Rotgans, Branta bernicla, 55 - 62 cm
Herkenning
De kleinste en donkerste gans, nauwelijks groter dan een Wilde Eend. Zwarte kop, hals en borst en donkergrijsbruine bovendelen en buik en helderwitte anaalstreek. Volwassen dieren hebben een witte vlek in de hals. Jonge dieren missen deze vlek en zijn zwaarder gestreept. Bij ons komt voornamelijk de Zwartbuikrotgans voor, de Witbuikrotgans is een bijzondere waarneming en is net als de Zwarte Rotgans een ondersoort, die ook als aparte soort gezien wordt.
Biotoop
Vooral aan de kust te vinden en aan riviermondingen als overwinteraar.
Voedsel
Zeewier en zeegras, een groot soort zeegras is in de jaren dertig uitgestorven en heeft de aantallen Rotganzen drastisch doen dalen. Na beschermende maatregelen gaat het nu weer redelijk goed met deze vogel. Zoeken voornamelijk voedsel als het tij keert, foerageren vaak in ondiepe zoute wateren. Is volledig aangepast aan het leven op zout water en rust vaak op zee. Ze steken ook wel de dijk over om samen met de andere ganzen op weilanden gras te eten.
Broeden
Broedt in Groenland en noord Siberië op eilandjes nabij de kust of op hoge rotsachtige gebieden. Broedt in kolonies. Het vrouwtje broedt alleen de drie tot vijf eieren in vier weken uit.
Aantallen in Nederland
Rotganzen zijn geen broedvogels in Nederland, in winters komen deze in grote getale voor, vooral aan de kust.
Aantallen in onze omgeving
Rotganzen worden bij ons soms overtrekkend waargenomen, twee keer een eenling in een groep Kolganzen en 5 keer alleen Rotganzen met 12 als grootste groep.