Banc D'Argain 2020

Op 27 januari 2020 ben ik met een groepje van 8 man naar West Afrika geweest. Deze reis werd georganiseerd door Banc d'Arguin onder leiding van Marius Dussel. Met Banc d'Arguin organiseerde hij als enige in Nederland een reis van Dakhla in Westelijke Sahara naar Gambia in West-Afrika. Met 2 auto’s zouden we deze 1500km gaan overbruggen. Onderweg hebben we diverse vogelparken bezocht. De reis verliep door een defecte auto helaas niet geheel vlekkeloos.

Van dag tot dag;

Op 27 januari vertrokken we om 17.00 uur vanaf Schiphol. Marius appte ons net ervoor dat er met één van de auto’s een probleempje was. Bij aankomst van de auto in Dahkla kwam er witte rook uit de uitlaat. In eerste instantie zou het een afdichtingsrubbertje zijn die dit probleem veroorzaakte. Na wat Appjes werd het probleem toch ernstiger dan allen een rubbertje. Bij aankomst in Dahkla zouden we bijgepraat worden. Na een overstap in Casablanca zijn we rond middernacht (00:50) aangekomen in Dahkla. Hier ontmoeten we Marius in ons hotel (Imperial Playa hotel). Al snel werden we bijgepraat over het probleem van één van de auto’s. Blijkbaar was de motor niet te herstellen en moest de gehele motor vervangen worden. Deze was al geregeld en al onderweg naar Dahkla. Dit betekende wel voor ons dat we de eerste dagen met één wagen en een taxi moesten vertrekken. De tweede auto met chauffeur zou na herstel na reizen.

Dag 1 28 januari 2020

Na een ontbijt in Dahkla zijn we rondom het schiereiland Dahkla wat gaan vogelen. Bij de kaap van Dahkla zijn we gestart. Het rotsachtige terrein oogde kaal. Op de kaap zagen we al snel diverse meeuwen zitten, waarvan vele Kleine Mantelmeeuwen en diverse Audiouns meeuwen. Ook enkele Reuzensternen zaten er tussen. Aan de andere kant van de weg zagen we een aantal Renvogels lopen. Deze liepen op de kale vlakte waar weinig begroeiing was.

Aan het eind van de kaap was een klein vissersdorpje aan een baai. In dit vissersdorpje was het een rommelige bende. Jammer dat ze zo met de omgeving omgaan en het afval zo buiten het dorp in de natuur gooien. Een Tapuit zocht nog naar insecten tussen de rommel.

In de baai zelf zaten leuke vogels en aantallen, o.a. Flamingo’s, vele Rosse Grutto’s, BontbekplevierenBonte Strandlopers en Kanoeten.

In het midden van het schiereiland was een landbouwgebiedje wat we zeker ook wilden bekijken. Hier zagen we “onze” Tjiftjaffen en Boerenzwaluwen foerageren. Hoeveel kilometer zouden deze vogels al gevlogen hebben. Achter wat struikjes liet een Griel zich eventjes zien. Diverse Tapuiten zaten er ook, evenals Thekla Leeuweriken. Groepjes Koereigers vlogen over.

Na al dit moois zijn we in Dahkla wat gaan eten.

dag 2 29 januari 2020

Vandaag hadden we een lange reis van 400km voor de boeg. Met één auto en een taxi zijn we vertrokken. We reden door een woestijnachtig landschap waar al diverse kamelen (dromedarissen) rondliepen. Bij een zendmast aan de doorgaande weg vloog een Slechtvalk rond. Hier hebben we even gepauzeerd. Aan de achterzijde van het gebouw bij de zendmast was een lekkende waterleiding die een plas water had veroorzaakt. Dit trekt natuurlijk vogels aan, zeker in de woestijn; Witte Kwikstaarten, Temmincks Strandleeuwerik, Kortteenleeweriken en Bruinnekraaf zagen we er.

Onderweg passeerden we de kreeftskeerkring alwaar diverse Boerenzwaluwen al noordwaarts vlogen (naar Nederland?). Renvogels hebben we onderweg op diverse plaatsen zien lopen. Enige kilometers verder zijn we bij een wegrestaurant gestopt. Op de parkeerplaats zat een mannetje Woestijntapuit te genieten van een stuk brood.

>Na een aantal uren kwamen we aan bij de grens van Mauritanië. Eerst krijg je de grens van Marokko (Westelijke-Sahara), waar wij en de auto uit moesten checken. Na diverse controles door douane en politie mochten we doorrijden. Na deze grensovergang kom je in een soort niemandsland waarbij je door los woestijnzand rijdt. Diverse auto’s kwamen er vast te zitten en werden er tegen betaling verder gesleept. In dit niemandsland lagen vele autowrakken die door eigenaars daar gedropt zijn om zo de verwijderingsbijdrage te vermijden.

Bij de grens van Mauritanië werden we verwelkomt door diverse mannen in trainingspakken. Deze zogenaamde fixters helpen je versneld door de douane. Marius kende één van deze gasten en heeft hem ingezet om het proces te versnellen. Op de grenspost zagen we nog een WitkruinTapuit waar we het slimmer vonden om daar bij de douane maar geen foto van te maken. We konden na 3 uur onze weg vervolgen. We hadden er bijna 350km opzitten alvorens we de eerst afslag kregen. Voor deze afslag gingen we over een spoorovergang. Gelukkig waren we net over deze spoorovergang waarna de langste treincombinatie van de wereld voorbij kwam, we telde er minimaal 200 wagons.

Rond de avond kwamen we aan in de stad Nouadhibou bij camping de Levrier Nouadhibou. In deze drukke stad zelf zagen we voor ons nog st3eds bekende vogels zoals Huismus, Witte Kwikstaarten en ook hier nog overvliegende Boerenzwaluwen. In de stad hebben we in een klein tentje wat gegeten (friet met kip).

dag 3 30 januari 2020

Voor het ontbijt zijn we naar een volkstuincomplex gegaan. Hier was bij de vorige reis een Afrikaanse Woudaap gezien. Het complex omringd door palmbomen was vrij toegankelijk door de wandelpaden. Een Zomertortel zagen we nog net op tijd in een palm zitten voordat deze alweer opvloog.

Op het terrein zelf hoorde en zagen we Roodkeelpiepers, die zich mooi lieten fotograferen. De Afrikaanse Woudaap hebben we er zelfs ook gevonden, deze zat niet bij het water wat we verwachtte, maar tussen het groengewas.

Buiten het terrein was een Woestijnklapekster aan het jagen. En natuurlijk is er er ook weer een plek waar ieder zijn vuil stort. Ooievaars proberen hier nog wat te eten uit te halen, vaak zien ze er daardoor ook smerig uit. Renvogels liepen ook hier rond, die we nu wel op de foto konden zetten. Prachtige statige vogels zijn het!

Bij terugkomst bij het hotel hebben we een uitgebreid ontbijt gehad. Uiteindelijk zijn we met auto en de taxi verder gereden. Het landschap blijft alleen maar zandwoestijn met af en toe wat rotspartijen, wat is de Sahara toch enorm groot! Ons doel was een kampje bij het vissersdorpje Iwik, aan de rand van het Banc D’aurgain. Op de weg ernaar toe hebben we vele Bruinnekraven gezien, maar ook enkele gewone Tapuiten. Zouden deze hier overwinteren? Onze taxichauffeur kreeg onderweg nog eens een kapotte band, die in de hitte verwisselt moest worden.

Het dorpje Iwik waar ons overnachtingskampje is was alleen bereikbaar door de 70km zandwoestijn, een uitdaging! Dit stuk kon onze oude taxi zonder 4x4 niet rijden. Dus we zijn op de doorgaande weg gestopt en met 1 auto en 4 man een uur de woestijn ingereden. Marius is vervolgens weer teruggereden om de overige 3 op te halen. Zo zijn we al hoppend naar Iwik gereden. Op diverse plekken in de woestijn konden genieten van de rust en ruimte en de hitte. (gelukkig met een fles water). Bij de schaarse stuikjes zag je Woestijnleeuweriken, Woestijntapuiten en ook Zwartkruinvinkleeuwerikken.

Diverse keren kwamen we vast te zitten en moesten we ons uitgraven, maar in de verte kwam ons dorpje in zicht. Bij een laatst wisselplek vonden we nog woestijnroosjes. Een woestijnroos ontstaat doordat mineraalhoudend water verdampt en kristallen van de opgeloste stof worden afgezet. Op een heuveltje stonden wat struikjes en hier zong een grasmusachtige. Dit bleek een Woestijngrasmus te zijn, hoe kan het ook anders hier in de woestijn.

Bijzonder in de woestijn waren vooral de diverse Boerenzwaluwen die noordwaarts vlogen (terug naar ons Nederland?). In het tentenkamp Campement des villagois bij het dorp werden we verwelkomt door 2 vriendelijke mannen in tulband, dit waren onze gidsen voor morgen. Ze nodigde ons uit om in de tent thee te komen drinken. We werden er wel afgeleid door de Witbandleeuwerik die naast de tent zat te roepen.

Per twee kregen we een tent toebedeeld waar 2 losse bedjes in stonden. Slechts 1 lampje op accu was er aanwezig in de tent. De douche en toiletruimte was in een andere tent wat verderop. Rondom het tentenkamp zag je overal Zadellibelles vliegen en zitten. Deze waren blijkbaar op trek en vonden hier een rustplek voor de nacht. We hebben er heerlijke verse vis met rijst gegeten. Toen het snel donker werd hoorde Jorn Goudwolven roepen. Met behulp van zijn nachtcamera konden we ze zelfs zien. Deze deden zich hier blijkbaar tegoed aan de vele Zadellibellens die ze zo van de takken konden plukken.

Bijzonder was het om hier te overnachten zonder lichtvervuiling en zeer beperkt elektra en geen mobiel bereik.

Dag 4 31 januari 2020

Al vroeg (6.45) moesten we opstaan en ontbijten. Vandaag gingen we om 8.30 uur namelijk met boten het water op. Vanuit ons tentenkamp zijn we een stuk omlaag gereden naar het dorpje Iwik. Iwik is een klein vissersdorpje met een aantal houten zeilbootjes. De bevolking leeft hier vooral van visserij en verdienen wat bij met ecotoerisme. Aan het strand zagen we al diverse leuke soorten; Westelijke Rifreiger, Rosse Grutto’s, Bonte Strandlopers, Steenlopers, Drieteenstrandlopers (veelal geringd). Lachsternen, Dunbekmeeuwen en Grote Sterns vlogen er rond.

Bij de “haven” lag onze boot al gereed voor vertrek. Met zijn 6en gingen we aan boord, naast onze gids gingen er nog 3 Imraguen vissers mee (schipper, hulp en kok). De geheel houten boot was uitgerust met een driehoekig zeil en wat roeispanen. Een hulpmotor wes niet aanwezig, we waren dus volledig overgeleverd aan de wind. Met de wind in onze zeilen vertrokken we, al direct zagen we in de verte grote groepen vogels vliegen.

Het mooie hier is dat het Noordelijke soorten gemengd met Afrikaanse soorten zijn. Van grote groepen Rosse Grutto’s tot groepen Pelikanen. Overal waar je keek zag je grote groepen vogels vliegen en foerageren, vele Kanoeten, Regenwulpen, Zilverplevieren en diverse Strandlopers. Het heeft veel weg van onze Waddenzee. Zonder motor varen geeft wel een rust daar op het water. Vogels waren er wel wat onrustig en lieten zich niet goed benaderen. Het is wel mooi om vogels zo vanaf het water te zien en te fotograferen.

De kok was ondertussen op een houtskoolvuurtje thee aan het zetten. Na enige tijd viel de wind volledig weg, wat rond deze tijd normaal was volgens de schipper. Tijdens het stil liggen van de boot gebruikte ze de tijd om de lunch op te vissen. Met een haakje aan een touwtje vingen ze vis na vis op. Hieruit bleek wel dat het een erg vruchtbaar viswater is. Vandaar ook de vele Pelikanen, Aalscholvers en zelfs Visarenden die we gezien hebben. De vis werd direct na het vangen schoongemaakt en vervolgens op het koolvuurtje gebakken, verser kan het niet. Nadat de schipper en gids hadden gegeten kregen wij een grote schaal met rijst en vis die we met ook onze handen mochten opeten. Handen wassen kon je overboord doen.

Na de lunch begon de wind weer wat op te zetten, dus we konden weer varen.

Op het eind van de middag kwamen we terug in het dorpje Iwik, we hadden van deze boottocht genoten. Uiteindelijk hebben we slechts in een beperkt gebied gevaren in dit enorme Banc D’Argain. Maar hier zagen we al enorme groepen vogels. Na de boottocht is ieder nog wat rond het dorp aan het struinen gegaan. De Witbandleeuwerik liet zich mooi horen en zien bij het dorp. Bij een afvalplaats lieten een aantal soorten zich mooi fotograferen; Dunbekmeeuwen, Drieteenstrandlopers, Steenlopers en Tapuiten(op insectenjacht).

Tegen de avond kregen we een diner met natuurlijk veel vis.

Dag 5 1 Februari 2020

Helaas moesten we deze mooie plek vandaag weer verlaten. Omdat we maar met 1 auto waren werd de groep opgedeeld in 2 groepjes van 3 personen. De eerst groep van 3 personen vertrok na het ontbijt richting de doorgaande verharde weg (70km verder) en zouden wachten bij een wegrestaurant. Ik zat bij de wachtende groep en kon er nog paar uur rondstruinen en fotograferen. Op het kamp hebben we als afscheid nog thee gedronken met onze gids, volgens traditie 3 glazen thee variërend in sterkte. Voor het dorpje zag ik een 2tal Renvogels die wel erg tam waren, ze kwamen bijna de lens ingelopen.

Na een aantal uren kwam Marius ons helaas halen. De rit door de woestijn ging voortvarend, slechts enkele malen hebben we onze kop aan het dak gestoten. Bij het wegrestaurant hebben we nog een broodje kameel gegeten. Rondom dit restaurant/tankstation zagen we een groepje Woestijnmussen die hier blijkbaar altijd zaten. Ze ware nog volop bezig hun uitgevlogen jongen te voeren. Een Bergfluiter foerageerde in de aanwezige bomen. Met behulp van een nieuwe taxi zijn we vertrokken richting Nouakchott. Onderweg had ook deze taxi een slappe band die verwisseld moest worden.

Onderweg zagen we nog enkele Gierzwaluwen overvliegen.

In de avond kwamen we aan in ons hotel (met warme douche) Awkar in Nouakchott.

Dag 6 2 Februari 2020

Vandaag was de reis richting Djoudj (260km) een overgang van de Sahara naar de Sahel. Voor het ontbijt hebben we nog een kleine wandeling in de omgeving gemaakt, De duivensoorten die er zaten waren al Afrikaanse soorten; Palmtortels en Gespikkelde duiven.

Helaas was onze taxichauffeur de vorige dag al betaald voor zijn rit en kwam vandaag niet opdagen. Nu was het weer improviseren. Onze hoteleigenaar bracht ons 3en naar de bushalte. Zijn vrouw en kind ginden ook mee en konden tussendoor ook nog even bij de slager vlees ophalen. (Wij zaten opgepropt in zijn wagen.) Bij de bushalte zijn we in een lokale volgepropte bus gestapt (met rood getinte ramen).

Uiteindelijk zijn we bij ons volgens hotel aangekomen. In de stad Rosso hebben we in een lokaal restaurantje kip met friet gegeten, De (vieze) plaats Rosso ligt tegen de rivier Senegal op de grens van Mauritanie en Senegal. Na het eten hadden we nog tijd om nog een stuk langs de rivier te rijden. Hier heb je een enorm lange zandweg die langs grote rietvelden komt. Grote groepen Kemphanen en Vorkstaartplevieren vlogen voor ons op.

We zagen hier ook diverse reigersoorten; Ralreigers, Grote Zilverreigers en ook een Purperreiger. In het riet foerageerde “onze” Blauwborst tussen de vele Afrikaanse soorten. Een wrattenzwijn schrok van ons en rende weg.

Na al dit moois zijn we weer richting ons hotel Chemama ten noorden van Rosso gereden. Voor het hotel was een Grauwe Buulbuul nog volop aan het roepen. Groepen Huisgierzwaluwen vlogen boven ons. Hier ontmoeten we uiteindelijk onze 2e chauffeur Ronald Landskroon met de gerepareerde auto.

Dag 7 3 Februari 2020

Voor het ontbijt hebben we nog een korte wandeling bij het hotel gemaakt. Het hotel ligt aan een doorgaande weg naar de stad, met aan de overkant het natuurpark Djoudj. Een foeragerend Blauwfazantje liet zich lastig op de foto zetten.

Over de velden zagen we een Bruine Kiekendief vliegen maar ook hier overvliegende Boerenzwaluwen en zelfs een Gekraagde Roodstaart hebben we er waargenomen. Deze dag moesten we de grens naar Senegal over. De overgang bij Rosso was door de plaatselijke corruptie nauwelijks te doen volgens Marius, vandaar dat we een grensovergang verderop opzochten. Deze was een stuk westelijk, waarbij we een groot stuk langs de rivier konden rijden. Op zich niet vervelend aangezien hier vele vogelsoorten te zien waren. Steeds meer voor ons Afrikaanse soorten zafen we er, zoals Huisgierzwaluw, Lelieloper en Senegaalse Koekoek.

Honderden koeien liepen op onze route, dit kostte wat tjd om ze te passeren. Halverwege de route langs de rivier was een sluisje waar een aantal vissers hun vast stekkie hadden. Er zaten enorm veel vissen in het water daar die ze zo konden opscheppen. Hierdoor waren er natuurlijk ook vele vogelsoorten aan het jagen. Reuzensternen doken direct voor ons in het water.

Diverse vogelsoorten hebben we hier gezien; Grote Zilverreiger, Middelste Zilverreiger, Koereiger, Westelijke Rifreiger, Zwarte Reiger, Heilige Ibis, Afrikaanse Nimmerzat, Smaragdpurperkoet, Goudsnip, Zwart Porseleinhoen, Senegaalse Griel en diverse andere soorten. Enkele Europese soorten waren; Roodborsttapuit, Purperreiger, Bosruiter en Groenpootruiter. Na al dit moois zijn we verder richting de grensovergang gereden. Net voor deze grens waren nog enkele grote waterplassen waar diverse eenden soorten zaten zoals Zomertalingen en Nijlganzen. Maar ook mooie Afrikaanse soorten; Afrikaanse Dwergeend, Knobbelpronkeend, Witkopfluiteend.

Er werd gewaarschuwd voor Krokodillen, die we ook zagen drijven. Net voor de grens liet een Bonte IJsvogel zich fraai zien. Bij Barrage de Diama zijn we vlot en moeiteloos de grens en de rivier overgegaan. Aan de rivier zat nog mooi een Rietzanger.

In Senegal hadden we noet veel tijd meer en zijn we direct door naar Saint-Louis gereden.

Deze drukke stad ligt direct aan zee. De waterkant ligt vol met fraai geschilderde vissersboten. Jammer genoeg wordt er ook hier veel afval in het water gegooid. De diverse reigers probeerden tussen dit afval nog wat eetbaars te vinden. Ons hotel Oasis Saint-Louis ligt direct aan de zee op een klein schiereiland wat met een brug te bereiken is.

Na aankomst en kamerverdeling hebben we hier een biertje op het terras genuttigd en heerlijke vis gegeten.

Dag 8 4 Februari 2020

Voor het ontbijt was ik al buiten om de omgeving te verkennen. Aan de zee zaten enkele Oeverlopers en Kokmeeuwen. Tussen de aanwezige Witte Kwikstaarten zat een Iberische Gele Kwikstaart. Wat verderop n de boom zat onze eerste Geelsnavelwouw. Na het goed ontbijt besloten we ook even de stad in te gaan alvorens verder te trekken. Aan het water waren veel vissers bezig bij hun vissersboten.

In de stad zelf was het een verkeersdrukte. Je kijkt je ogen uit met wat voor auto’s ze er nog rondrijden. We hebben hier nog het oude posthotel bezocht. Dit hotel was al in 1930 in gebruik voor gasten van een trans-Atlantische vlucht. Vanuit hier werd de internationale (vlucht)post verder vervoerd. Toen we terug wilde gaan naar ons hotel bleek er een opstand van vissers te zijn. Dit ging er redelijk gewelddadig aan toe. Gelukkig konden we de stroom demonstranten nog ontwijken en terug naar ons hotel gaan. In de stad vlogen naast Geelsnavelwouwen ook veel Huisgierzwaluwen rond.

Tussen de rommel aan het water was een Westelijke Rifreiger aan het vissen. Na alles weer ingepakt te hebben zijn we weer vertrokken richting Sokone, een route van 350km. Onderweg zagen we een aantal gieren in bomen zitten, hier zijn we natuurlijk even gestopt. Het waren vooral Kapgieren gemengd met een aantal Witruggieren. Ze lieten zich goed bekijken. Boven ons vlogen nog enkele gieren, waaronder ook een Ruppels Gier en een grote Oorgier over.

Tussen de struiken zagen we nog Bandvinken en een Roodbuikglasspreeuw. Maar hier was ook een gewone Tapuit ter plaatse. Langs de weg zagen we steeds meer enorme Baobap bomen, wat toch echt een Afrikaanse sfeer geeft. Onderweg zaten op diverse plekken prachtige Sahelscharrelaars, maar een overvliegende Oeverzwaluw maakte voor ons meer indruk.

Rond 5 uur kwamen we aan in Koutal alwaar we een broodje Hamburger hebben gegeten. Met onze volle buiken zijn we richting het natuurgebied Île de Kousma gereden. Hier werden we opgewacht door 2 gidsen. Île de Kousma is een eilandje in een rivier waar de slaapplaats is van honderden Vorkstaartwouwen en Kleine Torenvalken. Met een houten bootje zijn we de rivier overgevaren en konden we het eilandje betreden.

We mochten natuurlijk niet het hele eilandje verkennen anders zouden Vorkstaartwouwen verstoort worden. Helaas was er een paar dagen voor ons een groep geweest met een drone die de Wouwen ernstig verstoord hadden, waardoor ze al verderop in de bomen gingen zitten. We hebben ze wel prachtig in grote getale gezien. Op het eiland zat ook nog een Frankolijn te roepen. Na al dit moois zijn we weer met het bootje teruggevaren. In het donker moesten we ons laatst stuk voortzetten. In het donker zagen we no een groepje Goudwolven langs de weg lopen. Na wat gezoek kwamen we aan bij ons verblijf Auberge Delta in Sokone. We sliepen hier in kleine Afrikaanse hutjes. Ons avondeten was hier aardappels met kip en boontjes.

Dag 9 5 Februari 2020

Met vele Afrikaanse geluiden werden we al vroeg wakker.

Rondom ons verblijf hebben we een korte wandeling gemaakt waarbij we weer een aantal nieuwe soorten hebben gezien, waaronder de mooie Groenbuikfeeënhoningzuiger, Sporenkievit en Maskerduif.

Na het ontbijt wat niet meer was als een broodje jam met oploskoffie hebben we gezamenlijk nog een gebiedje bij het dorp bezocht. Het was een bosachtig gebied waar wel leuk een kolonie Dwergbijeneters zaten. Een koppeltje Sahelbabbelaars was actief de uitgevlogen jongen aan het voeren. Hier zagen we ook de eerste Witsnavelbuffelwevers.

Na onze spullen weer ingepakt te hebben vertrokken we richting Gambia. Aangekomen bij de grenspost Karang Poste hadden we gehoopt er zo over te kunnen. Maar helaas werkte de douanebeambte hier niet echt mee. We moesten onze auto’s verderop parkeren en ons 1 voor 1 melden. In een kantoortje werden we ondervraagd waar we vandaan kwamen en wat ons doel was. Nadat alle koffers uitgepakt waren en enkele medicijnen niet de grens over mochten zijn we na 2 uur de grens overgegaan. We kwamen uit bij de upperrivier in Gambia. Hier liepen enkele Lelielopers aan de kant. Een groepje Senegalse Grielen keek ons aan. Bij de Tenda bridge waren 2 aaneengesloten loketten waar je de tol voor de brug mest betalen. Deze werd netjes voor de 2 auto’s betaald en we dacht nu wel de brug over te kunnen. Helaas moesten we terug naar het loket, want bij de 2e loket moest het kaartje nog afgestempeld worden.

Door de vertraging onderweg kwamen we al wat laat in Tendabe aan. Maar wat schetst onze verbazing, alle huisjes waren hier bezet door een schoolkamp. Dit hadden we niet voorzien. We hebben er nog wel even rondgekeken. Een Afrikaanse Nimmerzat stond in het water samen met een Groenpootruiter. Tendabe werd het helaas niet, dus het plan werd aangepast en we reden naar het Marakissa river camp wat wordt gerund door een Nederlander (Joop en zijn Gambiaanse vrouw). In het donker kwamen we hier aan en konden gelukkig nog wat eten. Ook hier sliepen we in 2 persoons Afrikaanse hutjes.

Dag 10 6 Februari 2020

Onze laatste dag van de reis hebben we ons rondom het verblijf vermaakt. Vanuit het terras heb je zicht op een rivierarm en diverse vogelvoerplekken. Van Reuzenijsvogel, Bonte IJsvogel, Glansspreeuwen, Scharrelaars tot allerlei kleine tropische vogelsoorten kwamen hier voorbij.

Met een kano mochten we ook de rivier op (wel oppassen voor de aanwezige krokodil) waarbij we diverse watervogels zagen. Aan de oevers zat een groep Senegalse Grielen. Wat verderop foerageerde een Groenpootruiter en een Poelruiter. Dit is een plek waar je je dagen kunt vermaken. Na de middag zijn we nog naar een Bijeneter plek gereden. Deze plek bij Kartong leerde alleen de Groene Bijeneter op.

Na het avondeten hebben we rond 22.00 uur onze spullen gepakt en zijn we naar Banjul airport gereden. Een tussenstop in Lissabon gaf nog 1,5 uur vertraging. Maar in de volgende ochtend kwamen we tevreden en met volle fotokaartjes aan in Amsterdam.

Deelnemers waren; Rob Koelman, Jorn vanden Bogaert (België), Jan Katsman, Hans Kool, Adri Clements, Peter van de Braak, Ronald Landskroon (chauffeur), Marius Dussel (chauffeur en organisator)

De volgende soorten hebben we in onze reis waargenomen;

Peter van de Braak