Velduil, Asio flammeus, 34-42 cm

Herkenning

De grootte van de velduil is vergelijkbaar met de bosuil en de ransuil. Opvallend zijn de' strenge' gele ogen in een zwart masker. De velduil lijkt veel op de ransuil, maar het verenkleed is grover gevlekt. De velduil heeft net als de ransuil 'oortjes', deze zijn echter kleiner en minder opvallend dan die van de ransuil. De eigenlijke oren zitten aan weerszijden van de kop. In de vlucht verschilt de velduil van de ransuil door zijn slankere, spitsere vleugels. Een belangrijk kenmerk is dat de velduil dikwijls overdag jaagt.

Biotoop

De velduil voelt zich thuis in gebieden die laagbegroeid zijn en een open karakter hebben, zoals moerassen, heidevelden, duinen en kwelders. Dit betekent voor Nederland dat de velduil veelal te vinden is in de kop van Nederland en op de Waddeneilanden. Vooral op Ameland broeden 'veel' velduilen. Bij ons in de omgeving is de velduil niet aanwezig, hooguit zie je een enkele keer een velduil die rondzwerft.

Voedsel

 De velduil heeft een belangrijke prooisoort; de woelmuis. Het al dan niet voorkomen, of een plaag veroorzakend, bepaalt het aantal broedende velduilen.

Aantallen in Nederland

  Het aantal broedparen in Nederland varieert van 100 -200 paren per jaar.

Aantallen in onze omgeving

In het voor-en najaar worden er doortrekkende velduilen waargenomen in kleine aantal.