Grasmus

De Grasmus is voor een zangvogel vrij groot en krachtig gebouwd met een lange staart met witte buitenste staartpennen. Wat vooral opvalt, is de witte keel die bij het zingen op en neer gaat. Ook de grijze kop valt op en heeft een karakteristieke uitdrukking (ook bij de Braamsluiper). Hij kan zijn kopveren opzetten bij het zingen. De Grasmus hoort tot de familie van de Sylvia's. De Grasmus heet Sylvia communis; Sylvia is het bos en communis betekent gewoon, overal voorkomend. De Grasmus is een echte zomervogel, hij is van half maart tot half oktober in ons land en broedt in mei, juni en juli. Hij overwintert in midden Afrika. Bij het oversteken van de Sahara sneuvelen veel Grasmussen.

Biotoop

Open landschap met struikgewas en (doornige) houtwallen. Komt ook voor in open bossen met veel struikgewas.

Geluid

Deze vogel zingt vaak. Het is een krasserig geluid, maar wel melodieus. Elke strofe van de Grasmus is kort. De zang is redelijk eenvoudig te herkennen. De roep is zeer markant. Een nasaal klinkend "tsjurrrrrrr" dat de Grasmus telkens herhaald. Het klinkt erg dreigend. Dat moet ook de Gaai denken waar de Grasmus naar roept op de 2e opname.

Voedsel

Broeden

Hij zingt vaak vanaf een top van een struik, telefoondraden of in korte stijgende zangvlucht (vlinderachtig). Hierdoor noemen ze hem ook wel "het duveltje uit het doosje" Dit hoort bij de balts. Het vrouwtje broedt in doornige struiken, vaak laag bij de grond. Vanaf mei en legt ze gewoonlijk 5 eieren. De broedtijd en de tijd tot het uitvliegen van de jongen is kort (ongeveer 11 dagen), zodat er soms tijd is voor een tweede broedsel. Dit is meestal kleiner dan het eerste.

Aantallen in Nederland

120.000 tot 200.000 broedparen in Nederland. In de periode 1984-2015 een spectaculaire toename, na een forse afname. Droogte in de Sahel (overwinteringsgebied) speelt hierin een grote rol.