Vogelwacht goes Tarifa 2013

Van maandag 16 september t/m maandag 23 september hebben we met 13 leden van Vogelwacht Uden e.o. een bezoek gebracht aan Tarifa (Spanje). Ons doel was met name de vogeltrek daar te gaan bekijken. Natuurlijk zijn we ook diverse natuurgebieden van deze omgeving gaan bezoeken.

Maandag 16 september

Op die maandagochtend moesten we al vroeg op, om half 5 's ochtends waren we al in Weeze. De vlucht met Ryanair verliep goed, rond 10.00 uur waren we geland in Jerez de La Frontera. Uiteindelijk zaten we om 11.00 uur in de busjes. De eerste Zomertortels, Houtduiven, Putters, Kleine Torenvalk en ook Zwarte Ibissen werden al gespot. Vanuit Jerez zijn we richting Tarifa gereden. Hierbij konden we mooi de Oostzijde van Cota Donana aandoen. Dit was tenslotte op onze route.

Cota Donana

Het Nationaal Park Doñana en de omringende gebieden van het Natuurpark Doñana bestaan uit bijna 139.000 hectare beschermd en halfbeschermd gebied en is gelegen in de zuidwest regio van Andalusië (Spanje). De grote variatie aan habitat zorgen voor een groot aantal verschillende soorten zoogdieren, vogels, amfibieën, reptielen en vissen, buiten de ongeveer 750 plantensoorten en grote aantallen motten, libellen en vlinders. Het totaal aantal waargenomen vogels in de omgeving bedraagt circa 360 soorten, hiervan zijn er uiteraard een aantal dwaalgasten bij. Het aantal vogelsoorten wat regelmatig te zien is bedraagt ongeveer 275 soorten. Door de geografische positie is de kans op dwaalgasten tijdens trek of door een storm zeer groot. Vele unieke vogelsoorten zijn hier al eens waargenomen. Het belang van de gehele Doñana mag niet onderschat worden. Miljoenen overwinterende vogels, voornamelijk watervogels en steltlopers uit het noorden, komen naar deze omgeving, aangetrokken door het milde klimaat en een overvloed aan voedsel. Het gebied ligt tevens in de trekroute van en naar Noord- en West-Afrika tijdens het voor- en najaar. Ongeveer 6 miljoen vogels trekken hier door elk jaar. Het gebied is bovendien van groot belang als broedgebied voor enkele schaarse en meest bedreigde vogelsoorten van Europa, zoals Marmereend, Knobbelmeerkoet en Spaanse Keizerarend. Cota Donana behoort tot één van de 5 grote Europese riviermondingen (Camargue, Evros-delta, Donau-delta en de Wolga-delta). Honderden jaren was dit het koninklijk jachtgebied (cotos), waar koningen, koninginnen en andere notabelen kwamen om hun sport te beoefenen. Het gebied is genoemd naar Doña Ana, de vrouw van de hertog van Medina Sidonia, die gezaghebber was van de Spaanse Armada. In 1963 werden 6.794 hectare door het Wereldnatuurfonds gekocht en beschermd en tevens werd er een wetenschappelijk centrum opgericht. In 1969 werd het een Nationaal Park en in 1978 werd er meer land aangekocht. In 1988 werd het park benoemd tot Speciaal Beschermd Gebied voor vogels. Het park wordt nu beheerd door de Consejeria de MedioAmbiente (onderdeel van de regering van Andalusië). . In het dorp Bonanza hebben we de eerste inkopen voor het middageten gedaan. Buiten het dorp Bonaza lagen al vele zoutpannen, waar we een bezoek aan gebracht hebben. Deze zoutpannen zijn te vinden op de weg noordelijk van Bonanza, voorbij Apomasa en Pro Sal. Hier links aanhouden en na een kilometer is de ingang van het zoutterrein. Er staat dat je er niet in mag rijden, maar dit wordt hier wel gedoogd. Al vrij snel zagen we hier de Steltkluten foerageren. Wat verderop zijn we gestopt, hier hadden we een overzicht over het gehele terrein. Vele Flamingo's vlogen af en aan, diverse strandlopers zagen we; Bontbekplevier, Strandplevier, Bonte Strandloper, Krombekstrandloper, Steenloper en Drieteenstrandloper. Naast de Steltkluten ook Kluten en vele Geelpootmeeuwen. Regelmatig kwam er een Rode Wouw over, waarbij de steltlopers de lucht in gingen. Op het eind van het zandpad kwamen we bij een T-splitsing, hier zijn we eerst linksaf gegaan. In de verte zagen we een Dwergarend die we wel wat vaker gaan zien deze reis. Op een hoogspanningsmast zat een Visarend en aan de slootkant vloog een IJsvogel snel weg. Helaas werd deze door de 2e bus niet waargenomen. De Graszangers waren er nog volop aan het zingen. Op het einde van de weg zijn we omgedraaid. Verderop weer doorgereden zodat we bij de andere zijde van de zoutpannen aankwamen. Hier stond een klein pomphuisje, waar we de busjes parkeerde. Deze zoutpan zat vol met vogels; Lepelaars, vele Ooievaars, waarvan één Zwarte Ooievaar, Blauwe Reigers, Grote en Kleine Zilverreiger, Bonte Strandlopers. Diverse Dwergsternen lieten zich prachtig zien. Iets verderop zagen we een 5-tal Reuzensternen zitten, die natuurlijk ook op de foto moesten. Na al dit moois hebben we de zoutpannen verlaten en zijn we richting het bosgebied Monte Algaida gereden. In dit parasoldennen-bos hebben we tussen de vele vliegen gepicknikt. De Bonte en Grauwe Vliegenvanger die we hier zagen hadden hier genoeg te eten! Vanuit de parkeerplaats liepen we richting een waterplas genaamd Laguna de Tarelo. Vele eenden hebben we hier niet gezien, een groep Wilde Eenden, Meerkoeten en Dodaars zagen we. Wel een groep van wel 100 Kleine Zilverreigers zaten aan de overkant. Een Kwak kwam ook even tevoorschijn, evenals een Ralreiger. Na de soorten genoteerd te hebben zijn we noordwaarts gereden (parallel aan het kanaal Cano de Martin Ruiz) Bij een klein bruggetje zagen we de Purperkoet. Uiteindelijk rijden we richting Trebujena, waar we een aantal Vale Gieren zagen langs vliegen, evenals Roodstuitzwaluwen. Op de weg naar Tarifa hebben we nog één gebied bezocht; Lagunade Medina. Rondom dit grote meer is een wandelpad met diverse uitkijkpunten gerealiseerd. Al vrij snel zagen we prachtig de Graszanger zitten. Wat verderop op de akkers een grote groep Rode Patrijzen. Een groepje Putters en Groenlingen zaten op de vele kruiden. Op het water zagen we naast de Wilde Eenden een paartje Witkopeenden! Na al dit moois zijn we naar ons hotel Copacabana gereden. Dit hotel ligt net voor Tarifa aan een doorgaande weg. Aan de overkant van de weg ligt al de zee, waar naast gevogeld ook gezwommen kan worden. (Achteraf blijkt dat dit een surfstrand is, waar met niet mocht zwemmen..)

Dinsdag 17 september

Het 2e busje had problemen gehad met het sluiten van de zijdeur. We konden hier vandaag bij een garage terecht. Na een goed ontbijt zijn we richting de eerst telpost Cazalla gereden. De keuze van de trektelpost hangt af van de heersende windrichting. Bij overwegend westenwind (Poniente) worden de vogels over het vasteland van Spanje oostwaarts gedreven. De vogels zullen dan oostelijker de Straat van Gibraltar proberen over te steken. Om migrerende roofvogels dan waar te nemen is de post Algarrobo het beste. Als de wind hoofdzakelijk uit het oosten komt (Levante) dan worden ze westwaarts gedreven en is de post Cazalla het beste, deze wordt ook wel Mirador del Estrecho genoemd. Indien er geen wind is kan het beste telpost Trafico aangedaan worden.Deze telpost ligt aan de E5/N340 ter hoogte van km-paal 86,9. Een steil zandpad loopt naar deze telpost. Van hieruit heb je een mooi uitzicht over de omgeving, (bergen in het noorden en Tarifa zuidwaarts.). Bij mooi weer is Marokko goed te zien. John en Koos zijn doorgereden naar de garage, terwijl de rest bij de telpost bleef (bedankt nog Koos en John!). Op de telpost was er al veel trek te zien. Diverse roofvogels zoals Dwergarenden, Slangenarenden, Vale Gieren, Aasgieren kwamen langs gevlogen. Ze zochten vaak een thermiekbel, om hoogte te krijgen alvorens ze de oversteek durfde te maken. Diverse keren zagen we de soorten toch weer terug komen. De overtocht van 15 km over zee geeft blijkbaar veel risico! In de verte zagen we een groep van wel 700 Ooievaars erg hoog overkomen. Volop flappend vlogen ze de straat van Gibraltar over. De Zwaluwen kwamen wat lager langs gevlogen; Huiszwaluwen, Boerenzwaluwen en Gierzwaluwen zagen we. Opeens kwamen er 3 Gierzwaluwen met een witte stuit langs; Kaffergierzwaluwen! Voor velen van ons een nieuwe soort! Rond de middag hebben we inkopen gedaan in Rarifa en zijn we richting La Janda gegaan. La Janda is een voormalig wetland dat in de jaren '60 grotendeels is drooggelegd Het gebied bestaat voornamelijk uit droge graslanden met akkers en rijstvelden. Het gebied is te bereiken door de autoweg E5 N340 van Tarifa naar Vejer de la Frontera te volgen. Ter hoogte van de afrit naar Facinas kun je noordwestwaarts een onverharde weg inrijden die dwars door dit gebied loopt. La Janda is volledig bereikbaar en doorkruisbaar via deze onverharde wegen. In het gebied zagen we al vrij snel een jonge Roodkopklauwier. Verderop een groep met Grauwe gorzen en Kuifleeuweriken. Bij een bruggetje zijn we gaan picknicken. Rondom het water zagen we een Braamsluiper en Zwartkop tussen de bramen zitten. In de verte vlogen diverse Kiekendieven, wat later vooral Grauwe Kiekendieven bleken (en een enkele Bruine Kiekendief). Isidro vond een gewonde Zwarte Wouw. Deze had een gebroken vleugel, waarschijnlijk tegen de prikkeldraad gevlogen. Wat verderop zagen we een een erg lichte roofvogel. Met de telescoop was het zwarte masker en zwarte vleugelvlekken van deze Grijze Wouw te zien, mooie waarneming! In het hoge gras zag Hans een Griel lopen. Na vele aanwijzingen kon iedereen dit bevestigen! De Griel vloog samen met nog 4 andere Grielen op. In de rijstvelden zaten vele Koereigers te foerageren. Verderop bij de rijstvelden zag het 2e busje prachtig een Havikarend vliegen. Helaas was busje 1 al te ver om deze goed te kunnen bekijken. Over de Rijstvelden vloog nog wel een IJsvogel en een Oeverloper. Diverse zoetwaterkreeften zaten aan de kant van het water. Na dit moois zijn we richting de E5 gereden. Bovenop een heuvel zagen we diverse Turkse Tortels bij een boerderij. Hier zaten ook diverse Zomertortels tussen. Boven ons vloog weer een Havikarend, die iedereen mooi heeft kunnen bekijken. Aan de andere kant van de heuvel kwamen we bij de grote Katoenplantages uit. In de verte op de beregeninstallaties zagen we weer een Grijze Wouw zitten. Blijkbaar zijn deze vaker op deze installaties te zien. Ook een Visarend zat hierop te rusten! Verderop kwamen we weer bij natte rijstvelden uit. Een groot stuk was open water, wat vele vogels aantrok. Enkele honderden Zwarte Ibissen, , Lepelaars, Watersnippen, Zomertaling. Vooraan zaten 2 juveniele Vorkstaartplevieren, zie zicht prachtig op de foto lieten zetten. Wat verderop zagen we tussen de vele Huismussen ook Spaanse mussen zitten. Als klap op de vuurpijl zaten er wel 600 tot 700 Ooivaars in één veld. Deze wachtten het mooie weer af om de overtocht naar Afrika te kunnen makken. Na al dit moois zijn we weer terug gegaan naar het hotel.

Woensdag 18 september

Na 2 dagen warm weer (30 graden) en nauwelijks wind, was het nu bewolkt met een stevige wind. Een enkeling was al vroeg op gestaan om aan zee te gaan kijken. Hier zat naast een Grote Gele Kwikstaart ook een Audiouns Meeuw op het strand. We besloten als eerst naar de telpost Tráfico te gaan. Deze is net na Tarifa rechtsaf en de weg volgen tot aan de telpost. Deze telpost was wat dichter bij de zee, waarbij met name kustvogels goed te bekijken zijn. Door de wind vloog er echter niet veel. Een op het veld aanwezige Blonde Tapuit werd bijna gegrepen door een langsvliegende Sperwer. Naast deze Sperwer vlogen er ook Dwergarenden en Zwarte Wouwen over. In de omliggende struiken hoorden we diverse Kleine Zwartkoppen alarmeren. Over zee vlogen enkele Jan van Genten. Na een tijdje besloten we maar naar de 3e telpost te gaan. Deze telpost Algarrobo genaamd ligt ook langs de E5/N340, ter hoogte van km.paal 99,1. Hier moesten we een zandpad inslaan. Komende vanuit Tarifa is het verboden en ook niet raadzaam om hier linksaf te slaan. Een paar kilometer verderop net in Algeciras is een rotonde waar je de kunt keren. Aankomend op dit zandpad hadden we een ander probleem...schapen. Een groep schapen blokkeerde onze weg, met wat beleid zijn deze verjaagd, zodat we het hek konden openen. Bij de telpost aangekomen zagen we dezelfde Spaanse tellers als de vorige dag. Boven ons zagen we enkele Vale Gieren zweven. Een paar Wespendieven trokken erg hoog over. Een Boomkruiper zat tezamen met een Pimpelmees in een boom, toch nog een nieuwe soort! Na een tijdje zijn we weer verder gegaan, even in Algeciras inkopen doen. Op de parkeerplaats zagen we diverse groepen Ooievaars overkomen, evenals een groep van 30 Vale gieren. In de stad zelf zagen we Vale Gierzwaluwen. Het volgende doel was de baai van Algeciras. Vanuit hier heb je een mooi uitzicht over de rots van Gibraltar. In het gebied zelf zaten diverse Grote Sterns, Zwartkopmeeuwen, Kokmeeuwen, Groenpootruiters, Tureluurs, Regenwulp en nog een Rosse Grutto. Een grote groep Ooievaars zat in het midden van het gebied! Het was op dat moment hoog water, waardoor er geen grote groepen steltjes zaten. Een jagende Visarend zagen we op het laatst moment nog langskomen. We besloten om via een mooie route terug te gaan; natuurgebied Los Alcornocales. Een onverharde weg loopt door de vallei van Ojen, het was even zoeken maar gelukkig zagen we op tijd het goede pad. Rijdend en hobbelend door een halfopen cultuurlandschap dat dehesa wordt genoemd. Ook hier zien we diverse Kurkeik en Steeneikbossen. In het Kurkeikbos zagen we Gaaien en Vuurgoudhaantjes! Bij een verlaten boerderij (oud houtskoolfabriekje) zijn we even gestopt. Naast de doortrekkende Boerenzwaluwen en diverse Roodborsttapuiten zat er ook een verlaten Braamsluiper in de bosjes. Wat verderop was een Embalse. Hier zagen we Zwarte Roodstaart en diverse Gele Kwikstaarten tussen de grazende koeien. In dit gebied waren opvallend veel Roodborsttapuiten aanwezig! Een Slangenarend zat op de hoogspanningsmast. Na dit gebied hadden we nog tijd over en besloten we naar Sierra de la Plata te gaan.Richting Bolonia en vervolgens door het dorp en voorbij de Romeinse ruines rijden. Bij de T-splitising zijn we eerst linksaf gegaan. We kwamen uit op ene plek met een mooi uitzicht. Op de rots zat nog zelfs een Vale Gier te broeden. Vervolgens zijn we teruggereden maar de T-splitsing aleaar we linksaf gingen(bordje La Semilla Tea). Na enkele kilometers veranderd de weg in een onverhard pad met flinke kuilen. Na een 4 kilometer komen we bij een Gierenrots aan. We parkeerden onze busjes op het schuine erf van de boer. De Vale Gieren zagen we volop vliegen. Op de rots zat nog mooie een Blauwe Rotslijster. Erg mooi kwam ook nog een Havikarend voorbij (volgens zeggen heeft deze hier gebroed). Ook Raven en Rotszwaluwen vlogen er rond.. Helaas werd het al wat donker en mochten we terg naar het hotel. Met enige moeite en duwen hebben we de busjes van de plaats gekregen..

Donderdag 19 september

Na het ontbijt zijn we rond 9 uur richting telpost Cazzala gereden. Hier was op dat moment niet veel vogeltrek. Natuurlijk wel enkele mooie soorten zoals, Dwergarenden, Slangenarenden, Vale Gieren , Sperwers en Zware Wouwen. Na dit moois gingen we richting Barbate. Hier ligt een mooi getijdengebied wat zeker de moeite waard is. Dit gebied is te bereiken door de E5 richting Jerez te rijden en vervolgens de afslag Barbate aan te houden. Bij deze afslag is een parkeerplaats, van waaruit blijkbaar Kaalopibissen te zien zijn. Helaas hebben we deze daar niet gezien, wel volop Kauwen en een Grote Gele Kwikstaart aan het water. Voorbij Barbate begint het getijdegebied. Na de brug hebben we de busjes geparkeerd en hier rondgelopen. Een Regenwulp zat tussen de begroeing. Op het wad zagen we diverse steltlopers; Bontbekplevier, Strandplevier, Tureluur, Groenpootruiter. Op het water zat een Dunbekmeeuw te foerageren. Met zijn kop op het water probeerde deze de insecten van het water te plukken. Grappig waren de wenkkrabben te zien, die snel hun holte inschoten zodra je dichterbij kwam. Op de vlonder aan de overkant hebben we gepicknickt (het restaurant tegen over de vlonder zal wel gebaald hebben). Het brood met blikjes vis ging er goed in! Vanuit deze vlonder liepen we nog richting zee. Hier zagen we in de verte (telescoop) Kuhls Pijlstormvogel, Jan van Gent, Visdief, Grote Stern. Vervolgens weer in de auto, wat verderop zijn we een zandpad ingeslagen die langs een waterplas liep. Op een opgedroogd gedeelte zaten wel 100 Strandplevieren op één hoopje, prachtig. Wat verder een grote groep meeuwen, waarbij een aantal Audouins meeuwen zaten. De geringde meeuwen zaten helaas te ver weg. Het informatiebord wat hier ooit mooi stond lag tegen de grond, evenals de banken. Op het hekwerk zagen we jonge Roodkopklauwieren, Graszangers en een Spotvogel. De dode koe die hier achter was gebleven, trok helaas nog geen gieren aan.. Na dit moois zijn we weer naar de telpost Cazzala gereden (hier was al enkele dagen rond 4-en Rüppels Gier gezien). De oostenwind was hier nog steeds volop aanwezig, wat niet gunstig was voor de trek. Met oostenwind durven vogels de oversteek niet te maken, het risico de Atlantische oceaan opgeblazen te worden is te groot. Na een uurtje zijn we Tariffa ingegaan. Dankzij het zonnetje was het zelfs druk op het strand in Tarifa. Onze fotografen stonden de Drieteenstrandlopers te fotograferen. John zag op het dak van het fort een Steenuiltje zitten! Een busje met illegale vluchtelingen werd naar het fort gebracht (ook trek?) Prachtig was de groep van wel 700 Ooievaars die hoog overtrokken, deze konden we bijna tot aan Marokko volgen! In Tarifa hebben we een terrasje genomen. Het pilsje deed ons erg goed! We waren op tijd terug bij het hotel, waarbij enkele nog een frisse duik in de Atlantische Oceaan hebben genomen!

Vrijdag 20 september

De wind was vandaag nog steeds volop aanwezig. Daarom besloten we naar de groene kalksteenbergen van de sierra de Grazelema te gaan. Dit ruime kalkmassief vangt opvallend veel neerslag, hetgeen het groene landschap verklaart. Dit gebied is pas in 1984 een nationaal park geworden, het is 51.696 ha groot en het hoogste punt heet El Torreon (1654 meter hoog). Het gebied ligt wel een stuk van Tarifa af. We rijden via Jerez richting Arcos de la Frontera. Koos en José waren al een week eerder en hadden het gebied Zorrila bezocht. Aangezien het wel op de route lag zijn we ook hier naartoe gegaan. Rijdend door een open heuvelachtig landschap met vele roodborsttapuiten en Graszangers kwamen we bij een vogelkijkhut uit. Hier hebben we 2 meertjes bezocht. Op een kijkheuvel had je uitstekend zicht op een meer. Hier zaten Flamingo's, Krooneenden, Witkopeenden, Witoogeenden, Dodaars. Een Bruine Kiekendief vloog over het riet. Op de terugweg zat nog mooi een Bidsprinkhaan. Een leuke plek in dit dorre landschap. Na dit moois reden we richting El Bosque. Tussen El Bosque en Grazalema is een mooie picknickplaats waar we heerlijk gepicknickt hebben. Rondom deze picknickplaats zaten Boomklever, Boomkruiper, Vuurgoudhaan en overvliegend enkele Vale gieren. Vanuit deze plaats reden we naar Grazalema, onderweg genoten van de omgeving. In Grazalema zijn we gestopt en vanaf hier gaan lopen. De eerste Zwarte Tapuit werd hier gespot, prachtig zat deze op de aanwezige rotsen. Wat verderop zat een Spaanse Klapekster. Verder ook diverse Blauwe rotslijsters en volop Vale gieren. Na al dit moois reden we via de M505 richting Montejaque. Onderweg in een enorme rotsformatie werd een Slechtvalk door Marc ontdekt. In het dorp hebben we de weg rechtsaf aangehouden wat wel een erg smalle weg bleek. Op het einde gingen we rechtsaf (ging net), waarbij we in een mooie vallei uitkwamen. Hier hebben we de auto's geparkeerd om rond te gaan lopen. Helaas hadden we te weinig tijd voor dit mooie gebied. Vogels die we gezien hebben zijn; Cirlgors en Winterkoning. Via Algeciras zijn we terug gereden, net voor 21.00 uur kwamen we terug in het hotel.

Zaterdag 21 september

Deze dag ook weer een sterke oostenwind. Ons plan om naar de telposten te gaan viel in duigen. Als eerste zijn we naar Los Lancos gereden. Dit is een gebiedje net voor Tarifa. Hier hebben we de busjes geparkeerd en zijn richting zee gelopen. Een Grauwe Gors liet zich mooi zien op de draad. Een Slangenarend kwam prachtig laag over gevlogen. Evenals een groep van wel 10 Zwarte Ooievaars die hoog over kwamen. Aan zee zagen we een Audouis meeuw, diverse Kok-en Geelpootmeeuwen. Drieteenstandlopers liepen langs de waterlijn samen met Bontbekplevieren. In het water zagen we nog een Blauwe-en Kleine Zilverreiger en een eenzame Flamingo. Op het grasveld vele Gele Kwikstaarten en diverse Kortteenleeuwerikken die op de foto werden gezet. Na Los Lancos gingen we maar niet naar de telpost en besloten we naar La Janda te gaan. Uiteindelijk waaide het daar minder hard, waardoor er ook meer vogels te zien waren. Bij Zahara zagen we direct weer de grote groep Ooievaars, dit keer geen 700. Een groot aantal was blijkbaar toch al vertrokken. Bij de rijstvelden zagen we natuurlijk weer grote aantallen Zwarte Ibissen. Maar deze keer ook veel steltlopers, o.a. Bosruiters, Steltkluten, Kemphanen en als nieuwe soort de Kievit. Een juveniele Kwak vloog voor ons weg. Mark zag zelfs een Hop wegvliegen, helaas werd deze niet meer teruggevonden. Van hieruit zijn we naar Barbate gegaan, in de hoop dat de gieren de dode koe hadden gevonden. Daar aangekomen was het deze keer erg leeg, zelfs de vele meeuwen waren afwezig. De wind werd steeds heviger en dat met een temperatuur van 32 graden. Toch zijn we nog naar de telpost gegaan, alwaar het rustig was. Een aantal van ons zijn tevoet naar het hotel gegaan . De rest van de groep is met de auto gegaan, waarna er weer een frisse duik in zee is genomen.

Zondag 22 september

De ruit van auto 2 was gisteren bij terugkomst helaas kapot gegaan (kwaliteit auto's was niet zo best). Na wat bellen werd aangegeven dat de auto rond 10.00 uur vervangen zou worden. Besloten werd om met 9 man in één bus richting de telpost te gaan. Op weg naar de telpost zagen we diverse Vale Gieren laag vliegen en zelfs landen. Hier zou ergens een kadaver moeten liggen. Na wat gezoek bleek de plek toch vrij ver in het veld te liggen. Wel prachtig hebben we hier Vale Gieren, Aasgieren en Zwarte wouwen laag over zien komen. Op internet hadden we de voerplaats gevonden, helaas konden we hier niet direct naar toe..file. Blijkbaar was er een processie van de 'Virgin de La Luz' gaande waarbij de weg afgezet was. Omdat we op deze weg niet konden komen zijn we maar eerst naar de telpost gereden. Hier hebben we gewacht op de bus van Koos. Zoals verwacht was er niet veel trek. Ons volgende doel was Bolognia, waar we al eerder waren geweest.Op de route zijn we toch nog even naar de gierenvoerplaats gereden. Een 30-tal Vale Gieren zaten op afstand aan de grond. Bij Bologna hebben onze auto voor de ruime kijkhut gezet en hebben er heerlijk gepicknickt. Tussendoor genietend van de vele Vale Gieren die hier gebroed hebben en de jongen die nu vliegles kregen. Ook de Dwergarend bleef mooi tegen de wind hangen, waardoor deze mooi te zien was. Ondertussen kwamen er diverse Wespendieven doorgetrokken. De Blauwe rotslijster liet zich boven op de rots zien. Via Zahara zijn we vervolgens La Janda ingereden. Hier was een een groep Engelse vogelaars voor het water aan het lopen, waardoor veel vogels nu verder weg zaten. De Vorkstaartplevieren zaten toch weer op het pad. Een Zwarte Ibis bleef ook vooraan het water zitten. Deze kon zelfs met een pocketcamera op de foto gezet worden. Na vele foto's vloog deze vogel toch opeens weg richting de grote groep.. Steltkluut© Vogelwacht Uden e.o. Verderop het zanderige gedeelte hebben we nog vele Rode patrijzen gezien. Natuurlijk ook de Grauwe Kiekendieven en Roodkopklauwieren zagen we. Als klapstuk voor het einde van de reis waren de Grauwe gorzen. Op dat moment hadden we een trek van wel duizend Grauwe Gorzen die de weg overstaken, prachtig. Als afsluitinf zagen we enkele gewone Spreeuwen samen met Zwarte Spreeuwen zitten.

Maandag 23 september

Aan alle moois kwam een eind. Al vroeg moesten we vertrekken richting het koude Nederland.

In totaal hebben we 153 soorten waargenomen;