Zwarte Kraai

Flinke zwarte vogel met glanzend zwart verenkleed, zware, zwarte afgeronde snavel die ook bevederd is, vlakke kop en lange recht afgesneden staart. Heeft geen bevederde poten zoals de Roek. Langzame vlucht waarbij de vleugels een ‘roeiende’ beweging maken. Door zijn voedselkeuze en zijn krassende geluid is hij minder geliefd bij de mensen. Hij is door de jaren heen veel vervolgd, vanwege de vermeende schade aan landbouwgewassen en klein wild. Al deze vervolging heeft weinig invloed gehad op de Kraaienstand, want het is een zeer algemene broedvogel.

Biotoop

Standvogel, alleen jonge vogels willen wel eens rondtrekken. Broedt in allerlei gevarieerde terreinen, zoals akkers, weilanden en kleine bossen. Ook aan de randen van grotere bossen, mits ze grenzen aan cultuurlandschap. Door predatie van Haviken en Buizerds is het biotoop meer richting stedelijk gebied gegaan.

Voedsel

De Zwarte Kraai eet zowel aas als levende dieren en zoekt zijn voedsel hoofdzakelijk op de grond. Het is een alleseter, eet afval, zaden, bessen, insecten, ongewervelde op akkers, amfibieën (tijdens paddentrek), eieren en kuikens. Op stranden worden ook mosselen en kleine vissen gegeten. Ze laten soms krabben van grote hoogte te pletter vallen, om ze daarna op te eten. Soms is er samenwerking tussen twee Zwarte Kraaien, de een leidt het slachtoffer af, terwijl de ander het nest leegrooft.

Broeden

Is geen kolonievogel zoals de Roek, maar broedt in territoriale paren. In de herfst willen ze zich nogal eens in groepen verzamelen om voedsel te zoeken, samen met Kauwen en Roeken. Ze maken hun nest meestal hoog in een boom, maar bij gebrek hieraan wordt ook wel op de grond genesteld. Het mannetje en vrouwtje bouwen samen het grote takkennest, een komvormig bouwsel, wat met aarde bijeengehouden wordt. Het is meestal bekleed met een dikke laag wol of haar. Het vrouwtje broedt de vier tot zes eieren alleen uit en voedt de kuikens ook alleen op. Het duurt twee tot vier jaar voor de juveniele Zwarte Kraaien tot broeden komen.