Erg warm tijdens Big Day 2018
Op zondag 6 mei 2018 was het weer zo ver. De jaarlijkse Big Day stond weer op de agenda. In groepjes de Maashorst door struinen van 7.00 uur ’s morgens tot 14.00 uur in de middag. Het groepje wat dan de meeste soorten heeft, verdient eeuwige roem (maar wel tot het volgend jaar). Met maar liefst vier groepen gingen we dit jaar op pad. Het was al warm en het zou nog warmer worden. De verwachting was dat het zo’n 25 tot 27 graden kon gaan worden. Of dit voor vogels te zien een nadeel heeft, valt nog te bezien. De vogelaar heeft gemiddeld wel een nadeel. De conditie van velen werd op de proef gesteld. We vertrokken vanaf de telpost en hoorden al snel de Kwartel. Ook de Wulp liet zich nog net zien. Eerst de Drie Vennen bekijken. We scoorden een mooie Tapuit. De Bosuilen waren al uitgevlogen en konden dus niet genoteerd worden. We besloten van hieruit om richting de natuurbegraafplaats te lopen. Achteraf gezien, misschien niet de beste keuze. Ondanks dat we er een Kleine Plevier zagen, voegde dit gebied nu niet veel toe aan onze soortenlijst. Toch wordt dit gebied steeds fraaier en is beslist een bezoek waard. Van hieruit zijn we naar de Hofmans plassen gelopen, onderweg wel een Appelvink noterend, maar kwamen daar al vrij laat aan. Er werd helaas weer volop gecrost, zodat het een beetje tegenviel wat we konden noteren. Uiteraard waren de Oeverzwaluwtjes volop aan het bouwen, maar we misten hier toch de Huiszwaluwen. Op naar de Kanonsberg om daar de heidevogels te zien. Weinig roofvogels in de lucht en de Wespendieven waren ook nog niet aan het binnenkomen. Meestal hebben we wel een verrassing van een bijzondere soort, maar vandaag niet. Het centrale gebied hadden we nog niet bezocht en de tijd begon al aardig richting 14.00 uur te gaan. Toch kwamen we op tijd bij de telpost en werd de schade opgemaakt. Onze groep kwam uit op 66 soorten. Op één groep na lag de score dicht bij elkaar. 64, 66 en 67 soorten. De terechte winnaarsgroep had maar liefst 73 soorten. Hulde aan John Hermans, Jos van der Wijst en Isidro Rendon. Toch hadden we in totaal 85 soorten gezien, waaronder Bosrietzanger, Bosruiter, Ransuil en Visdief. Een score die ook in andere jaren gehaald werd, echter dan zaten de groepen altijd veel dichter bij de totaalscore. Misschien toch het warmte-effect?
Martien van Dooren
