Vogelwacht Uden goes Spanje

De belevenissen van dag tot dag worden in onderstaand verhaal weergegeven;

Zaterdag 12 april 2008

Vroeg op deze morgen. Om 4.00 uur stonden alle deelnemers al bij de Groenhoeve en ging het richting Weeze. We vertrekken om 6.00 uur vanaf Weeze (vliegveld net over de grens bij Gennep).

foto’s

Na een voorspoedige vlucht van amper 2 uur landen we op het vliegveld van Gerona (ca. 1,5 uur van Barcelona). Rinus (de broer van John en Jan-Willem) en Carien stonden ons al op te wachten met twee Mercedes Vito busjes, ons vervoer voor de komende week. De rijders moesten hun papieren overhandigen voor de nodige papierinvulling, inmiddels kon op de parkeerplaats het vogelen al beginnen. Aan iedereen werd gevraagd , zoals gebruikelijk hoeveel soorten vogels we zouden gaan zien gedurende deze vakantie. Sandra was het minst optimistisch met 120 soorten, John dacht aan 180 soorten te komen. De rest zat er tussenin. De bus-indeling werd gemaakt en middels onze bekende Vogelwacht portofoons hadden we contact met elkaar. We hoorden al Putters en Europese Kanaries. Via de C-25 gingen we richting Vic en Lleida. Halverwege deze weg stopten we bij een wegrestaurant voor een kopje koffie. Het was droog weer echter de Spaanse sol kwam nog niet echt door. De komende dagen zouden we verschillende keren deze zon missen, echter mogen we over het geheel niet klagen over het weer. Het was over het algemeen uitstekend vogelweer. Bij het restaurant zagen we een Witte Kwikstaart en in de steile oever waren zelfs Rotszwaluwen aan het broeden. Zoals wij de Oeverzwaluwen kennen die in zandwanden broeden, kunnen we in gebergten Rotszwaluwen tegenkomen in steile rotswanden. Bij Tarrega verlieten we de weg om de C53 op te gaan naar Balaguer. Bij Balaguer Oost verlaten we de weg en gaan bij de rotonde een onverharde weg in. Volgens de gegevens moet hier een leuk gebiedje liggen. Al na enkele meters onverharde weg was het raak. De Kleine Trappen lieten zich al goed zien. We stopten om de omgeving te verkennen. Hop, Holenduif, Kleine Torenvalken, Spaanse Klapekster, Kuifleeuweriken en zowaar een Griel waren goed te zien.

Griel © Vogelwacht Uden e.o.

Wat een geweldig gebied. Volgens de geraadpleegde bronnen leidt de weg naar een olijfboomgaard, waar ook het nodige te zien is.

Kuifleeuwerik © Vogelwacht Uden e.o.

Bij de farm onze auto geparkeerd. De zon begon zowaar lekker te schijnen en bij de wandeling rond de farm en boomgaard zagen we Alpengierzwaluwen. Er vloog een Slangenarend over, in de bosjes een fluitende Nachtegaal en overal het sleutelbosgeluid van de Grauwe Gorzen.

Slangenarend © Vogelwacht Uden e.o. Grauwe Gors © Vogelwacht Uden e.o.

Op dezelfde weg terug zagen we Kalanderleeuweriken, Rode Patrijzen, enkele Grielen en Kleine Trappen. Zo mooi hadden we ze vorig jaar in de Extremadura niet gezien. Van Balaguer gaan we naar Alfarres, Binefar, Barbastro, richting Huesca. Voor Huesca houden we Sabinanigo aan om de Pyreneeën in te rijden. Bij Nueno gaan we rechtsaf om de Salto de Roldan te bekijken. Onderweg hier naar toe zien we Ortolaan, Roodborsttapuit en op de kleine bochtige weg ook een heleboel Alpenkraaien.

foto’s

De Salto de Roldan is een geweldige rotspunt, waar Vale Gieren broeden. Deze zijn hier dus volop te zien. Vanwege het vroege seizoen, zijn ze net begonnen met nestelen. Over enkele weken zal het hier nog drukker zijn.

Vale Gier © Vogelwacht Uden e.o.

Tussen de vele Vale Gieren zijn ook de kleinere witte Aasgieren te zien en boven op de rotsen de Blauwe Rotslijster. We moeten dezelfde weg terug naar Nueno. Van hieruit, het is inmiddels al zes uur in de namiddag gaan we richting Biescas naar ons onderkomen in El Pueyo de Jaca. Het is een jeugdherberg, prachtig gelegen aan de rand van een klein dorpje.

foto’s

Vanuit ons onderkomen zien we overal de besneeuwde bergtoppen. Zwarte en Rode Wouwen zijn volop te zien. Het is al een wat ouder gebouw, ook de stapelbedden zijn al wat gedateerd. Als dat maar slapen wordt. De echtparen werden in een aparte kamer ondergebracht. De vrouwen kregen een onderkomen met douche op de kamer. Voor het eten zijn we met zijn allen een kroegje in gedoken in het dorpje. De pilsjes smaakten opperbest, waarbij ook de olijven in smaak vielen. Om 21.30 uur zijn we begonnen met het diner, wat er niet uit zag, echter toch goed te eten was. Zoals gebruikelijk werd na het eten de streeplijst ingevuld. Dit leverde voor vandaag maar liefst 69 soorten op. Het slapen kon beginnen, er is die nacht heel wat gesnurkt, toch was het geluid van de Bosuil ook te horen. Deze bleek in ‘onze’ tuin te broeden.

Zondag 13 april 2008

Vandaag staat het nationale park Ordesa op het programma. Om 7.00 uur staan de meesten op. Net voor het ontbijt kunnen we dan al even vogelen in de omgeving van de jeugdherberg. In de buurt is een snel stromend water, waar uiteraard de Waterspreeuw te zien is. Jankees had een Cirlgors prachtig gefotografeerd, zonder de vogel te kennen.

Cirlgors © Vogelwacht Uden e.o.

We konden al diverse nieuwe soorten noteren op onze soortenlijst, zoals de Pimpelmees en de Winterkoning, de competitie is begonnen. We rijden naar Biescas om vanuit hier richting Torla te gaan en het nationale park bin nen te rijden, het weer zag er goed uit, zonnig. De weg wordt bochtiger en mooier. Onderweg zien we onder andere een Buizerd en een Beflijster. In het park zaten twee prachtige Goudvinken net langs de weg. De weg eindigt op een grote parkeerplaats. Van hieruit moeten we te voet verder. Eerst een bakje koffie en ook een speldje van het nationale park prijkt nu op vele kijkers. De wandeling ging langs een water omhoog. Het weer betrok. Het doel was de boomgrens te bereiken. De klim was echter zo stevig dat we halverwege toch besloten onze doelstelling te wijzigen. Inmiddels was een groep al weer naar beneden gelopen. Enkelen gingen hoger en konden genieten van een prachtige waterval.

foto’s

Het water stort zich naar beneden, waardoor de rotsen de meest grillige vormen krijgen.

foto’s

Beneden stond Chris en enkele anderen te kijken naar de Steenarend. Van hieruit hadden ze ook prachtig twee Lammergieren gezien. Bij de parkeerplaats kon iedereen genieten van de Steenarend, die bovenop een rots te bekijken was.

Waterspreeuw © Vogelwacht Uden e.o. Zwarte Specht © Vogelwacht Uden e.o.

De Waterspreeuw liet zich hier ook goed zien. Het weer begon te betrekken en zo werd besloten om terug te gaan naar ons onderkomen om daar de omgeving te verkennen. Hier aangekomen stond het te regenen. Een enkeling ging toch nog op pad, John zag nog een Grijze Gors, de rest verkoos de kroeg.

Boomkruiper © Vogelwacht Uden e.o. Zwarte Mees © Vogelwacht Uden e.o.

Na een heerlijk pilsje gingen we terug naar de herberg om daar het avondeten te nuttigen. De stand werd weer opgemaakt, 93 soorten tot nu toe. Het werd rustiger.

Maandag 14 april 2008

Vandaag staat Riglos en de omgeving van het klooster van San Juan de la Pena op het programma. Voor het ontbijt hebben John en Jan-Willem al prachtig een Havikarend voorbij zien komen. Bij het inladen van onze busjes zagen we aan de rand van het meertje, dus vlakbij de herberg diverse Waterpiepers. De witte oogstreep was goed te zien door de telescoop. Ook was de Kleine Zilverreiger langs de bevroren waterkant te zien. Het was nog droog weer. Van El Pueyo gaan we richting Biescas, Sabanangio om hier rechtsaf te gaan richting Jaca. Jaca Sud aanhouden om een smal weggetje in te gaan richting Bernues. Overal zien we volop Rode en Zwarte Wouwen. De weg slingert omhoog. Bijna bovenaan heeft het net gesneeuwd. We besluiten even te stoppen om van het landschap te genieten. Er wordt prachtig een Vuurgoudhaantje gefotografeerd.

Rode Wouw © Vogelwacht Uden e.o. Vuurgoudhaan © Vogelwacht Uden e.o.

Tientallen Vale Gieren zijn in het dal te bewonderen. We parkeren onze auto’s op de parkeerplaats van het 18e eeuw oude klooster.

foto’s

Van hieruit moet een wandeling mogelijk zijn naar het nog oudere uit de 10e eeuw daterend klooster. We lopen door een prachtig bos en zien Boomklever, Zwarte Mees en Kuifmees.

foto’s

Na een uur klimmen komen we tot de conclusie dat dit niet de goede weg is. Vale Gieren komen echter onder ons vandoor gevlogen. We besluiten toch om terug te gaan en de juiste weg te volgen. Deze vonden we en brengt ons naar een plateau waarvandaan de broedende Vale Gieren te zien zijn. Ook Raven zijn hier aanwezig. De Zwarte Tapuit hebben we echter niet gezien. Het is waarschijnlijk nog allemaal te vroeg in tijd. Op sommige stukken zijn de bladeren nog niet aan de boom. Vanaf het plateau zien we ook het oude klooster. Teruggekomen op de parkeerplaats nuttigen we het lunchpakket en gaan naar Puente la Reina de Jaca. Hier slaan we linksaf om de beroemde Mallos de Riglos te bezoeken. Dit is een rotspartij in de vorm van een hand (mallos).

foto’s

We rijden het eerst voorbij om dan rechtsaf naar Riglos te gaan. Dit is een klein plaatsje, waar de auto’s aan het begin van het dorpje geparkeerd kunnen worden. Er zijn vele bergbeklimmers aanwezig die de Mallos proberen te beklimmen. Voor ons vogelaars houdt dat in dat er wat minder vogels te zien zijn. Door het dorpje lopend horen we de Europese Kanarie.

Europese Kanarie © Vogelwacht Uden e.o. Kleine Zwartkop © Vogelwacht Uden e.o.

Bij het kerkje aangekomen loopt er een pad steil omhoog die eindigt bij de voet van de Mallos. Na enig geduld hebben we toch de Kleine Zwartkop gezien en vastgelegd op foto. Boven ons zien we Vale Gieren, Aasgieren, Rotsduiven en volop Alpenkraaien.

Aasgier © Vogelwacht Uden e.o. Zwarte Wouw © Vogelwacht Uden e.o.

Het is inmiddels aardig weer geworden. We besluiten om op onze terugweg het waterreservoir van de Rio Gallego te bekijken, volgens een Spaans boek moeten hier Grote Karekiet en Bruine Kiekendief te zien zijn. Helaas alleen Boerenzwaluwen hebben wij er volop gezien. Terug weer naar Puente la Reina de Jaca, door Jaca om weer terug te gaan naar ons onderkomen. Het eten smaakte voortreffelijk en de stand is gekomen op 105 soorten.

Dinsdag 15 april 2008

Het heeft hard gevroren. Bij het meertje tegenover ons pension zien we een Watersnip. Om 9.00 uur vertrekken we naar de Hecho vallei, Gabardito en de Boca del Infierno. Van Biescas gaan we naar Jaca, dan richting Pamplona. Bij Puente de la Reina gaan we nu rechtsaf om het dal van de Hecho in te rijden.

foto’s

Op de brug over de Rio Aragon hebben we gekeken naar de Grote Gele Kwikstaart, Geelpootmeeuwen en de Oeverloper. Het halve Spaanse leger passeerde ook deze brug en we waren bang dat we deze in het dal nog vaker zouden tegenkomen, wat ook het geval geweest is. In het begin is de vallei nog breed. Prachtig de Dwergarend gezien en ook weer hier volop Rode en Zwarte Wouwen. Hoe verder we kwamen hoe smaller de vallei en ook slechter de weg. De omgeving is echter adembenemend. Zelden zo’n mooie vallei gezien. Op een gegeven moment komen we bij de Boca del Infierno (letterlijk vertaald de hellemond).

foto’s

Dit is de plek waar de Rotskruiper te zien moet zijn. Een van de laagste plekken, over het algemeen zit deze soort op 2000 meter hoogte en is moeilijk waar te nemen. Na enig speurwerk zagen we inderdaad de Rotskruiper.

Rotskruiper © Vogelwacht Uden e.o. Rotskruiper © Vogelwacht Uden e.o.

De vogel zat vlak voor ons en is door iedereen voortreffelijk gezien. Het is wel een beweeglijk beestje, zodat fotograferen niet makkelijk was.

Rotskruiper © Vogelwacht Uden e.o. Rotskruiper © Vogelwacht Uden e.o.

Een hoogtepunt. Hier hebben we ook onze lunch genuttigd in een stralend zonnetje. Boven ons volop Aasgieren en Lammergieren, maar ook Slechtvalk en een Zwarte Ooievaar. Iets teruggereden zijn we linksaf gegaan richting Gabardito. Dit is een plaatsje waar in de winter de wintersport bedreven wordt. Nu is het er rustig. Hier aangekomen parkeerden we de auto en hebben wat rond gelopen.

foto’s

Al snel zagen we enkele Citroen Kanaries. Ook een soort die hoog in de bergen te zien kan zijn. Ze gingen echter snel weg. We hadden de hoop dat we deze vogels nog wel terug zagen. Helaas, na veel speurwerk geen Citroen Kanarie. Terugrijdend naar de hoofdweg zagen we wel weer enkele van deze vogels, echter ook nu weer waren ze snel verdwenen. Onderweg nog wel mooi een Vos gezien. Bij Hecho zijn we rechtsaf gegaan om naar het Valle de Anso te gaan. Op de top even rondgekeken, hier was echter niet veel te zien. In het Valle de Anso houden we de richting aan naar Foz de Binies. Dit is ook weer een soort vernauwing in de rotsen, waar het water zich doorheen perst ( hetzelfde als bij Boca del Infierno).

Vale Gier © Vogelwacht Uden e.o. Vale Gier© Vogelwacht Uden e.o.

Hier is een broedkolonie van Vale en Aasgieren te zien. Ook de Slechtvalk liet zich hier mooi zien en overal vlogen de Rotszwaluwen rond. Iets voor Berdun zagen we bij een schapenboer een Aasgier in het veld zitten. Waarschijnlijk heeft deze zich tegoed gedaan aan een dood lammetje.

Aasgier © Vogelwacht Uden e.o.

Onze fotografen hebben mooie plaatjes van dit exemplaar. Het landschap verandert van woest naar cultuur. In de velden zien we Paapje, Roodborsttapuiten en Grauwe Gorzen. Via Jaca weer naar Biescas en ons onderkomen. Moe maar zeer voldaan komen we aan bij onze herberg. Het is alweer de laatste avond dat we hier zijn. Als afscheid krijgen we Spaanse Champagne!! Het snurken kon weer beginnen, nadat we de stand opgemaakt hadden, 110 soorten.

Woensdag 16 april 2008

Vandaag een lange rit voor de boeg, die ons moet brengen naar het onderkomen van Rinus en Carien in Cistella. Voor we vertrekken toch nog even naar de brug voor de Waterspreeuw. Van El Pueyo rijden we naar Huesca. Vanaf hier nemen we de afslag naar Barbastro. Voor Monzon gaan we een kleine weg in de A130 en volgen Silo-Conchel en in Alcolea de Cinca pakken we een kopje koffie.

foto’s

Het landschap is meteen veranderd. In het begin is het een grootschalig landbouwgebied, wat steeds droger wordt. Bij Ontinena ga je de zogenaamde halfwoestijn in. Uitgestrekte vlakte met bijna geen begroeiing. We gaan maar een klein stukje van de Los Monegros in. Een gebied bekend om zijn Zandbuikhoenders en Kleine Trappen. We zijn nauwelijks het gebied ingereden of we zien een prachtige Bijeneter. Niet veel later een Westerse Blonde Tapuit. Chris en Lambert zagen helaas te snel een Zwartbuikzandhoen wegschieten. We maken een stop, overal Kalanderleeuweriken en Kuifleeuweriken. Ook zien we ver weg een Griel. Weer een stukje verder wordt door de portofoons geschreeuwd Kuifkoekoeken. Wij gestopt. En inderdaad in een struik, goed te zien met de telescoop, zaten twee Kuifkoekoeken. We hebben ons lunchpakket genuttigd, terwijl de fotografen dichterbij gingen om deze fraaie vogels op de gevoelige plaat te krijgen.

Kuifkoekoek© Vogelwacht Uden e.o.

Linksaf richting Ballobar. Hier zat een Steenuil prachtig op een rots en iets verder stond zowaar op twee meter afstand een Griel ons aan te kijken.

Griel© Vogelwacht Uden e.o.

De foto’s hiervan zijn prachtig. Helaas begon de tijd ons parten te spelen. Dit gebied is zeer de moeite waard voor een wat langer verblijf . Bij Fraga gingen we de snelweg op richting Lerida en Gerona.

foto’s

Op tijd kwamen we aan op Can Lluis, het onderkomen van Rinus en Carien, waar we de komende tijd zouden verblijven. Rinus is een broer van John en Jan-Willem, die nu al enkele jaren samen met Carien in Spanje woont. Inmiddels hebben ze enkele appartementen die te huur zijn (www.canlluis.es). De omgeving is geweldig. Het ligt in de buurt van een klein plaatsje, genaamd Cistella. Echter Can Lluis is hier een 2 kilometer, over een zandpad, van verwijderd. Als je de ene richting opkijkt zie je de baai van Rosas, draai je om zie je de eerste toppen van de Pyreneeën.

Slangenarend© Vogelwacht Uden e.o.

We zien op het terras nog mooi een Slangenarend voorbij zweven. Vanavond hebben onze gastheer en vrouw geregeld dat we gaan eten in een restaurant in Cistella. Het 4-gangen diner was voortreffelijk, evenals de wijn. Er kon weer zijn best gesnurkt worden. De stand is deze avond niet opgesteld, vanwege het late tijdstip (en de wijn).

Donderdag 17 april 2008

Na een goede nachtrust, hebben we met zijn allen ontbeten in de woonkamer van Rinus en Carien. We werden voortreffelijk in de watten gelegd. Er was volop te eten. Inmiddels had een enkeling de omgeving al verkend, wat leidde tot een Nachtegaal en een Baardgrasmus.

Nachtegaal© Vogelwacht Uden e.o.

Vandaag staat Aiguamolls de L’emporda (aiguamolls is het Catalaanse woord voor moeras) op het programma. Iedere vogelaar die in de zomer dit zeer toeristisch stukje Spanje bezoekt, moet niet vergeten dit gebied aan te doen. Een pareltje rust en natuur in deze zeer drukke streek. We rijden van Cistella naar Figueres om de C 260 richting Roses op te gaan. Bij de afslag Castello d’Empuries gaan we rechtsaf, om voor de paardenmanege linksaf te gaan. Hier komen we automatisch op de parkeerplaats van het natuurgebied, wat ook een mooi bezoekerscentrum heeft.

foto’s

Nauwelijks uitgestapt zagen we vlakbij en mooi in beeld de Nachtegaal zingen. In de hut bij het bezoekerscentrum (het gebied heeft vele schuilhutten) zien we veel Bosruiters, Steltkluten, Krakeend, Wilde Eend, Zomertaling, Zwarte Ruiter en Ooievaar.

Zomertaling© Vogelwacht Uden e.o. Steltkluut© Vogelwacht Uden e.o.

We lopen verder naar achteren. Onderweg overal Graszangers en Cetti's Zangers.

Graszanger© Vogelwacht Uden e.o.

We zien een Waterral oversteken en horen nadien ook het bekende biggengeluid van de Waterral. Op een gegeven moment komen we in een gebied wat onder water staat. Hier krioelt het van de vogels. We zien veel Bosruiters en Gele Kwikstaarten, maar helaas begint het te regenen. Met enkelen schuilen we in een voormalige rijstsilo die nu omgebouwd is tot schuilhut.

foto’s

Bovenin hebben we een prachtig uitzicht over het natuurgebied en de baai van Roses. Het weer wordt iets beter, zodat we de silo verlaten. Maar dit is van korte duur, de regen komt met bakken uit de hemel, zodat we een andere schuilhut gebruiken om letterlijk te schuilen. Maar ook het vogelen gaat hier gewoon door.

Krooneend© Vogelwacht Uden e.o. Ooievaar© Vogelwacht Uden e.o.

We zien onder andere Roodkeelpiepers, Waterpiepers, Ralreiger, Krooneend en een Audouins Meeuw. Voor velen een nieuwe soort. Een Meeuw met een fel rode snavel. Gelukkig klaart het op. Bij het bezoekerscentrum zijn we allen weer present en we besluiten om de andere zijde te verkennen. Dit is een wat grootschaliger, iets droger gebied. We zien meteen een Griel en iets verder Roodborsttapuit, Steltkluten, Ooievaars, Lepelaars en Flamingo’s.

Flamingo© Vogelwacht Uden e.o.

Bij een plasje kunnen we via de telescoop de volgende soorten herkennen; Watersnip, Zwarte Ruiter, Bosruiter en Groenpootruiter. Overal hangen hier in de elektriciteitsmasten kasten voor de Scharrelaar. Maar helaas we zijn te vroeg voor deze soort. Wel zien we Beflijsters en een Slangenarend. In een volgende schuilhut aangekomen treffen we enkele Nederlanders. Dit plasje had enkele leuke verrassingen in petto. We zagen een aantal Witwangsterns, Purperreigers en ook een IJsvogel schoot voorbij.

Purperreiger© Vogelwacht Uden e.o. Flamingo© Vogelwacht Uden e.o. Witwangstern© Vogelwacht Uden e.o.

De tijd begon te dringen. Op de terugweg begon het behoorlijk donker te worden en overal was de donder al te horen. Uiteraard net te laat, bereikten we doornat het bezoekerscentrum. Het werd echter snel weer droog weer, zodat de Hop die bij het bezoekerscentrum broedt, vastgelegd kon worden.

Hop© Vogelwacht Uden e.o.

Onderweg naar Cistella zagen we nog een Roodkopklauwier. Het was de bedoeling dat we gingen barbecueën. Het was echter te koud buiten, zodat we in de woonkamer gegeten hebben, wel klaargemaakt op de barbecue. De stand opgemaakt, met gisteren erbij, bracht ons op 151 soorten. Voor het klassement bleven over Henk Arnoldussen, Jan-Willem en John Hermans en Peter en Tony Vlamings. De rest had een lagere score ingevuld en waren dus afgevallen. Met de nodige alcoholische versnaperingen kon er weer gesnurkt worden.

Vrijdag 18 april 2008

Vandaag gaan we naar het oostelijkste punt van Spanje, genaamd Cap de Creus. Dit is een uitloper van de Pyreneeën die in de Middellandse Zee uitmondt. Carien wou ook wel eens met de vogelaars op stap. Van Cistella gingen we eerst weer naar Figueres. In de buurt van Cistella zagen we zeer mooi een vrouwtje en een mannetje Grauwe Kiekendief. Im Figueres houden we de N260 en gaan rechtsaf bij Viljuiga. De weg klimt omhoog, echter we hebben pech, het wordt steeds mistiger. We rijden naar het klooster van San Pere de Rodes. In de maquis zouden van allerlei vogels te zien moeten zijn. Wij zien alleen mist. Hier blijven we dan ook niet lang, we vervolgen de weg naar Cap de Creus. De mist was hier opgeklaard, er stond echter zo’n sterke wind dat vogelen bijna niet mogelijk was.

foto’s

Buiten enkele Geelpootmeeuwen was er niets te zien. In het restaurant hebben we toen maar een kopje koffie genomen en zijn nadien richting Vilahut gereden. Hier ligt ook een moerasgebiedje wat behoort tot het Parc Natural dels Aiguamolls. Na enig zoekwerk en twee keer voorbij gereden aan de parkeerplaats zijn we toch aan de wandeling in dit gebied begonnen.

foto’s

Een aantal Bijeneters liet zich goed zien en horen. Iets verderop een Gekraagde Roodstaart en enkele Graszangers. In de lucht Slangenarend. Ook hier is een uitkijkhut, daar aangekomen bleek dat dit moeras compleet droog stond. Het heeft van te winter bijna niet geregend in dit deel van Spanje, waardoor er een groot watertekort dreigt. Wel zagen we in de hut van zeer dichtbij een Paapje.

Paapje© Vogelwacht Uden e.o.

Marc heeft er geweldige foto’s van genomen. De Kwartel liet zich ook al horen. Na een stevige wandeling besloten we om het andere gebied van Aiguamolls te bezoeken. Bij het bezoekerscentrum aangekomen liet de Hop zich geweldig zien. We treffen het niet tijdens de wandeling richting de zee worden we overvallen door een plensbui. Opnieuw zijn we behoorlijk nat. Het klaart echter al weer snel op en de zon schijnt weer geweldig. De volgende vogelsoorten hebben we hierna gezien: Purperkoet, Tureluur, Zwarte en Bosruiter, Gierzwaluwen en Alpengierzwaluwen.

Alpengierzwaluw© Vogelwacht Uden e.o. Gierzwaluw© Vogelwacht Uden e.o. Geelpootmeeuw© Vogelwacht Uden e.o. Purperkoet© Vogelwacht Uden e.o.

Zelfs het Smelleken liet zich nog zien. Het was weer tijd om richting Can Lluis te gaan. Vandaag gaan we eten in Cistella bij Montse. Montse is een wat ouder vrouwtje met een kroegje en een klein winkeltje, geholpen door haar dochter en ver op de achtergrond haar man. Montse kookt op originele Catalaanse wijze. Rauwe vis, vlees, salade en natuurlijk wijn. Het was genieten. Montse werd door ons uitgebreid bedankt. Zeer laat gingen we in bed.

Zaterdag 19 april 2008

Vandaag staat een bezoek aan Nuria op het programma. Dit is een hoge bergtop, waar verschillende soorten bergvogels te zien moeten zijn. Na het ontbijt vertrokken we om ongeveer 9.00 uur. Van Cistella gaan we naar Besalu. Net voor Cistella zien we eindelijk aan linker zijde de Rotsmussen. Deze broeden hier. John en Jan-Willem hebben al diverse keren de Rotsmus hier gezien. Helaas hebben de inzittende van de tweede auto deze niet goed in het vizier gekregen. Van Besalu gaan we naar Olot, Ripoll via De C26 naar Ribes. We werden nog aangehouden door enkele guur uitziende types, die zich als politie legitimeerden.

foto’s

Na enkele minuten “niet begrijpen” lieten ze ons met rust. Dit was de tweede keer dat ze ons aanhielden. Zou het dan toch aan onze gezichten liggen? In Ribes houden we richting Queralbs aan. Op een groot parkeerterrein eindigt hier de autorit. Nuria is alleen te voet of met een treintje te bereiken. Hier is de enigste tandradbaan van Spanje aangelegd die ons in een half uur tot ongeveer tweeduizend meter hoogte brengt.

foto’s

Op het station kopen we voor iedereen een kaartje. We zien een aantal Alpenkraaien, Raven, Vale Gieren en in het dorpje een Zwarte Roodstaart. Het parcours waar we doorheen rijden is adembenemend.

foto’s

Het duurt niet lang of we zien de eerste sneeuw. In Nuria aangekomen ligt er zo’n 20 centimeter sneeuw. Uiteraard wordt er even met sneeuwballen gegooid. Voor ons is het misschien wel jammer dat er sneeuw ligt. De vogeltjes zitten toch meestal op de sneeuwrand. Een stroompje aflopend zien we wel enkele Waterspreeuwen. Een Heggenmus laat zich ook mooi bewonderen.

foto’s

We besluiten om lopend weer naar Queralbs te gaan. Door de sneeuw is dit wel een glibberige onderneming. Jan-Kees besluit om met de trein naar beneden te gaan. Ook Conny sluit zich hier bij aan. De rest gaat als volleerde berggeiten naar beneden. Het was een vermoeide afdaling, buiten Steenbokken hebben we helaas niet veel gezien, tot we bijna in het dal van Queralbs waren. Hier zagen we eindelijk de Rode Rotslijster. Iets verderop liet de Grijze Gors, Zwarte Roodstaart en de Staartmees zich nog mooi zien.

Zwarte Roodstaart© Vogelwacht Uden e.o. Grijze Gors© Vogelwacht Uden e.o.

In Queralbs werden we weer verenigd met onze twee treinreizigers. Jan-kees had in Nuria prachtige opnames gemaakt van de Alpenheggenmus. In Queralbs zagen ze de Goudvink en ook een prachtige Citroen Kanarie.

Alpenheggenmus© Vogelwacht Uden e.o. Citroen Kanarie© Vogelwacht Uden e.o.

Ons moeizaam geploeter door de bergen werd dus niet beloond.

foto’s

In de bar dronken we ons laatste geld uit de pot op en gingen weer richting Queralbs. In Ripoll reden we fout en gingen over de N260 naar Olot. Dit is zo’n bochtige weg dat we halverwege hebben moeten stoppen om de magen weer enigszins tot rust te brengen. Keurig op tijd kwamen we aan op Can Lluis. Hier hebben we de stand opgemaakt. Maar liefst 174 soorten zijn er al gezien. Het wordt spannend. Alleen Henk met 175 soorten en John met 180 soorten zijn nog in de race. Rinus en Carien hadden zich behoorlijk uitgesloofd.

foto’s

Twee grote pannen met Paella, op Spaanse wijze gemaakt, stonden gereed om veroverd te worden. Na verschillende glaasjes wijn zijn we het bed ingedoken en werd het rustig.

Zondag 20 april 2008

Helaas alweer de laatste dag. Ons vliegtuig vertrekt rond 16.00 uur. Dus we hebben nog wel tijd om te vogelen. Wie gaat er winnen? Nog twee soorten en Henk valt af en is John winnaar. Het ontbijt was weer voortreffelijk en nadat alle financiën afgehandeld waren en we afscheid genomen hebben van Rinus en Carien gaan we weer naar Aiguamolls de L’Emporda. Hier aangekomen zien we meteen de Hop weer bij het bezoekerscentrum. We zien de Bonte Vliegenvanger.

Bonbte Vliegenvanger© Vogelwacht Uden e.o. Vorkstaartplevier© Vogelwacht Uden e.o. Bosruiter© Vogelwacht Uden e.o. Kleine Zilverreiger© Vogelwacht Uden e.o. Ralreiger© Vogelwacht Uden e.o. Kleine Zwartkop© Vogelwacht Uden e.o.

Al lopend naar achteren bij een stralende zon, komen we weer aan bij het veld wat onder water staat. Hier zien we nieuwe soorten, zoals de Strandplevier, Kleine Strandloper, Bonte Strandloper, Buidelmees en de Vorkstaartplevier. Goed voor ons, helaas heeft Henk het niet gewonnen. We lopen naar de zee. Hier is het strand geheel afgesloten voor de vogels. Een van de drukste stranden van de Middellandse Zee!! We zien nog een nieuwe soort de Kleine Mantelmeeuw. De tijd begint te dringen, we moeten helaas weer terug. Na een voorspoedige rit komen we aan op het vliegveld van Gerona. Het inchecken heeft heel wat voeten in aarde, weliswaar is Ryanair de goedkoopste vliegmaatschappij, het is ook de moeilijkste met inchecken. Een halve kilo bagage levert al stof tot discussie. Afijn na een uur afhandelen vertrekken we en komen op tijd aan in Weeze. Ook hier is het weer prima. Auto’s halen, afscheid nemen en naar Uden. Aan een prachtige week is een einde gekomen, waarbij we maar liefst 178 soorten vogels gezien hebben.

Hier de volledige lijst van waargenomen vogels:

Vogelwacht Uden e.o.