie ik hem rondscharrelen op het houten vlonder. Die typische houding met de vleugeltjes iets van het lichaam en parmantig naar achteren gestoken. Leuk beest. Om 7:15 wakker worden betekent dat de tijd tot 8:00 gevuld moet worden, want dan zijn we welkom voor het ontbijt. Lekker rustig aan dus. Even een frisse neus halen op de zeedijk en de lichte rimpelingen op de altijd beweeglijke zee in me opnemen. Dan naar binnen. In de eetzaal is al volop bedrijvigheid. Vooral het koffieapparaat is erg populair, getuige de lange rij die er voor staat. Geduldig bereidt hij de ene cappuccino of espresso na de andere. Weer een gelukkige gebruiker. De sfeer is goed. Het belooft een mooie dag te worden. Nog even de lunch klaarmaken. Op naar de e-bikes. Slechts 4 gelukkigen mogen zich tot de echte helden rekenen, zij bewegen zich ongemotoriseerd over het eiland. De fietstassen worden gevuld met de kleding die we voor de dag denken nodig te hebben, de broodnodige telescopen en het eten. Gewoontetrouw hijs ik mijn rugzak om mijn schouders. Die fietstassen zijn voor mij bijna een overbodige luxe. Het plan is vandaag naar het westen te gaan. Naar de kazerne, waarachter het meest westelijke stukje Vlieland, de Vliehors, zich uitstrekt. Het kleine beetje wind dat er staat hebben we de hele Postweg, de weg naar het westen, tegen. Ongunstig voor de vogeltrek, want dan krijgen we de oostelijke stroom niet over Vlieland. Het kan ons eigenlijk niet veel deren. Op weg dan maar. Al snel kruist een late Boomleeuwerik de Postweg. Typisch leeuwerik vliegbeeld met dat even typische korte staartje. Even verderop horen we een Goudplevier over komen, maar die krijgen we niet gevonden tegen het blauw van de lucht. Langs de Postweg krijgen de scherpe ogen van Isidro een Beflijster in het vizier. Hij blijft mooi zitten en de hele groep kan hem zien. Zo trekt onze karavaan verder naar het westen. We brengen een kort bezoek aan het plasje waar zich gisteren 2 prachtige Grote Gele Kwikstaarten lieten zien. Ook nu is het prijs en zien we een Pijlstaart. Vlak voor we bij de kazerne aankomen vliegt er nog een Havik over de weg. Dat gaat mooi zo. Even kijken of de dag nog andere verrassingen in petto heeft. We parkeren onze fietsen bij het hek dat het pad naar het vogelringstation kan afsluiten. Geen doel voor ons. Wij gaan een smal pad op tussen de laatste westelijke duinen door. Jan is een van de weinige gelukkigen die nog net een Baardmannetje naar beneden in het riet ziet schieten van de erachter gelegen plas. Voor ons ligt de prachtige kleurschakering van de ziltminnende flora achter de laatste duinen. Vooral opvallend is het prachtige en intense rood/paars van de zeekraal. Een lust voor het oog. Wij struinen door de Wetlands. Er zijn veel Kramsvogels, Zanglijsters, Koperwieken en Merels in de duinpannen met duindoorn. Een Bruine Kiekendief vliegt loom wiekend boven ons hoofd. Prachtig. Met volle teugen genietend lopen we verder richting de zee. Bianca krijgt een onbekende steltloper in het zicht. Het determineren is lastig want het beest laat alleen af en toe zijn kop boven de vegetatie zien. Uiteindelijk is er meer van het beestje zichtbaar en blijkt het om een Bonte Strandloper te gaan. Er vluchten een paar Watersnippen met hun opvallende zigzag vlucht. De meeste vogels blijken echter ver richting de zee te zitten. De ondulaties (dit woord voor luchttrillingen omarmen we als jargon en we gebruiken het te pas en te onpas) ontnemen te veel het zicht en maken het determineren lastig of ronduit onmogelijk. We besluiten om weer terug te gaan naar de fietsen en dan vanaf de strandopgang aan de noordkant van de kazerne een blik te werpen op de trek op zee. Voordat we die kant opgaan kijken we nog even achter het hek naar het vogelringstation. Dit omdat er regelmatig Baardmannetjes gezien worden. En ja hoor zo’n 200 meter achter het hek boven het rietveld horen we een mannetje. Het geluid doet denken aan een barst die in het ijs trekt. We zien daarna het mannetje boven het rietveld vliegen. We kunnen nu ons geluk gaan beproeven bij de strandopgang. Bij de strandopgang aangekomen komen er nog meer vogelwachters aan. Samen turen we door de aanwezige telescopen de zee af. Plotseling valt het oog van Arend op een Velduil die vol op zee trekt. Hij wordt belaagd door een aantal meeuwen, maar vervolgt onverstoorbaar zijn tocht langs de Noordzeekustlijn van Vlieland. Een Blauwe Kiekendief blijkt ook in de buurt van de Velduil op zee rond te vliegen. Dan merkt William een vrij forse, plompe meeuwachtige vogel met opvallende witte kop en donkere bovenvleugels. Het blijkt een Noordse Stormvogel te zijn. Dan nog een Middelste Jager die achter de prooien van meeuwen aanjaagt, meerdere Jan-van-Genten en een Roodkeelduiker. Tjonge het kan niet op vandaag. Na een tijdje de zee te hebben afgespeurd besluiten we dat het tijd wordt voor een bezoek aan de Kroon’s polders. De meesten van ons hebben de nieuwe vogelhut bij de 3e Kroon’s Polder nog niet bezocht. Hoogste tijd dus om daar verandering in te brengen. Ik loop naar de plek waar mijn fiets stond, maar hij staat er niet meer. Dit eiland kan in deze tijd van het jaar toch geen plaats voor fietsendieven zijn? Ik kijk naar de fietsen die er nog wel staan. Ik weet eerlijk gezegd het nummer niet meer van mijn fiets, maar in de rechterfietstas zat mijn jas. Nergens te vinden. Dan komt de aap uit de mouw. Wim, met zijn uiterst betrouwbare gezicht, rijd op mijn fiets. Zijn fiets staat nog geparkeerd langs de strandopgang. Het misverstand wordt opgelost en we gaan op weg naar de 3e Kroon’s Polder. Om te voorkomen dat Wim een recidivist zou kunnen worden merken we zijn fiets vanaf nu met een kunststof eend op zijn pakkendrager. We parkeren de fietsen bij de stalling aan het begin van het pad naar de Kroon’s Polders. Via het pad komen we bij de, met schermen aan het zicht onttrokken, opgang naar de nieuwe vogelhut. Een smalle hut met veel kijkgaten geeft een goed zicht op de vogels die de Kroon’s Polders bezoeken. Ineens zien we op een eilandje een strandleeuwerik. Grappig dat we die hier treffen. We hadden eigenlijk gehoopt hem op de Vliehors te zien. Er zwemt nog een exotische Kaapse Casarca rond. Dit beest laat niet ieder vogelaarshart sneller slaan. Dan ineens een zoete inval. Een kakelende groep komt binnen. Ze zijn zelfs verbaasd als we vragen of het iets rustiger kan. “jullie zijn hier ook maar te gast” is het antwoord wat ons ten deel valt. Dan moeten wij maar de verstandigste zijn en we verlaten de vogelhut. Omdat de dag al ver is gevorderd besluiten we weer richting het dorp te fietsen en een kort bezoek te brengen aan de nieuwe eendenkooi, die te bereiken is via het Pad van Twintig (Pad van Vianigh). Raadselachtige namen waarvan we de herkomst niet hebben kunnen achterhalen. Rond de vijver zit hier nog een bladkoning te roepen. Deze soort is dit jaar wel heel talrijk aanwezig op Vlieland. We zetten onze tocht voort naar het dorp Oost Vlieland. De zee is fantastisch vlak, geen zuchtje wind dat probeert een rimpeling op het zeeoppervlak te maken. Boven de zee vliegt een formatie rotganzen die onberispelijk weerspiegelt in het zeewater. Betoverend mooie beelden aan het einde van een prachtige dag waarop we met z´n allen ruim 70 vogels waargenomen hebben. De pareltjes daaronder waren o.a. een Noordse Stormvogel en een Kleinste Jager. Terug naar het hotel waar ik, omdat het zondag was, ’s avonds voor de deelnemers een sjoelwedstrijd had georganiseerd in het Loodscafe.
Maandag 8 oktober:
Twee mooie vogelrijke dagen zijn er alweer voorbij. Deze derde dag mag ik verslaan, vol verwachting of er nieuwe en bijzondere vogels gespot worden. Om negen uur ging het richting de haven, waar wij de opkomende zon tegemoet fietsten. Echter in en rondom de haven werd niets waargenomen. Langs het wad richting ijsbaan om de Grote Gele Kwikstaart nog eens te bekijken, hij zat er helaas niet meer, wel werden hier de Havik en de Blauwe Kiekendief gezien. Vanaf de ijsbaan fietsten wij naar de Torenvijver, maar daarvoor kwamen wij langs een eendenplas, waarin tientallen wilde eenden zwommen of met hun snavel in de veren aan de kant zaten te pitten. Bij de Torenvijver was het scoren: Grote Gele Kwik en een Sijsje, mooi, mooi, mooi! Nu op naar de Nieuwe Kooi. Op weg daar naartoe deden wij de camping Molkendrift aan, deze was vanaf 1 oktober gesloten, maar de Meeuwen, Kraaien, Merels en Kramsvogels hadden daar geen boodschap aan. Een juveniel Meeuwtje had blijkbaar van zijn ouders geleerd dat hij van mensen voedsel kreeg, hij kwam dan ook op aaiafstand bij ons staan. Bij de oude eendenkooi zagen wij nogmaals twee Grote Gele Kwikstaarten. De geheimzinnige bosjes met in het midden een vijver doet sprookjesachtig aan. In werkelijkheid speelt zich hier een spel af tussen leven en dood. Vroeger was het kooikersbedrijf een profijtelijke tak van het jachtbedrijf, nu een stille plek waar vogels genoeglijk kunnen foerageren. In het plasje bij de meeuwenvallei zagen wij de langverwachte Meerkoeten! Als laatste vogelobservatieplek hadden wij voor vandaag De Kroon's Polders, een Natuurreservaat in Oost-Vlieland met een fonkelnieuwe vogelkijkhut en diverse broedeilandjes, vooral in het voorjaar een lust om al dat jonge grut te zien ontluiken. Nu goed voor de wintergasten en doortrekkers. Op het hoogste deel van het struingebied zagen wij een Blauwe Kiekendief voorbij trekken. De meest prachtige waarneming van deze dag in het gebied van De Kroon's Polder was de Slechtvalk op een weidepaaltje waar hij uren heeft vertoeft in het zonlicht. Wij sloten de dag af met een prachtige zonsondergang en honderden Bergeenden op het Wad.
Dinsdag 9 oktober:
Vandaag vertrekken we onder een stralend zonnetje met een groep van 11 enthousiastelingen o.l.v. Willie Bergmans. We rijden eerst richting de haven, waar een flinke groep Steenlopers onderaan de dijk wachten op laag water. In dat geval benutten veel vogels deze tijd om hun verenkleed te poetsen of een dutje te doen. Dan vervolgen we onze weg in westelijke richting, waar in de weilanden langs het wad Rotganzen, Kokmeeuwen, Zilvermeeuwen en Wilde Eenden ook wachten op laag water. Eenmaal zover wordt dan gezocht tussen de zeesla naar iets eetbaars, bijvoorbeeld krabbetjes, die defensief hun scharen omhoog houden om vervolgens door een Zilvermeeuw opgepeuzeld te worden. Vanwege de stevige zuidwesten wind viel er wel eens een vogel uitgeput ter aarde, zoals een Keep die Wil van Hout dood langs de weg vond. Zij zijn dan na een lange tocht over zee vaak zo uitgeput en vermagerd dat ze dood of bijna dood op het strand neervallen. Op maandag overkwam Wil ook al zoiets in de duinen. Daar viel een graspieper letterlijk min of meer dood uit de lucht voor onze voeten in het duinzand. Hij overleed binnen een minuut in Wil zijn handen. Een prachtige dood natuurlijk voor zo’n vogel, maar hij had toch liever blijven leven denk ik. Onderweg zagen we steeds Kramsvogels, Koperwieken, Vinken en Graspiepers. Onze belangstelling ging uit naar het Ringstation nabij de Vliehorst, waar we rond 11.15 uur arriveerden, maar helaas waren er die ochtend blijkbaar geen ringaktiviteiten. Na een koffiepauze met cranberrygebak op het zonnige terras van hotel Posthuys, gingen we naar de Kroon´s Polders. Daar zat links in de verte een Slechtvalk op een paaltje. Doorgelopen naar de nieuwe vogelkijkhut van waaruit we een mooie kijk hadden op Bergeenden, Smienten, Brandganzen, Zilvermeeuwen, Aalscholvers, Grote Mantelmeeuwen, Kokmeeuwen, Kaapse Casarca, Kneuen, Lepelaars en Blauwe Reigers. Vervolgens fietsten we het bos in naar een poel, waar we ons opstelden om te genieten van Putters, Kramsvogels en Koperwieken, bovenop de top van een boom mooi in de zon. Van daaruit fietsten we richting het strand, waar een groep Drieteenstrandlopers neerstreek op een strekdam. Het is altijd weer een genot om deze bedrijvige vogels te zien foerageren langs de waterlijn. En snel dat ze zijn, ongelooflijk. Telescoop weer ingepakt en full speed de duinen af op weg naar camping Stortemelk, waar op dat moment niks bijzonders te zien was. Op weg naar stranddoorgang Fortweg stopten we op verzoek van Theo van Oort bij een IJslandse pony manege, waar hij een bezoek wilde brengen aan de eigenaresse van een IJslandse herdershond. Deze hond was 8 jaar geleden zijn eigendom geweest. Als afsluiting van deze leuke dag bezochten we de Noordoosthoek, waar we helder zicht hadden op zandplaat De Richel. Hier lag een groot aantal Zeehonden uit te rusten van de visvangst, prachtig.
Woensdag 10 oktober:
Alweer de laatste dag van deze excursie. Er was deze keer niet zoveel tijd om ’s morgens nog langdurig te gaan vogelen, want de boot vertrok al om 11.45 uur. Andere jaren was dat vaak pas rond 13.00 uur. Sommigen gingen nog even winkelen om wat souvenirs voor het thuisfront in te kopen. Willie was jarig vandaag, maar had het daags te voren al gevierd. Wij hadden een klein kruikje Vlieland bitter gekocht en dat dinsdag na het diner en vóór het lijsten gegeven. Willie kon het wel waarderen. Ikzelf ben nog even gaan vogelen. Over de Wadden kwamen een paar honderd Steenlopers aangevlogen, die keurig gegroepeerd op de dijk net boven de waterlijn neerstreken. Vervolgens ben ik nog even naar het strand aan de noordoostkant van het eiland geweest, via de jachthaven en de Fortweg. Marga, Wilma en Conny waren er ook. Veel foeragerende Kramsvogels en Koperwieken in de duindoorn- en meidoornstruiken. Op het strand Drieteenstrandlopers, een paar slierten Eiders laagvliegend over de zee en de nodige Zwarte Zee-eenden. Dit keer geen mooi zicht op de Richel met zijn zeehonden. Na dit kortstondige verblijf op het strand was het tijd om weer rustig terug te fietsen naar het enige dorp van het eiland, Oost Vlieland. De fietsen moesten rond 11 uur weer ingeleverd worden bij Zeelen en de koffers stonden net als de eerste dag weer te wachten in de biljartzaal van het Loodshotel. Het personeel werd bedankt voor de goede zorgen en er werd weer voor 4 jaar afscheid genomen. Nog even in het zonnetje zitten op het pleintje voor de haven bij het standbeeld van Willem de Vlamingh, waar eerder in de week ook de groepsfoto was gemaakt en dan weer huiswaarts. Isidro zat er , zoals in de inleiding al vermeld, trots zijn nieuwe telescoop uit te proberen. Ook op de boot was het nog steeds prachtig weer en de meesten bleven daarom dan ook bovendeks. Een Kleine Mantelmeeuw stal de show door vlak boven ons op en neer te blijven vliegen. Isidro had nog wat brood over en wist de vogel daarmee zo dichtbij te lokken dat fotografen met een telelens geen schijn van kans meer hadden. Bij aankomst in Harlingen moesten de chauffeurs eerst de auto ophalen bij het parkeerterrein Tsjerk Hiddes en daarna kon de ruim twee uur durende terugreis naar Brabant beginnen. Aan alles komt een einde, ook al is het nog zo mooi. Tot volgend jaar op Ameland.
32 deelnemers:
Willie Bergmans, Bianca van Beugen, Tiny van Boekel, Peter van de Braak, Martien van Dooren, Tiny van den Elsen, Francien van den Elsen, Liesbeth Eijsbergen, Dieny Fleuren, Bart Gras, Ton ter Heerd, Wil van Hout, Conny Koenen-Lamp, Wim van Lanen, Annie van Lanen, Jan Nabuurs, Theo van Oort, Theo Peters, Maria Peters, Isidro Rendon, Toos Snijders, Wilma van Summeren, Jan van den Tillaart, Douwe Veldema, Anneke Veldema, William van de Velden, Marga Verduin-Smits, Lambert Verkuijlen, Hermien Verkuijlen, Arend Vermaat, Peter Vlamings, Tonny Vlamings.
116 Waargenomen vogels:
| 1. Aalscholver | 27. Gaai | 53. Koolmees | 79. Slechtvalk | 105. Winterkoning |
| 2. Aziatische Roodborsttapuit | 28. Geelgors | 54. Koperwiek | 80. Slobeend | 106. Wintertaling |
| 3. Baardman | 29. Goudhaan | 55. Krakeend | 81. Smelleken | 107. Witte Kwikstaart |
| 4. Barmsijs | 30. Goudplevier | 56. Kramsvogel | 82. Smient | 108. Wulp |
| 5. Beflijster | 31. Graspieper | 57. Kruisbek | 83. Sperwer | 109. Zanglijster |
| 6. Bergeend | 32. Grauwe Gans | 58. Kuifeend | 84. Spreeuw | 110. Zeekoet |
| 7. Bladkoning | 33. Groenling | 59. Lepelaar | 85. Staartmees | 111. Zilvermeeuw |
| 8. Blauwe Kiekendief | 34. Groenpootruiter | 60. Meerkoet | 86. Steenloper | 112. Zilverplevier |
| 9. Blauwe Reiger | 35. Grote Bonte Specht | 61. Merel | 87. Staartmees | 113. Zwarte Kraai |
| 10. Bontbekplevier | 36. Grote Gele Kwikstaart | 62. Middelste Jager | 88. Steenloper | 114. Zwarte Mees |
| 11. Bonte Kraai (hybride) | 37. Grote Mantelmeeuw | 63. Middelste Zaagbek | 89. Stormmeeuw | 115. Zwarte Zee-eend |
| 12. Bonte Strandloper | 38. Havik | 64. Nijlgans | 90. Strandleeuwerik | 116. Zwartkop |
| 13. Boomkruiper | 39. Heggenmus | 65. Noordse Stormvogel | 91. Tafeleend | |
| 14. Boomleeuwerik | 40. Holenduif | 66. Oeverpieper | 92. Tapuit | |
| 15. Boompieper | 41. Houtduif | 67. Paap | 93. Tjiftjaf | |
| 16. Boomvalk | 42. Huismus | 68. Pijlstaart | 94. Tureluur | |
| 17. Brandgans | 43. IJsgors | 69. Pimpelmees | 95. Turkse Tortel | |
| 18. Bruine Kiekendief | 44. Jan-van-Gent | 70. Putter | 96. Veldleeuwerik | |
| 19. Buizerd | 45. Kaapse Casarca (escape) | 71. Rietgors | 97. Velduil | |
| 20. Cetti’s Zanger | 46. Kanoet | 72. Roodborst | 98. Vink | |
| 21. Dodaars | 47. Kauw | 73. Roodborsttapuit | 99. Visdief | |
| 22. Drieteenstrandloper | 48. Keep | 74. Roodkeelduiker | 100. Vuurgoudhaan | |
| 23. Eider | 49. Kievit | 75. Rosse Grutto | 101 Waterhoen | |
| 24. Ekster | 50. Kleine Mantelmeeuw | 76. Rotgans | 102. Waterral | |
| 25. Fazant | 51. Kneu | 77. Scholekster | 103. Watersnip | |
| 26. Fuut | 52. Kokmeeuw | 78. Sijs | 104. Wilde Eend |
Niet vogels:
- Atalanta
- Bont Zandoogje
- Dagpauwoog
- Gewone Zeehond
- Grijze Zeehond
- Klein Koolwitje
- Kleine Vos
- Konijn
- Rugstreeppad
Verslag: Martien van Dooren, Bart Gras, Marga Verduin, Tonny Vlamings