Pimpelmees

Blauw en geel zijn de hoofdkleuren bij de Pimpelmees. De buik en borst zijn heldergeel (zonder stropdas), de vleugels, staart en het petje zijn lichtblauw. Het gezicht is wit met een donkere streep door het oog naar het donkere achterhoofd, de rug is grijsgroen. De lieflijke zang lijkt op een zilveren tafelbelletje. De Pimpelmees is een echte acrobaat als het gaat om voedsel bemachtigen.

Biotoop

Komt in alle soorten bos voor en in de nabijheid van mensen, zoals parken en tuinen. Heeft zich goed aangepast aan het leven in de door de mens gecreëerde gebieden.

Voedsel

In voorjaar en zomer vooral insecten, hun eieren en hun larven (larven van galwespen en galmuggen), knoppen en sporenkapsels van mossen. In het najaar en in de winter eten ze noten, bessen, zaden en het aangeboden voedsel van de mens (pinda's brood, vetbollen). Vooral bij voedselschaarste trekken ze naar de bewoonde gebieden voor voedsel.

Broeden

De Pimpelmees is een holenbroeder, bij gevechten om een nestplaats tussen de Koolmees en de Pimpelmees, wint de Koolmees. Wanneer het gat van invliegopening van de nestkast niet te groot wordt gemaakt, dan kan de Koolmees er niet meer in, de Pimpelmees wel. Het mannetje zet bij de balts zijn blauwe kruin op en slaat met de vleugels. Bij het hof maken krijgt het vrouwtje rupsen van het mannetje, dit om haar in goede conditie te brengen, want ze moet haar eigen gewicht in eieren leggen. De zeven tot twaalf eieren worden door het vrouwtje uitgebroed. Ze begint pas te broeden als alle eieren gelegd zijn, één ei per dag. De uitgekomen kuikens zijn naakte nestblijvers en worden met rupsen grootgebracht. Na twee weken zijn de jongen vliegvlug, ze blijven nog enkele weken als familie bij elkaar. Ze hebben nog een grijsachtig petje i.p.v. een blauwe. De sterfte is onder de kuikens is hoog.