Waterhoen, Gallinula chloropus, 27 - 31 cm
Herkenning
Een stevig gebouwde zwartachtige vogel van de waterkanten. Opvallend zijn de rode bles en snavel met gele punt. Heeft een witte flankstreep en onderstaart en groene poten.
Biotoop
Hoort bij de familie van de rallen. Heeft zich aangepast aan het door de mens gewijzigde milieu en doet het daarom zo goed. Water waar planten omheen groeien ter beschutting zijn al goed genoeg voor het Waterhoen. Drijvende plantengroei biedt bescherming aan een ondergedoken vogel. Hij kan hier enige tijd onder water blijven en ademhalen door zijn snavel boven water te steken.
Voedsel
Waterhoentjes eten waterplanten en grassen, ook wel insecten en andere ongewervelden. Dit voedsel wordt zowel op het water als aan de oever verzameld.
Broeden
Het nest wordt gemaakt van droog riet en veren. Het bevindt zich vlak boven het waterniveau op een modderbank of tussen een bosje planten. Het Waterhoen maakt ook wel gebruik van oude nesten. Er moet wel het hele broedseizoen open water beschikbaar zijn. Mannetjes willen nog wel eens vechten om hun territorium te verdedigen en om de gunst van het vrouwtje. Het legsel van 5 tot 11 eieren wordt door beide ouders uitgebroed en na drie weken worden de kuikens geboren. De jongen kunnen na 6 tot 7 weken vliegen.
Aantallen in Nederland
Ongeveer 48.000 broedparen.
Aantallen in onze omgeving
Vooral bij vijvers in parken is de Waterhoen een algemene broedvogel. In de Maashorst zijn er maar enkele territoria. In andere inventarisaties alleen vastgesteld indien er voldoende open water is. In Veghel is er een project met Waterhoentjes en Meerkoeten geweest waarbij alle wateren onderzocht werden op broedvogels.
