Turkse Tortel

Algemene broedvogel, sierlijk duifje, grijsbruin met zwarte ring om de hals en donker oog. Heeft aan de onderkant een witte eindband aan de zwarte staart. Tijdens de vlucht is een gierend geluid hoorbaar. Wordt vaak in paartjes gezien.

Biotoop

De Turkse Tortel heft het voor elkaar gekregen om in enkele tientallen jaren heel Europa te veroveren. Komt voor in en rond boerderijen, dorpen, steden en plaatsen waar voldoende dichtgebladerde bomen zijn om te broeden.

Geluid

Voedsel

Hoofdzakelijk plantaardig materiaal. Is veel te vinden rond boerderijen voor het graan. Ook op de voedertafel bij de mensen te vinden. 's Winters worden groepen gevormd om gezamenlijk de omgeving af te struinen naar voedsel.

Broeden

Tijdens de balts wordt er uren aan elkaars veren en snavel geknabbeld. Broedt het hele jaar rond en graag bij de mensen. Er worden zelden nesten gevonden verder dan 1 kilometer verwijderd van de bewoning. Er kunnen per jaar wel vier tot vijf legsels worden grootgebracht (twee eieren per keer). De jongen van januari of februari kunnen aan het eind van datzelfde jaar al aan het broeden slaan. Heeft zich hierdoor sinds 1950 enorm uitgebreid (broedde toen voor het eerst in Nederland). Het nest is moeilijk te ontdekken, het is een ijl bouwsel van twijgjes in een conifeer, taxus of met klimop begroeide loofboom, soms ook op gebouwen. Doordat het niet stevig gebouwd is, waait het nogal eens met eieren of kuikens en al uit de boom, maar Turkse Tortels beginnen vrij gemakkelijk weer opnieuw. De eieren komen na twee weken uit en de jongen zijn na drie weken zelfstandig. Ze worden gevoed met duivenmelk, een substantie die lijkt op zoogdiermelk uit de krop van de ouders. Dit wordt geproduceerd door de slijmhuid van de krop. Hierdoor zijn de duiven niet afhankelijk van insecten voor de kuikens en kan de broedtijd veel langer uitgesmeerd worden.