Vogelwacht Uden goes Mallorca

Van vrijdag 20 april tot en met vrijdag 27 april 2018 zijn de volgende 22 leden op onze voorjaarsexcursie naar Mallorca gegaan: Peter van de Braak, Will van de Crommert, Martien van Dooren, Koos Doorten, Jose Esscher, Annetje Elfrink, Dieny Fleuren, Lenie van Heusden, Jan-Willem Hermans, John Hermans, Theo van Oort, Theo Peters, Isidro Rendon, Lies Schoenmakers, Simone Schraven, Ton Smits, Annelies Timmerman, Theo Veldpaus, Theo Versteegden, Peter Vlamings, Tonny Vlamings en Jos van der Wijst. Via internet en de vele reisvogelverslagen die er zijn hebben we een programma van dag tot dag in elkaar gezet. Alvorens dat we van dag tot dag onze belevenissen aan het papier toe vertrouwen, eerst iets over Mallorca.

Majorca (Catalaans, Spaans en internationaal meest gebruikte spelwijze:Mallorca) is het grootste eiland van de Gymnesiae en de Balearen, een eilandengroep in de Middellandse Zee behorende tot Spanje. De oppervlakte bedraagt 3640 km² en er wonen circa 858.000 mensen. Mallorca is tevens een bestuurlijke eenheid binnen de Balearen met een eigen volksvertegenwoordiging, de Eilandraad (Consell Insular). De hoofdstad is Palma de Mallorca, dat tevens de hoofdstad van de Balearen is. De officiële talen zijn het Catalaans en het Spaans; de lokale Catalaanse spreektaal heet het Mallorquín. De naam Mallorca komt van de Griekse kolonisten die op het eiland de gezegende tempel voor Heracles Maliorcas oprichtten.

De eerste dag ©John Hermans

De eerste dag ©John Hermans

Marmereend ©John Hermans

Geschiedenis

Het eiland werd in 123 voor Chr. door de Romeinen veroverd, die er de stad Palma stichtten. Na hen verschenen achtereenvolgens de Vandalen (450 na Chr.), de Byzantijnen (534) en de Moren (902). In 1229 ondernam Jacobus I van Aragón (Spaans: Jaime I, Catalaans: Jaume I) met Aragonese troepen een invasie en veroverde in december Palma. De moslims bleven echter tot 1231 militair weerstand bieden in het gebergte. Van 1276 tot 1344 was het eiland een zelfstandig koninkrijk. In deze tijd waren afwisselend Palma de Mallorca en Perpignan de hoofdstad van het koninkrijk. Daarna werd het eeuwenlang een provincie van Aragón. Autonomie kreeg het (met de andere Balearen) pas in 1983.

Vogels op Mallorca

Het eiland is altijd een populair gebied geweest om naar vogels te kijken en men kan er in één week allerlei vogels zien. Er zijn maar liefst 340 soorten waargenomen. De meeste vogelaars komen in het voorjaar en blijven in het noorden van Mallorca in de streek van Puerto Pollensa. Dit is zonder twijfel het beste vogelgebied en bovendien is het een van de plezierigste delen van het eiland. Er zijn echter ook elders op het eiland uitstekende vogelkijkpunten. Mallorca biedt drie ornithologische specialiteiten. Monniksgier kan men regelmatig waarnemen in de bergen in het noordwesten van het eiland, Eleonora’s Valk is broedvogel en Balearische Grasmus komt op verscheidene plaatsen voor. Bovendien zijn er diverse plekken waar men trekvogels kan vinden en tot de broedvogels van het eiland behoren onder andere Dwergarend, Visarend, Slechtvalk en Dwergooruil. Bij Puerto Pollensa ligt ook de Boquer-vallei, waar veel trekvogels kunnen worden waargenomen en ook Blauwe Rotslijster en Rotsmus. Naar het noorden toe ligt Kaap Formentor, waar men Eleonora’s Valk en Balearische Grasmus kan vinden en de trek van zeevogels kan bekijken. Naar het oosten toe ligt de Albufereta en vlakbij ons hotel het Albufera-moeras: tegenwoordig een reservaat en Mallorca’s beroemdste plek om naar vogels te kijken. Hier kunnen we Kleine Zilverreiger, Purperreiger, Visarend, Bruine Kiekendief en veel zangers aantreffen. De Albufereta is ook een bekend foerageergebied van Eleonora’s Valk. Zelfs de beste plekken om Monniksgier te zien, liggen dichtbij. Deze soort is te zien boven de mooi beboste Ternelles-vallei, evenals langs de weg direct ten westen van de Tomir: een bergtop langs de weg tussen Pollenca en Soller. Gieren verschijnen ook bij de twee reservoirs voorbij de Tomir, waar zich bovendien Rode Rotslijsters bevinden. In het zuiden van Mallorca zijn verscheidene habitats, waaronder de bijzonder goede Salobrar de Campos. Hier kunnen we Flamingo, Kluut en Strandplevier vinden en veel steltlopers op doortrek. Porto Colom is een ander goed gebied, met onder andere Theklaleeuwerik en Balearische Grasmus. Dit is ook een van de beste plekken voor Audouins Meeuw.

Kleine Zwartkop ©John Hermans

Knobbelmeerkoet ©John Hermans

Purperreiger ©John Hermans

Vrijdag 20 april

Vrij laat gingen we met het vliegtuig van Eindhoven naar Mallorca. In het donker kwamen we rond 22.00 uur aan op het immens grote vliegveld van Mallorca. Het was even lopen voordat we de koffers te pakken kregen. Ondertussen hadden we de papieren voor de busjes al gekregen en konden de busjes richting hotel gaan. Drie busjes, busje 1 met Jan-Willem Hermans als chauffeur, busje 2, John Hermans en hekkensluiter busje 3 bestuurt door Koos Doorten. Met de navigatie verzorgt door Peter van de Braak en onze portofoons om contact te houden tijdens het rijden kwamen we voorspoedig aan bij het hotel. Hier duurde het even voordat iedereen uiteindelijk op de 2-persoons kamers zijn sleutels had. Er stond zowaar om deze tijd nog een buffet klaar. Laat gingen we onder de wol.

Zaterdag 21 april

In bed werden we al gewekt door het hoep geluid van de Hop. Op het balkon konden we zo de Hop waarnemen in een boom voor het hotel. Verscheidene vogelaars hadden al de omgeving verkend voor het ontbijt. De Kleine Zwartkop was ook al gescoord. Vandaag zijn we naar het vlakbij gelegen S’Albufera nationaal park gegaan. Dit park is een groot wetland en het eerste beschermde gebied op de Balearische eilanden in 1988. We vinden er zoutbedden, riet, kanalen, lagunes en zandduinen. Voordat we onze auto’s in de buurt van het park parkeerden, hebben we eerst inkopen gedaan voor de middaglunch. Dozen vol brood, kaas, vis, jam en drinken worden ingeslagen. Wandelen maakt hongerig!! Vanaf de ingang van het park gaat er een vrij lange enigszins rechte weg naar het bezoekerscentrum. Voordat we hier aankwamen hadden we al veel soorten gezien. Langs de weg ligt een water en aan het water struiken, riet e.d. met de nodige pleisterende vogels, zoals Kwak, Koereiger en Kleine Zilverreiger. Bij het bezoekerscentrum moesten we een gratis toegangsbewijs halen om verder het gebied in te gaan. Rond dit centrum staan verschillende geweldige schuilhutten. Prachtig om van heel dichtbij Steltkluten, Strandplevieren, Kleine Plevieren en Krooneenden te zien. Ook de Regenwulp en de Purperkoet werden snel waargenomen. Op naar een andere hut, waarbij we over een brug moesten om er te komen. In het water onder ons was mooi de Knobbelmeerkoet te zien. Niet schuw en op 2 meter benaderbaar. Deze soort is een aantal jaren geleden hier uitgezet en met succes. Het is de beste plek in Spanje om deze vogel te zien. Het was al ver over twaalven, zodat we terug naar de busjes gingen. Onder de Parasoldennen hebben we onze botterhammen naar binnen gewerkt. Na dit intermezzo zijn we weer terug naar het park gelopen. We besloten om iets voor het bezoekerscentrum naar links te gaan om de grote wandelroute in het park te volgen. Het was inmiddels warm weer en op het heetst van de dag is dit eigenlijk niet aan te bevelen. Veel soorten leverde deze lange wandeling niet op, maar toch wel een Audouins Meeuw. Terug gekomen in de buurt van de schuilhutten nog enkele mooie waarnemingen gedaan, zoals Zwarte Ibis, Krooneend, Temmincks Strandloper, Kluut, Steltkluut, Watersnip, Zwarte Ruiter, Witwangstern, Flamingo, Kemphaan en Bosruiter. Diverse fotocamera’s maakten overuren. Ben benieuwd hoe de plaatjes er uit zien. Het was alweer tijd om naar het hotel te gaan. Na een opfrisbeurt konden we aan het buffet. Dit was geweldig georganiseerd, als je iets tekort kwam, lag het aan jezelf. In de ruimte langs het buffet hebben we gelijst. John Hermans nam de soorten door. De teller is al op 80 soorten gekomen. Nog even wat voetbal gekeken en toen naar bed.

Ralreiger ©John Hermans

Zwarte Ibis ©John Hermans

Vogelen aan de kust ©John Hermans

Zondag 22 april

Na het ontbijt besloten we om naar de Boquer Vallei te gaan. Onderweg hebben we natuurlijk weer onze inkopen gedaan. Aan de voet van de vallei ligt een groot parkeerterrein, waar we uiteraard de busjes stalden, Van hieruit gewandeld de vallei in. Eerst kom je door een soort tuin van een landgoedje. Na de burcht begint de vallei. Op de burcht staand kan je een heel eind kijken. We hadden geluk, de eerste Dwergarend was mooi in het vizier. Ook zagen we diverse Paapjes in het veld zitten en een Grauwe Vliegenvanger op de draad happend naar uiteraard vliegjes. Wat een prachtige route, in het begin loop je nog tussen bomen, maar al gauw krijgen we het zogenaamde maquis landschap. Stekelige lag struiken waar veel vogels in duiken als ze gezien worden. Toch zagen we diverse Kleine Zwartkoppen, Roodborsttapuiten, Europese Kanaries en Gekraagde Roodstaarten. Dit is ook de plek voor de Balearische Grasmus. Alles bekeken, veel gezien, maar geen Balearische Grasmus. We zijn niet helemaal naar de baai gegaan, maar zijn weer omgekeerd. Diverse Rode Wouwen kwamen door, soms vergezeld door de vele Raven die hier rondvlogen. Op een gegeven moment zagen we maar liefst 19 Raven in één blik. We liepen iets verkeerd terug en kwamen in een zeer mooi weiland, met allerlei kruiden en grassen en dus ook vogels. Zo zagen we hier prachtig een mannetje Roodkopklauwier. Snel de auto’s in om richting Formentera te gaan. Formentera is een schiereiland in het Noordwesten van Mallorca. In deze periode kan er veel doortrek zijn van vogels die deze punt gebruiken om naar het vasteland te gaan. Het was wel spitsroede rijden. De weg zat vol met fietsers, die soms met een rotgang naar beneden suisden en ons net konden ontwijken. Zondag is niet de beste tijd om hier te zijn. Halverwege de tocht hebben we een parkeerplek opgezocht om te picknicken. Hier kwamen we een oude bekende tegen. Godfried Schreurs, gids voor Birdingbreaks was hier ook een groep aan het rondleiden. Ondertussen hoorden we Kruisbekken. Godfried gaf aan dat we de toren van Albercutx moesten gaan bezoeken om de Balearische Grasmus te zien. Deze waren we op de heenweg voorbij gereden. Eerst naar de punt van het schiereiland. Ook hier met veel moeite onze 3 busjes kunnen parkeren. Een Blauwe Rotslijster liet zich zeer mooi zien en onder de kust door vlogen verscheidene Kuhls Pijlstormvogels. Terug bij de auto’s werden verrast door een Visarend, die geruime tijd te zien was. Ook een Geelpootmeeuw liet zich als een mannequin fotograferen. Uiteraard hebben we op de terugweg de toren van Albercutx aangedaan. Dit leverde een mooie Balearische Grasmus op, die iedereen goed kon zien. Ook hier weer een Blauwe Rotslijster. Op de terugweg gaan we nog twee gebieden bezoeken. Het eerste gebied waar we langskwamen was het Tucan moeras, meer een vijver. Buiten Dodaars, Krooneend en veel Meerkoeten was er echter niet veel te zien, dus maar gauw naar het andere gebied Son Bosc. Zachtjes met de auto rijdend zagen we dichtbij een Kortteenleeuwerik. Een stukje verder maar liefst twee Grielen. Wat zijn deze vogels schuw. Bij het stoppen van de auto’s gaan ze gelijk rennen om binnen no time niet meer in zicht te zijn. Mooi paadje, getuige de waarneming van Thekla Leeuwerik en Grauwe Gors. Snel terug naar het hotel, het avondbuffet wacht niet. Na het eten uiteraard de traditionele lijstceremonie, wat ons brengt op 103 soorten. Die avond hadden we live-music!!

Alpengierzwaluw ©John Hermans

Draaihals ©John Hermans

Visarend ©John Hermans

Maandag 23 april

Vandaag staat het eiland Cabrera op het programma. De Cabrera archipel ligt zo’n 15 kilometer ten zuiden van Mallorca. Het zijn een 20 eilandjes bij elkaar. Het is de beste plek voor de endemische Vale Pijlstormvogel (ondersoort mauretanicus), Scopoli’s Pijlstormvogel, Kuifaalscholver, Stormvogeltje en Audouins Meeuw. De imposante kliffen herbergen enkele Eleonora’s Valken, Visarenden en Slechtvalken. Op het land vinden we veel kleine zangertjes als Kleine Zwartkop en de Balearische Grasmus. Cabrera is ook een vogeltrekstation. Het herbergt ook de zeldzame Lilford Muurhagedis, met wel 10 ondersoorten. Cabrera kan alleen per boot bereikt worden vanaf La Colonia de San Jordi, dit is een paar uur rijden van ons hotel vandaan. Om 8.30 uur stond iedereen dan ook keurig bij de busjes om richting San Jordi te gaan. De inkopen voor de lunch zijn onderweg gedaan, waarbij een ieder zelf een boterhamzakje moest samenstellen. Eerst moesten de tickets nog opgehaald worden in het dorpje, waarna we konden inschepen op het bootje. Koos wou ook hier het stuur ter hand nemen, maar dat vonden wij toch een minder idee. We hadden de boot zo geboekt dat deze een rondje rond het eiland vaarde, alvorens aan te leggen. Hierbij zou de Vale Pijlstormvogel meestal goed te zien zijn. Helaas hadden we ons de rondgang kunnen besparen, het was ruw weer en hebben niet veel gezien. De Vale Pijlstormvogel is in beeld geweest, maar daar is alles mee gezegd. Ook Kuifaalscholvers en een drietal Visarenden lieten zich zien vanaf de boot. Bij het aanleggen in de haven van het eiland, kregen we eerst instructie wat wel en wat niet mocht. Hierna zijn we gaan vogelen. Tijdens trektijd, nu dus, doen vele kleine vogels dit eiland aan om bij te komen van hun reis over zee. Al wandelend kwamen we verscheidene Balearische hagedissen tegen, maar zagen ook weer de Balearische Grasmus. Bij de picknickplek midden op het eiland, waar een groot grasveld was, waren te bewonderen: Bonte Vliegenvangers, Tapuiten, Gekraagde Roodstaarten, Grauwe Vliegenvangers, Gele Kwikstaarten en een Draaihals. In de lucht een Dwergarend en een biddende Slangenarend. Veel Gierzwaluwen vlogen over het eiland, maar opeens waren daar ook de grotere variant van de Gierzwaluw te zien, de Alpengierzwaluw, opvallend door zijn witte buik. De voor ons eerste overtrekkende Bijeneters werden ook genoteerd. Terug via een woelige overtocht zijn we naar de zoutpannen van Salobrar de Campos gegaan. Een grote vlakte waar omheen gereden kan worden. Er was niet heel veel te zien. We zagen Wulp, Steltkluut, Kluut, Bergeend, Kleine Strandloper en veel Strandplevieren. Aan de overzijde van de zoutpannen hebben we nogmaals de auto’s gestald in en weiland en de omgeving afgekeken. We werden bijna door de muggen opgegeten. Dit leverde buiten enkele Flamingo’s ook een Groenpootruiter op. Op de terugweg nog een Griel en zo kwamen we weer mooi aan, om het eten van de avond naar binnen te werken. De stand is gestegen naar 117 soorten en weer werden we getrakteerd op live Music, met zelfs een Nederlands toetje.

Woudaap ©John Hermans

Vuurgoudhaan ©John Hermans

Adouins Meeuw ©John Hermans

Dinsdag 24 april

Vandaag gaan we de bergen in naar Serra de Tramuntana. We rijden richting Pollenca om hierna richting Soller te gaan. Ook hier weer zeer veel wielrenners die wij moesten proberen te ontwijken. Bij wijnboer Mortixt zijn we rechtsaf een zandpad ingeslagen, waar we bij het wijnhuis onze auto’s konden parkeren. Hier hebben we een fikse wandeling gemaakt in een prachtig gelegen vallei. Eerst liepen we door een Steeneikenbosje, waar we Vuurgoudhaan, Pimpelmees en Draaihals goed konden zien. Toen door de wijngaard, waarbij aan rechterzijde zeer oude olijfbomen stonden. Zo zie je ze zelden. Op de draad een Grauwe Vliegenvanger en iets verderop een Cirlgors. Voor deze insectenvangers lijkt mij dit de hemel op aarde. In de lucht begon ook spektakel los te komen. Enkele Vale Gieren en Monniksgieren vlogen voorbij, vergezeld door een Dwergarend. Plotseling twee Havikarenden die aan het baltsen waren, duidelijk dus een koppeltje. Prachtig en goed te zien. Verder de vallei in lopend wordt het wat ruiger en moesten we een hekwerk over, waarachter begrazing door schapen plaats vond. Grauwe Vliegenvangers en de Baardgrasmus werden weer gescoord. Een mooi stuk om te onthouden. Terug bij de busjes besloten we om terug te rijden naar Polenca om daar bij de Lidl onze middaginkopen te doen. Dezelfde weg weer heen, Mortixt voorbij rijdend zijn we naar een picknickplek bij Tomir gegaan. Mooi onder de bomen onze boterhammen genuttigd. Hier wilden we een wandeling maken, maar na een tijdje gelopen te hebben kwamen we tot de conclusie dat er niet veel vogels te zien waren. Het cuberreservoir, een groot water, gelegen in de bergen zou meer vogels moeten herbergen. Het was ook hier zeer druk, zodat het even duurde voordat we alle busjes gestald hadden. In onze reisbeschrijving stond dat aan het begin van de rondwandeling vaak een Duinpieper te zien was, en verroest we hadden de soort meteen. Iets later liet ook een Cirlgors zich goed zien. Hier kans op de ondersoort van de Baardgrasmus, de Moltoni’s. We denken dat we beide soorten gezien hebben, maar hebben hem toch uiteindelijk als Baardgrasmus genoteerd. Een Visarend liet zien hoe goed deze kan vissen. Met een ommezwaai trok de arend een behoorlijke vis uit het water, waarbij de Geelpootmeeuwen luid schreeuwend lieten horen, het hier niet mee eens te zijn. De ronde was behoorlijk groot, leuke wandeling, die uiteindelijk niet meer opgeleverd heeft. We waren in de buurt van Soller en wilden de haven gaan bekijken voor zeevogels. We kregen de juiste plek niet gevonden en zijn uiteindelijk toch maar doorgereden naar de voormalige stortplaats van Palma de Mallorca. Ondanks dat deze niet meer in gebruik is konden we toch genieten van verschillende Rode Wouwen en een Dwergarend. We reden door een paar mooie grasvelden en zagen een Zomertortel, die bij ons bijna niet meer voorkomt. Ook Turkse Tortels en enkele Rode Patrijzen kregen we in de smiezen. Via de snelweg zijn we weer terug gereden naar ons hoteloord. De stand bij het lijsten is inmiddels opgelopen tot 125 soorten. Traditiegetrouw vraagt Jan-Willem in het vliegtuig hoeveel soorten vogels dat we gedurende de reis gaan zien. Degene die het dichts bij het eindscore komt is de winnaar. Het mooiste is dus dat er afvallers komen. Jos van der Wijst viel af met 119 soorten, Jan-Willem Hermans met 120 soorten, Dieny Fleuren dacht 122 soorten te zien, Peter van de Braak viel af met 123 soorten en Theo Veldpaus zal met 125 soorten morgen wel afvallen.

Woensdag 25 april

Het zou gaan regenen volgens het weerbericht, gelukkig voor ons was dit niet het geval. Het was wel wat bewolkt en iets koeler. Nog steeds aangenaam buitenweer. Na het tanken en de boodschappen zijn we naar het centrale gedeelte van het eiland gegaan, omgeving Maria de la Salut. Hier liggen kleinschalige landbouwveldjes waar de vogels nog volop aan voedsel kunnen komen. We parkeerden de busjes langs de weg en verkenden geruime tijd de omgeving. Een ideaal terrein voor een jagende Grauwe Kiekendief. De Grauwe Gorzen zijn hier ook in grote aantallen aanwezig, maar ook zagen we verschillende Grielen, een Thekla Leeuwerik, Rode Patrijs en jagende Torenvalk. Door de velden rijdend stoten we op een paartje Zomertortels, die als echte tortelduifjes elkaar het hof maakten. Hierna stond Arta op het programma, een heuvel die met de nodige slalombochten genomen moest worden Een prachtig uitzicht, echter niet veel vogels. Wel een mooi punt voor de groepsfoto en andere lieflijke familieportretten!! Onder aan deze heuvel lag een nationaal park met een bezoekerscentrum. Hier hebben we onze lunch genuttigd, heerlijk op bankjes. We hadden niet veel tijd, hebben wel een klein eindje gewandeld, met als resultaat Fluiter en Dwergarend. Bij Cala Ratjada, gelegen aan de kust hebben we veel Vale Pijlstormvogels voorbij zien gaan, maar ook de Scolpoli’s Pijlstormvogel. De Blauwe Rotslijster liet zich hier ook weer goed zien. De eerste dag hadden we het gebied Albufereta overgeslagen, dit stond vandaag op het programma. Dus terug richting hotel. Het gebied is te vergelijken met S’Albufera, maar een stuk kleiner. De auto’s konden we goed kwijt. Een uitkijktoren geeft uitzicht over het gebied, met ook enkele schuilhutten. Op de toren hadden we zicht op een Purperreiger en onze eerste Grote Zilverreiger. De hut was zeker zo interessant. Voor de hut lagen wat zandige eilandjes. Kleine Plevier, Griel, Vorkstaartplevier, Strandleeuwerik, Rode Patrijs en Zilverplevier op kleine afstand. Van hieruit is het een klein stukje naar een ander wetland, Pollenca zwarte lanen genoemd. De Roodkopklauwier en een groep Zwarte Spreeuwen konden we weer bijschrijven. Een drukke dag, bij het lijsten kwamen we op 131 soorten, wat de volgende afvallers opleverde: Martien van Dooren, Lies Schoenmakers en Peter Vlamings. ’s Avonds kon zelfs gedanst worden onder het genot van weer live Music!!

Vogelen aan de kust ©John Hermans

Kleine Zilverreiger ©John Hermans

Kluut ©John Hermans

Donderdag 26 april

Vandaag na het ontbijten en de boodschappen gereden naar s’Ilot. Dit is nog een onderdeel van het grote park Albufera. Hier liggen enkele oude zoutpannen. Je kan er niet in de buurt parkeren, zodat we een flink eind moesten lopen om bij de zoutpannen te komen. De weg er naar toe is echter niet vervelend. Al snel zagen we Flamingo’s langs het water. Een eind verderop begonnen de echte voormalige zoutpannen en konden we een onverharde weg in haaks op het gebied. Op de watertjes links en rechts waren volgende soorten te zien: Tafeleend, Steltkluut, Marmereend en Visdief. Het pad volgend kwamen we bij mooie orchideeën, verder niet veel vogels meer, zodat we besloten om naar de hoofdingang van Albufera te gaan. Als een zwerm bijen ging ieder zijn eigen weg in het nu bekende park. De schuilhutten waren goed voor Krombekstrandloper, Kleine Strandloper, diverse Zwarte Ruiters, Steltkluten, Kluut, Kemphaan en Strandplevier. Vanuit de hut waren deze mooi van dichtbij te bekijken. We hoorden dat in de hut, vlakbij het bezoekerscentrum een Visarend zou zitten. Dus er naar toe. De hut was al vol, maar na wat dringen konden diverse leden van onze club plaatsnemen en was de Visarend prachtig te zien en te fotograferen. Om 13.00 uur zouden we terug bij de auto’s zijn om te lunchen. Het werd dus iets later!! Weer onder de Parasoldennen was het goed toeven, wandelen in de natuur maakt hongerig. Hierna besloten we om weer naar Son Bosc te gaan voor de Duinpieper, helaas nu niet gezien. Wel hadden de Grielen ons al weer snel in de gaten. Een eind verderop bij de waterzuivering heeft men een uitkijktoren gebouwd die over de waterzuivering heen kijkt. De geur moet je er zelf bij denken!! We hadden niet veel bijzonders gezien, de Oeverloper scharrelde aan de oever zijn kostje bij elkaar. Voortdurend hoorden we het geluid van de Graszanger en zagen we het beestje zenuwachtig heen en weer gaan. Opvallend veel Gierzwaluwen hingen boven deze zuivering. We waren zo onder de indruk van de Boquer vallei dat we er nog een keer naar toe wilden. We werden verwelkomd door de Blauwe Rotslijster. Nu zagen we heel veel Rotszwaluwen, zouden deze net zijn aangekomen? Ook jagende Eleonora’s Valken en een waarschijnlijk broedende Slechtvalk. We zagen baltsgedrag en telkens werd geland op dezelfde richel in de heuvels. Ook de Dwergarenden lieten zich weer mooi zien en weer vergezeld door de Raven. Peter van de Braak was in de buurt van de auto gebleven en heeft hierdoor van zeer dichtbij een Griel op de gevoelige plaat vast kunnen leggen. Van hieruit kwamen we weer langs de velden van Pollenca. In de hut met het eilandje ervoor was het weer smullen. Krombekstrandloper, Strandplevier, Steltkluut en Roodkopklauwier. Aangekomen bij het hotel zaten de Hoppen aan de kant van de weg poppen van een of ander insect omhoog te halen. Ze waren zo druk bezig met dit eten, dat ze zich niet stoorden aan zo’n 10 fotografen die er bijna op stonden. Het lijsten gaf 132 soorten. Sinds gisteren 1 nieuwe soort er bij, zodat ook Lenie van Heusden met 131 soorten afviel.

Vrijdag 27 april

Alweer de laatste dag. We moeten ’s middags pas vliegen, dus we gaan de tijd nog goed benutten om te vogelen. Na het ontbijt gingen de koffers in de auto en werd gereden naar Son Real. Een oud boerenlandschap wat omgezet is naar natuur. Van de boerenhoeve is een natuurcentrum gemaakt. Een erg mooi gebied met vele wandelpaden die uiteindelijk naar de kust leiden. In het bos zijn drinkbassins aangelegd. Deze worden volop benut door Kruisbekken. Maar ook Grauwe Vliegenvangers lieten zich hier goed zien. De nestkasten worden hier niet tegen de stam aan gemaakt, maar gehangen. Bij één ervan vlogen jonge Koolmezen. Een Eindhovense vogelaar maakte ons attent op de Roodpootvalk. In een weiland konden we de soort mooi waarnemen. Dat een oostelijke vogel hier voorkomt is toch wel bijzonder. Bij het strand aangekomen, hadden we nauwelijks tijd om te genieten. Een vliegtuig wacht niet, dus snel terug naar het bezoekerscentrum. Er was nog wel tijd om in de tuin van het centrum te picknicken. Onder prachtige kolossale bomen waren de boterhammen zo verorberd, gadegeslagen door enkele Hoppen. Ook een Wielewaal liet zich zien, de eerste en ook de laatste van deze reis. De reis naar Palma ging voorspoedig en ook de busjes inleveren bij de verhuurder ging vlekkeloos. Rond half zeven ’s avonds landden we op Eindhoven airport en kwam er een einde aan deze reis.

Uiteindelijk kwamen we op 134 soorten uit die we in één week hebben waargenomen. Niet slecht. Hiermee heeft Theo Versteegden het juiste aantal waarnemingen geraden. Je verdient er niets mee Theo, buiten de leuke praat die dit teweeg brengt!! Hierbij een overzicht van alle waargenomen vogels:

Steltkluut ©John Hermans

Visarend ©John Hermans

Hop ©John Hermans

Waargenomen soorten