Vogelwacht Uden goes Portugal
Na twee jaar coronatijd en geen reisgelegenheid vonden we het nu weer tijd worden om te gaan. Eigenlijk zou Roemenië op het programma staan, maar vanwege alle onzekerheid hebben we gekozen voor Portugal.
Van maandag 9 mei tot en met dinsdag 17 mei 2022 hebben 22 personen deel genomen aan de reis. 21 personen zijn van Eindhoven naar Faro gevlogen en op het vliegveld is Ricky aangesloten. Ricky heeft een huis in Portugal en vond het leuk om met ons een weekje naar vogels te kijken in haar vakantieland.
Alvorens van dag tot dag onze belevenissen door te nemen, eerst wat over de flora en fauna van Portugal.
Flora
Door de verschillende landschappen op het vaste land, het klimaat en de ligging van Portugal zorgen er voor dat Portugal een gevarieerde flora heeft. Het noorden van Portugal is bergachtig en de gebieden rondom zijn vrij vochtig en groen. Hier vind je dan ook veel bomen als kastanjes, eiken, berken, esdoorns en pijnbomen. Het midden van Portugal is minder bergachtig, minder vochtig en ook minder groen dan het noorden. Dit wordt dan ook een soort overgangsgebied genoemd met het zuiden wat droog en bijna subtropisch is. Het midden van het vaste land van Portugal staat bekend om de wijngaarden, olijfbomen en amandelbomen. De amandelbomen vindt je ook in het zuiden van Portugal. Net als vijgenbomen en sinaasappelbomen. Ook kun je in Portugal eucalyptusbossen vinden. Verder staat Portugal ook bekend om de bloemen. Zo wordt Madeira een bloemeneiland genoemd en zijn bloemen zoals de lavendel, zonnebloemen en bijvoorbeeld anjers er erg geliefd.
Fauna
Door de jacht en weinig aandacht voor natuurbehoud zijn sommige diersoorten zeldzaam geworden of zelfs helemaal verdwenen. Op het vaste land zijn otters, lynxen en wolven vrij zeldzaam. Herten, geiten, wilde zwijnen, konijnen en hazen zijn weer meer algemeen in Portugal. Ook komt er in Portugal de Egyptische mangoeste, vossen en dassen voor. In de zee rondom Portugal komen aardig wat diersoorten voor. Bij de zuidkust komen ook dolfijnen en tuimelaars redelijk dicht bij de kust. Veel natuurliefhebbers die Portugal bezoeken komen vooral voor de vogelsoorten. Portugal is een belangrijk onderdeel van de grote vogeltrek richting het noorden in het voorjaar en naar het zuiden in het najaar. Vogelsoorten die in Portugal worden gezien zijn ooievaars, reigers, kluten, arenden, gieren, flamingo’s, steltlopers, wulpen, grutto's, uilen, buizerds en bijvoorbeeld zeekoeten.
Maandag 9 mei
De vlucht was iets vertraagd, waardoor we om 13.30 uur voet op Portugese bodem konden zetten. Twee van de drie gehuurde busjes moesten buiten het vliegveld opgehaald worden en voordat we alle drie op de juiste weg zaten was er al veel tijd verloren. Het hotel is echter in de buurt en ook de bestemming van vandaag het Parque Natural da Ria Formosa is vlakbij.
Eerst maar eens de bagage zien kwijt te raken in het hotel A Floresta do Jose in Almancil. Het ontvangst was allerhartelijks. We komen voor de vogels en de natuur, dus snel weer in de busjes naar het nationaal park. Het natuurpark beslaat een oppervlakte van ruim 18.000 ha en is van groot belang voor trekvogels. Het is dan ook een internationaal erkend “wetland”. Het is een oase van rust te midden van een toeristische heksenketel. De lagune bestaat uit een labyrint van zoute moerassen, slikken, schorren, zoutpannen, zandeilandjes en kanalen. De eilanden en schiereilanden met lage duinen beschermen het gebied tegen de oceaan. De lagune is rijk aan schelpdieren en vis. Op de slikken wemelt het van de wenkkrabben. Ze hebben net als alle krabben aan hun voorpoten twee scharen. Eén daarvan is uitgegroeid tot een enorme schaar die bijna de helft van zijn gewicht draagt.
Er zijn nog een paar bedrijven in het gebied die zeezout produceren, vroeger een belangrijke bron van inkomsten.Aangekomen zijn we eerst rustig rijdend over een verhard zandpad langs deze zoutpannen richting golfresort gereden. De Iberische Gele Kwikstaart kon mooi bewonderd worden. Waarschijnlijk zat deze in de buurt te broeden. Uiteraard veel Steltkluten, Bergeenden en Flamingo’s, vogels van het zoute milieu. Ook een Visarend konden we bewonderen, deze zat wel ver weg. Bij een brug zaten veel Zwartkopwevers. Een soort uit Afrika die de laatste jaren in opkomst is. Op verschillende plekken in de Algarve kom je ze tegen. Te voet verder. Strandplevier, Vorkstaartplevier, Kuifleeuwerik, Groenpootruiter en Lepelaar konden aan de randen van de zoutvelden gezien worden. In de buurt van het golfresort zagen we opeens een Grijze Wouw en niet veel later nog een. Waarschijnlijk werd in de grote bomen aan de rand gebroed.
Op het golfveld een heel ander biotoop, met groen gras!! Verschillende vogels waren op het grasveld te zien, zoals Blauwe Ekster, Hop, Zanglijster en Grote Lijster.
Het werd al avond en we moesten terug naar het hotel. De kamers werden verdeeld. Het was een prachtig onderkomen, met zelfs een zwembad. Vlakbij het hotel was een restaurant en hier zou elke avond ons avondmaal genuttigd worden. Bij de nodige pilsjes en wijnen en goed eten, voor elk wat wils werd er gelijst.
Peter nam deze taak op zich en de teller voor een halve dag vogels kijken stond toch al op 70 soorten.
Dinsdag 10 mei
Voor het ontbijt nog de omgeving van het hotel verkend. Geen bijzondere vogelsoorten waargenomen. Na het ontbijt gaan we naar het Parque Ambiental de Vilamoura. Dit is een vrij klein natuurontwikkelingsgebied met een oppervlakte van zo’n 200 ha. Het gebied is nog in ontwikkeling en ligt ingeklemd tussen de golfterreinen van Vilamoura en de Ribeira de Quarteira. Naast kleinschalige en biologische landbouw vind je er natte ruigten en plasjes. Bij twee plasjes staat een vogelkijkhut. Langs de zuidkant stroomt de rivier Quarteira die op veel plaatsen dicht met Spaans riet is begroeid. De busjes parkeerden we langs de weg. We hebben een flink eind gewandeld in het gebied en zagen onder andere Bruine Kiekendief, Ooievaar, Grauwe Gors en Purperreiger. Langs de weg waaraan de zuiveringsinstallatie ligt heel veel Zwartkopwevers die hier hun mooie buidelvormige nesten aan het maken waren, uiteraard kunstig verweven. Bij de vogelkijkhut zat dichtbij de Dodaars. Bij de andere kijkhut ook hier weer volop Zwartkopwevers. Onderweg een Bonte Vliegenvanger en een Grauwe Vliegenvanger. Op de schuur zat een Iberische Groene Specht. Dit is een ondersoort van de Groene Specht. Op de waterzuiveringsplas zaten veel Tafeleenden, Aalscholvers, enkele Dodaarzen en Dwergsterns. Terug naar de busjes, bij het achteruitrijden heeft Jan-Willem nog een boompje geraakt. De bumper was een klein beetje beschadigd, gelukkig boeken we voortaan allrisk. Wegrijdend nog mooi opnames kunnen maken van een Hop en Blauwe Eksters in de berm
.
We gaan naar de Laguna da Salgados. Als natuurgebied een parel, klein maar enorm vogelrijk. Het ligt vlak bij Albufeira, tussen de golfbanen van Vale de Parra, het riviertje Alcantharilla en de oceaan. Het totale gebied wordt op de borden als Praia Grande aangeduid. Het bestaat uit slenken, lagunes, moerassen, duinen en extensief beheerde landbouwpercelen. De plaatselijke schaapherder weidt er zijn kudde. Door het totale gebied is een wandelroute uitgezet. Aangekomen in het gebied zien we een vogelscherm bij een plas. Het was inmiddels al middag en tijd om te lunchen. Het op de voormiddag gekochte proviand smaakte heerlijk onder het genot van een lekker zonnetje. Na deze weldaad uiteraard de plas bekeken. Hier zaten veel vogels, ondanks dat we al laat in het seizoen zijn. Als we een paar weken eerder gegaan waren, hadden we veel meer kunnen zien. Een heleboel vogels waren al klaar met broeden of volop aan het broeden. De trek was al voorbij.
Steltkluut, Bonte Strandloper, Kluut, Ooievaar, Bontbekplevier, Zilverplevier, Lepelaar en Flamingo. Ook de enigste tijdens de reis geziene Krombekstrandloper, zat hier. Er loopt een houten looppad richting het strand. Dit zijn we afgelopen, op het eind wel de Adouins Meeuw, verder niet veel gezien. Met de auto naar de andere zijde van het natuurgebied, hier troffen we de Steenuil en een koppeltje Kneuen. We besloten om weer naar Faro te gaan, naar Ria Formosa. We hadden een andere parkeerplek, waar een vlonder langs de lagunes en de duinen ligt. Deze vlonder afgelopen. De Bonte Strandloper en de Tureluur lieten zich mooi fotograferen, waarschijnlijk waren er jongen in de buurt. Langs het strand zijn we teruggelopen en konden mooi van dichtbij enkele duikende Jan van Genten waarnemen. We waren al bijtijds terug bij het hotel, zodat enkelen het waagden om gebruik te maken van het zwembad. Wat een heerlijkheid Het eten was weer voortreffelijk en bij het lijsten kwam Peter op 94 soorten.
Woensdag 11 mei
Vandaag staat het Alentejo gebied op het programma. Alentejo is een gebied met uitgestrekte glooiende vlakten, hier en daar onderbroken door stukken rots, kurkeiken- en naaldbossen en een netwerk van rivieren. Deze vlakten strekken zich uit van Motemor in het westen tot Elvas en de Spaanse grens in het Oosten; in feite kan men dit landschap ook over de grens vinden tot aan Badajoz en verder. Het merendeel van het land is bedekt met grote graanakkers, maar er zijn nog gebieden met lang, schraal gras, waarin men op traditionele wijze vee laat grazen. In deze graslanden nestelen soorten als de wijdverspreide Kleine Trap, waarvan men in ieder open, ongeploegd stuk land groepjes kan aantreffen in het vroege voorjaar. Ook de Grote Trap is hier algemeen, maar zoals gebruikelijk niet gemakkelijk te vinden.
Voor het ontbijt zijn we het bos ingelopen wat een eind voor ons hotel ligt. De Koolmees en de Kuifmees lieten zich horen en zien. Omdat het vroeg was hoorden we ook de typische roep van de Moorse Nachtzwaluw. Morgenavond met de hele groep maar eens gaan luisteren. Ook een Steenuil en Grote Bonte Specht waren aanwezig. Een mooi stuk. Na het tanken zijn we via de snelweg naar Castro Verde gereden. Hier hebben we het eten voor de middag ingeslagen en zijn aan het vogelen geslagen. Al snel zagen we de Kleine Torenvalk, echt een vogel van dit gebied en vrij zeldzaam. Het is een koloniebroeder en meestal zie je er ook enkelen jagend bij elkaar. Ook Rode en Zwarte Wouw aren volop aanwezig. We gingen richting Geraldos en toen naar St Barbara. Al snel langs de weg een Dwergarend en iets verder een Slangenarend. Van hieruit Sete aangehouden, bij een brug zagen we Roodstuitzwaluwen en Rotszwaluwen vliegen. Bij Sete zijn we omgedraaid en richting Figuerinha gegaan. We rijden nu door echt steppelandschap. Iberische Klapekster en Roodkopklauwieren zijn hier aanwezig en volop te zien zijn Grauwe Gorzen en Kuifleeuweriken. Opeens vier Grauwe Kiekendieven aan het jagen boven het veld. Wat een prachtige sierlijke vogels zijn het toch. Het landschap is zo mooi, dat we besloten te stoppen. Net toen we stopten vloog een Kleine Trap op. Helaas ging dit zo snel dat velen deze vogel niet gezien hebben. Bij de stop hadden we uitzicht op een boom en in de top zat een grote vogel. Dichterbij gekomen bleken het er twee te zijn en jawel Spaanse Keizerarend. Eén jong exemplaar en een volwassen vogel. In de lucht een aantal Vale Gieren hoog boven ons, eentje kwam mooi steeds dichterbij. Van Figuerinha naar Viseus ligt het mooiste stukje weg van deze streek. Opeens ontwaarden we een drietal Grote Trappen, die langzaam van ons afliepen en verdwenen over de kim. In Viseus hebben we bij de bushalte gepicknickt. Mooi in de schaduw en voorzien van tafel en bankjes, een heerlijke plek om het smakelijke brood te verorberen. Uiteraard gaat het vogelen door en zagen we Zwarte Wouwen. Bij het turen in de lucht ontwaarden we ook maar liefst 17 Vale Gieren.
Tussen Castro Verde en Mertola ligt het natuurreservaat van LPN (Portugese Vogelbescherming). We hadden wel de juiste afslag, maar helaas was het gebied afgesloten, alleen onder begeleiding is dit toegankelijk. Jammer, dit is het gebied voor de Grote Trappen. Via Serre zijn we het gebied weer ingereden, bij de afslag liet een Bonte Tapuit zich mooi zien. We kwamen laat aan in het hotel en zijn vrij snel naar het avondeten gegaan. De teller staat inmiddels op 121 soorten.
Donderdag 12 mei
Vandaag gaan we de oostelijke kant van het Parque Natural da Ria Formosa bezoeken. Aan de oostkant van Alhao ligt het educatieve voorlichtingscentrum Quinta de Marim met daarachter het natuurpark. We moesten nog behoorlijk wat entree betalen om het park op te mogen, achter in het park bevind zich een vogelopvangcentrum. Er zijn diverse vogelkijkhutten die we bezocht hebben. Via een kijkhut zicht op een eilandje waar Koereiger en Kleine Zilverreiger broeden. Ook veel tafeleenden op het water. Iets verder aan de zoutkant een Zilverplevier bijna in zomerkleed. De borst kleurde al geheel zwart. Hier zagen we meer vogels die langs de slikranden hun voedsel bij elkaar scharrelen. Bonte Strandloper, Kleine Strandloper, Strandplevier en Regenwulp tussen de vele aanwezige wenkkrabben. Op een dijk redelijk veraf ontwaarden we nog twee Kanoeten.
Het was voor Koos nogal moeilijk om de parkeerplaats te verlaten, maar uiteindelijk waren we weer onderweg naar Fuseta. Hier liggen zoutpannen, echter aangekomen, hebben we niet veel bijzonders gezien. Op het programma staat nu Reserva Natural do Sapal de Castro Marim e Vila Real de Santo Antonio, kortweg Castro Marim. Een natuurgebied tegen de Spaanse grens. De rivier de Guadiana mondt hier uit in de Atlantische oceaan. De rivier heeft hier een laagvlakte gecreëerd, een drassig gebied waar de getijden grote invloed hebben. In het park ligt een fraai gelegen informatiecentrum. Hier parkeerden we de auto’s en konden aan de tafels en de banken onze broodjes opeten. We hebben een rondje gelopen, maar helaas niet heel veel gezien. Het is een prachtig gebied, echter moet je hier enkele weken eerder zijn. Toch zagen we Flamingo’s en Lepelaars en vloog een Grote Stern voorbij. Met de busjes de omgeving verkend, niet veel bijzonders. Ricky wist nog een andere plek om dicht bij het natuurgebied te komen. De busjes geparkeerd in een boomgaard hadden we inderdaad een mooi zicht op een enorme slikvlakte. Hier telden we zo’n 650 Flamingo’s, ook vloog een Dwergarend boven onze hoofden en zagen we een Griel.
We rijden langs de bovenstroom van de Guadiana rivier naar Afonse Vicente. Hier staan menhirs met een leeftijd van 2800 jaar. Het gebied heeft iets weg van de Extremadura. Rondom de menhirs hoorden en zagen we Staartmees, Wielewaal en Bonte tapuit. De volgende stop was Alcoutim, hier zijn we gestopt bij de ruïnes van een oud kasteel. Vanuit deze fortificatie hadden we een mooi uitzicht over de omgeving. Peter zag een Kaffergierzwaluw voorbij vliegen, helaas hebben de anderen deze soort niet gezien. Nog een hele weg terug kwamen we weer aan bij het hotel. Ondanks mooie waarnemingen, niet veel nieuwe soorten; 126.
Vrijdag 13 mei
Vandaag brengen we een bezoek aan de Monchique, een hoog gelegen gebied met mooie landschappen. Het is een prachtige omgeving, maar wederom is wel duidelijk dat je hier eerder in het seizoen moet zijn. In de buurt van Alferce zien we de Grijze Gors. Een stukje verder zien we de Monarchvlinder, weliswaar geen vogel maar een prachtige vlinder. Hier ook Wielewaal, Grauwe Gors en zeer veel Turkse Tortels. We zouden gaan picknicken, maar reden een onverhard pad in wat steil omhoog ging en steeds smaller werd. Het was duidelijk, dit is niet de juiste weg. Terug naar de hoofdweg, vlakbij Alveres hebben we op een picknickplaats onze boterhammen gegeten. Een prachtig aangelegde plek, met koud stromend water en zelfs toilet. Onderwijl hoorden en zagen we uiteindelijk het Vuurgoudhaantje. Grote Gele Kwikstaart was waarschijnlijk bij een bronnetje aan het broeden, evenals de Boomklever en de Boomkruiper die we telkens met voedsel zagen vliegen. De Iberische Tjiftjaf hebben we hier ook goed kunnen zien, maar belangrijker kunnen horen. De zang begint normaal en eindigt met stamelende strofen en reeksen zachte fluittonen.
We zetten koers richting Picota, volgens de boeken het hoogste punt van deze omgeving. Er staat een brandtoren en vanaf hier heb je een magnifiek uitzicht over de omgeving. De oceaan is hier mooi te zien. Er moest een groepsfoto gemaakt worden, dus na enige tijd konden we allen op de plaat gezet worden. Qua vogels viel het wat tegen, wel veel soorten vlinders en planten.
We zijn van hieruit naar Foia gegaan, wat werkelijk het hoogste punt is. We hebben daar een rondwandeling gemaakt en leuke soorten gezien. De Blauwe Rotslijster kon uiteraard op het hoogste punt niet over het hoofd gezien worden, al duurde het even voordat we de vogel te zien kregen. Ook de Slechtvalk was hier aan het jagen. In de bosjes Kneu, Grasmus en zelfs Orpheusspotvogel. Op de weg terug kwamen we langs een stukje waar meer dan 100 Ooievaars aan het broeden waren, een geweldig gezicht, de beestjes vlogen af en aan met voeder.
Het was nog geen tijd om naar het hotel te gaan, zodat besloten werd nog even naar de zoutpannen bij Portimao te gaan. Het was eb en bijna niets te zien. Het hotel en het zwembad lonkte, zodat we terug zijn gegaan naar de basis. Wederom geweldig diner. Na het lijsten kwamen we op 140 soorten.
Zaterdag 14 mei
Vandaag gaan we een boottocht maken op zee bij Sagres, het uiterste zuidwestpunt van Portugal. We moesten vroeg op en vertrokken om 7.00 uur naar Sagres. Het hotel had voor ieder een lunchpakket verzorgd, geweldig geregeld door Sonia. Mooi op tijd kwamen we aan in de haven en onze twee boten lagen al klaar om ons over de oceaan te varen. Met een rotvaart schoten we kilometers ver van de kust. Bij het naderen van een groep Jan van Genten, Vale Pijlstormvogels en Kuhls Pijlstormvogels werd de snelheid verminderd. Er waren verschillende die hun camera meehadden, echter viel het niet mee door de golfslag om de vogels mooi in beeld te krijgen. We gingen nog een eind verder de zee op en zagen de kustlijn niet meer. Opeens schoten er dolfijnen voor onze boot, waarschijnlijk Gestreepte Dolfijnen. De plaatjes moeten uitkomst bieden. Er werd visafval overboord gegooid en hier kwamen de kleine soorten stormvogels op af; Wilsons Stormvogeltje en Stormvogeltje. Beide soorten lijken veel op elkaar, hebben beiden een witte stuit en afhangende poten. Het Stormvogeltje heeft een witte band op de zwarte ondervleugels, bij de Wilsons zijn deze niet aanwezig.
Onderwijl kwam er ook nog een walvis langs, volgens de gidsen de Bryde’s Walvis. Een prachtige tocht over de oceaan, die we zeker niet hadden willen missen en sterker iedereen heeft zijn eten binnenboord gehouden! Terug op het vaste land zijn we eerst naar de uiterste zuidwestpunt gegaan. Niet veel gezien, we volgen de kustlijn rond Sagres en zagen nota bene Alpenkraaien. Deze verwacht je meer in de bergen, maar ook hier langs de kliffen en op het veld lieten ze zich goed zien. De Zwarte Tapuit zou hier gezien kunnen worden, we hebben het beestje gezien, zei het van zeer ver af. In Sagres inkopen gedaan voor het middageten en zijn toen naar het noorden gereden, een prachtig gebied. Bij een ietwat verlaten boerderij mooi een Steenuil kunnen bewonderen. Iets verder hebben we langs de zandweg gepicknickt. Overal waren de Grauwe Gorzen te horen, maar ook Kneu, Kuifleeuwerik en Roodborsttapuit.
We reden naar de monding van de Aljezur, echter viel dit tegen. In het plaatselijke restaurant werden we door Ricky getrakteerd op een Portugese lekkernij. Terug naar het hotel. Toch nog negen nieuwe soorten genoteerd, dus de soortenlijst komt uit op 149.
Zondag 15 mei
Na het ontbijt zijn we in de buurt gebleven en hebben weer Ria Formosa bezocht. We zetten de busjes neer bij de prachtige parkeerplek van het golfbaanresort. Louis van Gaal schijnt hier in de buurt te wonen. We zijn linksom gegaan en hebben mooi zicht op Steltkluut en Strandplevier. Het was zelfs bewolkt en hier en daar miezelde het iets. De Grote Zilverreiger kon van dichtbij bekeken worden. Na een uur was het echter weer zonnig. Flamingo’s, een Strandplevier die net deed of hij gewond was, wat duidt op broedgedrag. Met zo’n gedrag probeert hij je weg te lokken van het nest. Broedende Steltkluut en Tureluur met grote jongen. We hebben een hele ronde gemaakt rondom de golfbaan en de zoutpannen om uiteindelijk weer op de golfbaan uit te komen. Hier is een vogelkijkhut die uitkijkt op een watertje wat door de golfbaan in stand gehouden wordt. In plaats van brak water is dit zoet water, waardoor er een heel andere plantengroei aanwezig is. Vanuit de hut hadden we eindelijk de Purperkoeten mooi in het zicht. Ook deze waren aan het broeden. Verschillende Woudaapjes vlogen door het riet. Op het open water een paar dodaarzen en Tafeleenden. Ook de prachtige Krooneend kon hier goed gezien worden. Aan de kant van het riet veel Zwartkopwevers die hier hun nesten aan het bouwen waren. Niet alleen mensen golfen, maar ook de Blauwe Eksters waren volop aanwezig op de golfbaan.
Het werd weer tijd voor de inkopen en hierna zijn we naar de monding van de Alvor gegaan. Bij Mexiloheira Grande zijn we richting kust gereden en kwamen aan op een parkeerplaats. Hier een grote plas die in verbinding staat met de zee. Deze hebben we rond gelopen. Op weg naar de parkeerplaats veel Bijeneters. Grote Stern, veel Flamingo’s, veel Adouins Meeuwen, maar ook nog een enkele Zilverplevier, Regenwulp, Grutto en zelfs Rosse Grutto. Een mooi stukje. We hadden nog tijd, zodat we weer terug gegaan zijn naar Ria Formosa. Vanuit de kijkhut zijn nog veel foto’s gemaakt van de Zwartkopwevers, Kleine Karekieten en andere vogels. Op de terugweg zat een egel op het golfresort, uiteraard moest ook deze gefotografeerd worden. We trokken met onze groep zoveel belangstelling dat vele anderen ook met het mobieltje aan de slag gingen om dit grappige beestje te fotograferen. Toch nog een paar nieuwe soorten, zoals Witgat, Purperkoet en Rosse Grutto bracht de teller op 154 soorten.
Maandag 16 mei
Alweer de laatste dag, morgen moeten we al zeer vroeg weg en is er geen tijd meer om te vogelen. Vandaag besloten om weer naar de Alentejo te gaan en zijn ook iets noordelijker gegaan naar Pulo do Lobo. Eerst naar Castro Verde en daar weer inkopen gedaan. Al weer snel een Vale Gier, Zwarte Wouw, Rode Wouw en Dwergarend gezien. Van Castro Verde gingen we richting Mertola, om linksaf te gaan naar Corte Gafo de Cima en Polo do Lobo. Het gebied is afgesloten met een hek, maar onze poortwachter Chris liet ons er allemaal door. Na een steile afdaling kwamen we bij een merkwaardig uitgesleten rotsformatie terecht. Het riviertje de Guadiana wordt hier door een nauwte geperst.
Op het uitkijkplatform zagen we de Blauwe Rotslijster, maar ook de Grijze Gors was mooi te zien.
Het was inmiddels weer tijd om te eten. Tijdens het eten zagen we de Rotszwaluwen rond vliegen, maar opeens zei Peter dat er ook Kaffergierzwaluwen bij zaten, te herkennen aan de witte stuit. Gelukkig hebben nu velen deze soort wel gezien. Het is een soort van Marokko die de laatste tijd meer en meer te zien is in Zuid Spanje en Portugal. Ook onze eerste Havik van de reis liet zich zien. Terug richting Castro Verde zijn we bij Sao Marcos de Ataboetra naar rechts gegaan en hebben daar de noordelijke kant van de Alentejo bekeken. Bij een klein dorpje raakten we elkaar nog kwijt, de straatjes zijn zo nauw dat er een busje nauwelijks kan komen. Uiteindelijk zaten we allemaal op dezelfde weg. Bij een boerderij zat mooi een Steenuil en de eerste Scharrelaar werd gezien. Helaas vloog de vogel weg. Deze noordelijke kant is minder interessant, zodat we weer de zuidelijke kant zijn opgegaan. Bij Viseus vloog een Grauwe Kiekendief en Zwarte en Rode Wouw. Uiteraard ook weer de Slangenarend en Dwergarend. Op de plek waar de Spaanse Keizerarend te zien was geweest, troffen we deze weer aan en iets verder liet een Kleine Trap zich mooi bewonderen. Deze was volop aan het baltsen, een late, want de meesten laten zich tijdens het broeden niet zien. Tijdens de balts springen ze wat op en zijn de zwarte opgezette halsveren goed te zien.
Een zuidelijke Klapekster, verschillende Zomertortels op de elektriciteitsdraden, roepende Kwartel en Rode Patrijzen. Wat een paradijselijk gebied. Maar helaas aan alles komt een eind, we moesten weer terug naar het hotel. Na het eten hebben we het personeel bedankt voor het geweldige eten en de gastvrijheid. De uiteindelijk lijst kon opgemaakt worden en kwam op 157 soorten uit. Aan het begin van de reis wordt aan iedereen gevraagd hoeveel soorten we gaan zien. Gerrit Goorts raadde het precies, hij voorspelde 157 soorten.
Hierbij alle 157 waarnemingen:
| 01. Fuut | 28. Grauwe Kiekendief | 55. Drieteenstrandloper | 82. Gierzwaluw | 109. Zwarte Roodstaart | 136. Boomkruiper |
| 02. Dodaars | 29. Bruine Kiekendief | 56. Kanoet | 83. Vale Gierzwaluw | 110. Paap | 137. Zuidelijke Klapekster |
| 03. Kuhls Pijlstormvogel | 30. Havik | 57. Krombekstrandloper | 84. Kaffergierzwaluw | 111. Roodborsttapuit | 138. Roodkopklauwier |
| 04. Vale Pijlstormvogel | 31. Buizerd | 58. Bonte Strandloper | 85. IJsvogel | 112. Tapuit | 139. Zwarte Spreeuw |
| 05. Wilsons Stormvogeltje | 32. Spaanse Keizerarend | 59. Kleine Strandloper | 86. Rotsduif | 113. Zwarte Tapuit | 140. Wielewaal |
| 06. Stormvogeltje | 33. Dwergarend | 60. Regenwulp | 87. Bijeneter | 114. Westelijke Blonde Tapuit | 141. Gaai |
| 07. Jan van Gent | 34. Slangenarend | 61. Grutto | 88. Scharrelaar | 115. Blauwe Rotslijster | 142. Ekster |
| 08. Aalscholver | 35. Visarend | 62. Rosse Grutto | 89. Hop | 116. Merel | 143. Blauwe Ekster |
| 09. Woudaapje | 36. Torenvalk | 63. Tureluur | 90. Draaihals | 117. Zanglijster | 144. Alpenkraai |
| 10. Koereiger | 37. Kleine Torenvalk | 64. Groenpootruiter | 91. Iberische Groene Specht | 118. Grote Lijster | 145. Raaf |
| 11. Kleine Zilverreiger | 38. Slechtvalk | 65. Oeverloper | 92. Grote Bonte Specht | 119. Provençaalse Grasmus | 146. Zwarte Kraai |
| 12. Blauwe Reiger | 39. Rode Patrijs | 66. Witgat | 93. Boomleeuwerik | 120. Graszanger | 147. Huismus |
| 13. Purperreiger | 40. Kwartel | 67. Watersnip | 94. Kuifleeuwerik | 121. Cetti’s Zanger | 148. Spaanse Mus |
| 14. Ooievaar | 41. Waterhoen | 68. Kleine Jager | 95. Kalanderleeuwerik | 122. Kleine Karekiet | 149. Sint Helenafazantje |
| 15. Lepelaar | 42. Meerkoet | 69. Adouins Meeuw | 96. Theklaleeuwerik | 123. Orpheusspotvogel | 150. Vink |
| 16. Zwarte Ibis | 43. Purperkoet | 70. Kleine Mantelmeeuw | 97. Rotszwaluw | 124. Grasmus | 151. Europese Kanarie |
| 17. Flamingo | 44. Grote Trap | 71. Kokmeeuw | 98. Oeverzwaluw | 125. Zwartkop | 152. Groenling |
| 18. Bergeend | 45. Kleine Trap | 72. Geelpootmeeuw | 99. Roodstuitzwaluw | 126. Kleine Zwartkop | 153. Putter |
| 19. Wilde Eend | 46. Griel | 73. Grote Stern | 100. Boerenzwaluw | 127. Iberische Tjiftjaf | 154. Kneu |
| 20. Krakeend | 47. Steltkluut | 74. Dwergstern | 101. Huiszwaluw | 128. Vuurgoudhaan | 155. Grauwe Gors |
| 21. Slobeend | 48. Kluut | 75. Zwartbuikzandhoen | 102. Witte Kwikstaart | 129. Bonte Vliegenvanger | 156. Grijze Gors |
| 22. Krooneend | 49. Vorkstaartplevier | 76. Houtduif | 103. Grote Gele Kwikstaart | 130. Grauwe Vliegenvanger | 157. Zwartkopwever |
| 23. Tafeleend | 50. Kleine Plevier | 77. Turkse Tortel | 104. Iberische Kwikstaart | 131. Kuifmees | |
| 24. Vale Gier | 51. Strandplevier | 78. Zomertortel | 105. Winterkoning | 132. Pimpelmees | |
| 25. Zwarte Wouw | 52. Bontbekplevier | 79. Koekoek | 106. Heggenmus | 133. Koolmees | |
| 26. Grijze Wouw | 53. Zilverplevier | 80. Steenuil | 107. Roodborst | 134. Staartmees | |
| 27. Rode Wouw | 54. Steenloper | 81. Moorse Nachtzwaluw | 108. Nachtegaal | 135. Boomklever |
Jan Willem Hermans