Herfstexcursie Ameland 17 t/m 21 oktober 2015
Zaterdag 17 oktober in alle vroegte vertrokken zeven auto’s met 27 deelnemers uit Uden en omgeving naar Holwerd om daar de boot te pakken voor de traditionele herfstexcursie naar een van de Waddeneilanden. Deze keer was Ameland aan de beurt. Net als vorig jaar geen centraal vertrekpunt bij de Groenhoeve, maar de afspraak om rond 9.00 uur in Holwerd te zijn voor de boot van 9.30 uur. Ook dit jaar werkte dat goed. Met een ervaring van meer dan dertig jaar herfstexcursies van de Vogelwacht Uden naar de Wadden moeten de meesten toch wel de weg weten te vinden. Zou er trouwens iemand zijn die alle excursies heeft meegemaakt? Ik denk het niet, maar er moet wel iemand zijn die het meeste aantal keren is mee geweest. Wie zou dat zijn? Maar ook dit jaar weer een zeer ervaren groep met slechts twee à drie eerstejaars. Niet alles heb je in eigen hand. Het weer, dat moeten we nemen zoals het is. Maar dat viel uiteindelijk toch wel mee. Het onderkomen en de verzorging was uitstekend. Vorig jaar op Vlieland hadden we erg goed weer en een matig onderkomen inclusief het eten. Nu gingen we voor én goed weer én een goed onderkomen. Ging er dan niets fout? De vlag en de groepsfoto. We hadden de vlag wel bij ons, maar in de Stayokay laten liggen. Vogelaars willen wel op de foto, maar willen niet te lang wachten, dat gaat allemaal van hun vogeltijd af. Dus, dan maar zonder vlag. En vogels hebben we veel gezien, totaal 121 stuks. Geen echt spectaculaire zoals vorig jaar met de Steppekiekendief, maar diverse Velduilen en Ruigpootbuizerds uitgebreid in beeld is ook niet verkeerd. Opvallend was wel deze keer dat het aantal elektrische fietsen groter was dan de normale fietsen met versnelling. Zelfs personen waarvan je het niet verwacht reden op een e-bike. Voordeel is dat je ’s avonds niet moe en bezweet thuiskomt (of niet Willie?). Volgend jaar wordt de elektrische fiets standaard en een gewone fiets moet je extra opgeven. Algehele conclusie: het waren vijf fantastische dagen en we kijken al weer uit naar het volgend jaar, Terschelling.
Zaterdag 17 oktober 2015
“Op naar Ameland” Vroege vogelaars vertrekken half zes in de ochtend richting Holwerd om daar op de veerboot ‘Oerd’ de oversteek naar het vogeleiland Ameland te nemen. Ruimschoots op tijd hadden wij alle ruimte om de dagelijkse besognes achter ons te laten en de focus op vogels te richten. Op de boot werden wij goed ingeleid door een berg Bergeenden, honderden zo het er niet duizend waren. Een verbluffend gezicht zoveel vogels in wit, oranje vederkleed. Op de zandplaten waren de Zeerobben heel goed te zien, één Robje lag zo dichtbij dat je hem zou kunnen aaien: kopje omhoog en staartje omhoog, een hobbelrobje, mooi toch? Nog geen vijf minuten van de boot, of de eerste ooh en waa-belevingen bij het zien van een IJsvogel in de sloot; zijn silhouet en de donkerblauwe kleur waren herkenbaar. Helaas door het ontbreken van de zon werd ons de kleurenpracht onthouden. Kepen en Vinken in de struik werden van alle kanten bekeken en bewonderd om hun mooie kleuren, vooral de Keep was door velen nog nooit zo mooi waargenomen. Met zijn allen, zo'n zessentwintig personen op de fiets richting Hollum, via de met schapenpoep bestrooide dijk. Een klein stukje fietsen en dan op de rem, voor een Roodborst, een Zwarte Roodstaart, een Winterkoning, een Tjiftjaf, een Merel, Kauwen, een Ekster, Meerkoeten, prachtige Knobbelzwanen of voor de top waarneming de Beflijster, ja die zie je echt niet elke dag in je achtertuin, dus dat was wel "echt heel mooi". Dit niet alledaags vogeltje laat zich bewonderen in het bijzijn van paarden en als oriëntatiepunt om te zoeken, links van het groene paaltje. Nou en dan de weide maar afspeuren, tot het moment dat je die zeldzame vogel in je kijker te pakken hebt: duidelijk anders dan een Merel, hij heeft een witte bef en een langere staart, dus niet te miskennen, of te verwarren met een gewone Merel. Aan het einde van de dijk in een meertje scoorden wij een verzameling wadvogels: Tureluur, Groenpootruiter, Scholekster en Steenlopertjes. Nu de dijk verlaten en richting Hollum, waar ons een heerlijke mosterdsoep en een Grimbergen of was het Herfstbok? te wachten stond. Even lekker opwarmen en dan weer die heerlijke zeewind opsnuiven en mooie soorten scoren zoals de Drieteenstrandloper, de Bonte Strandloper en de Kluut. Na het diner een wandeling naar het dorp voor een heerlijk kopje cappuccino. Het sublieme einde van deze eerste dag was de Velduil in het licht van de vuurtoren, een prachtig wit silhouet van de vogel, sprookjesachtig mooi. Nog meer betoverend waren drie Velduilen zittend op de toren. Zij hadden de Udense Vogelaars op hun avondwandeling adembenemend verrast.
Zondag 18 oktober 2015
Na een prima nachtrust opgestaan om zeven uur. Slapen op een vierpersoonskamer is toch beslist meer comfortabel als je het vergelijkt met het slapen op een slaapzaal zoals vorig jaar op Vlieland. Om acht uur genoten we van het eerste ontbijt van de uitstekende horeca van de Stayokay. Complimenten voor de keuken zijn hier zeker op hun plaats. Na het ontbijt hesen we ons in regenkleding. Nee, de weergoden waren ons niet zo gezind en dat eigenlijk de hele dag niet. We besloten toch het wad te gaan verkennen en trotseerden fietsend als rasechte vogelaars de vele regen en wind. Het was laagwater en we troffen veel vogelsoorten foeragerend op het wad onder andere Wulp, Tureluur, Bontbekplevier, Steenloper. Een Slechtvalk leek uit te rusten verderop op het wad. In het weiland aan de andere zijde van de waddijk konden we de vele Goudplevieren en Kieviten goed bekijken. Goudplevier of Zilverplevier? Het bleek niet altijd makkelijk de soorten te benoemen, maar dankzij de vele vogelkennis in onze groep aanwezig kwamen we er wel uit. De gezelligheid van café ’Zee van tijd’ in Nes deed ons goed na kou en regen. De warme chocolademelk met slagroom lieten we ons goed smaken. Vervolgens ging het richting strand. Aan het water renden enkele Drieteenstrandlopers op en neer. Het deed me denken aan muziek van Michel Jarre, die voor Equinox werd geïnspireerd door het geluid van het zwellende en terugtrekkende water van de branding. Dit water dirigeert nu de strandlopers op de vloedlijn. Een prachtig schouwspel. We zagen een Rietgors en van erg dichtbij lieten Goudhaantjes zich prima spotten en fotograferen. Echter opnieuw dreef regen ons naar de horeca waar gezelligheid geen tijd kende. De sfeer was er uitstekend. Likeur Nobeltje liet zich als vervanger van Bitter prima smaken. Op de terugweg naar Hollum fietsend door de duinen deden Kramvogels, Koperwieken en Merels zich tegoed aan Duindoornbessen en Rozenbottels. Na het avondeten wachtte ons een kleine tegenvaller. We hadden ons verheugd op de (Veld?)uilen die jacht maken op vogels in het licht van de vuurtoren. Echter bleef deze avond het torenlicht beneden uit zodat we de uilen zittend op/tegen de toren niet zouden kunnen waarnemen en alle vogelaars bleven dan ook in het hotel. Er wachtte Jan, Tiny en mij echter een verrassing toen we later diezelfde avond direct onder de toren staand opkeken naar de lichtbundels. De uilen bleken toch goed zichtbaar in de bundels en we konden zelfs waarnemen hoe een uil een prooi sloeg en daarmee vervolgens wegvloog de duisternis in. Een mooi schouwspel op het einde van een regenachtige dag. Een dag ook waarop we ondanks de regen hebben genoten van de vele gespotte vogels. Overigens leken zij zich van de regen weinig aan te trekken. Tot slot een opmerking over de excursie als geheel. De nadruk ligt nu toch vooral op herkennen en scoren van veel soorten. Persoonlijk miste ik daarnaast nog het verhaal achter de vogels: bijvoorbeeld hoe trekken de soorten, routes, hun broedgebied, voortplanting, aanpassing, voedsel, enz. Met zoveel kennis in de groep vogelaars moet het toch mogelijk zijn om die kennis en deskundigheid meer te delen?! Bijvoorbeeld door middel van een voordracht in de avond waar enkele vogelsoorten worden besproken en waarover ook vragen gesteld kunnen worden/discussie of uitleg mogelijk is. Een andere mogelijkheid is om deskundige vogelaars te koppelen aan de diverse groepen zodat ze hun kennis kunnen overdragen tijdens de excursies overdag. Ik vermoed dat meerderen daar behoefte aan hebben.
Maandag 19 oktober 2015
Vanaf de jeugdherberg besloten we vandaag om een eindje langs de grote weg, richting Nes, te rijden omdat Willie Bergmans de dag hiervoor nog Fraters had gezien. Bij Ballum kregen we wel weer de grote groep Kepen (tegen de duizend stuks) in het vizier maar verder geen Fraters. Iets voorbij Ballum zie je links en rechts van de weg een stukje heide waar we al snel een Klapekster zagen en even later aan de overkant zagen we zelfs twee Klapeksters bij elkaar. In totaal zeker drie Klapeksters, een mooie waarneming. Ook vandaag weer overal Roodborstjes, of je nu door het bos rijdt, door de duinen of door de dorpjes, overal zie je Roodborstjes. Ik schat dat we tijdens ons verblijf op Ameland wel meer dan duizend Roodborsten hebben gezien. Ik zag er vijf exemplaren bij elkaar, dit is opmerkelijk want Roodborsten hebben een duidelijke territoriumafbakening en verdragen elkaar over het algemeen niet. Deze Roodborstjes komen waarschijnlijk uit de noordelijke gebieden, zijn opgehouden met trekken door het slechte weer van de afgelopen weken en zijn nu massaal dus Ameland binnen gevallen. Het grootste gedeelte zal zoetjes aan toch nog verder trekken en zal in Frankrijk en Spanje gaan overwinteren. We fietsten het bos in en vrijwel meteen werd de Boomkruiper gehoord. Achter het bos kwamen weer de duinen tevoorschijn en hier zagen we een klein vennetje, dus even stoppen om te kijken of er iets zit. Jammer genoeg liepen de meeste personen al richting het vennetje, maar enkele achterblijvers zagen ineens een Houtsnip vliegen die snel het bos indook. Bij het vennetje zagen we mooi enkele Goudhaantjes en hiertussen zag ik ineens een Vuurgoudhaantje. Daarna werd dit Vuurgoudhaantje nog door een enkeling meer gezien, maar helaas bleef het vogeltje onzichtbaar voor de andere personen. Dit gold ook voor de Bladkoning die zich liet horen maar niet liet zien. Gelukkig hadden we op zondag de Bladkoning al in geuren en kleuren kunnen bewonderen dus is het minder spijtig dat we hem niet gezien hebben. Het Vuurgoudhaantje is direct herkenbaar ten opzichte van de Goudhaan door zijn duidelijke witte oogstreep. Ze zijn veel minder algemeen dan een Goudhaan, vooral tijdens de trek heb je de grootste kans om een Vuurgoudhaan te zien. Door de duinen fietsend zagen we in een den twee Zwarte Mezen, een soort die je tijdens de trek regelmatig kunt zien. Net als de Keep, Kruisbek en Pestvogel is de Zwarte Mees een invasievogel die je in sommige jaren in grote aantallen kunt zien. Dat is dit jaar, denk ik, niet het geval want het waren zo ongeveer de enige exemplaren die we gezien hebben. Tijdens het kijken hoorden we een hoop lawaai en zagen we een jonge gast over de kop gaan met zijn fiets. Gelukkig stond hij meteen weer op en kon erom lachen. We besloten naar de eendenkooi te fietsen omdat hier enkele dagen daarvoor een Sperwergrasmus was gezien. Die hebben we niet gezien maar wel mooi een wegvliegende Houtsnip en nu zag iedereen de Houtsnip. Jammer genoeg mochten we de eendenkooi niet bezoeken maar we zagen tussen het hout allerlei kleine vogels zoals een Zwarte Roodstaart, Tjiftjaf, Goudhaan, Koolmees en Pimpelmees. Zo zie je weer dat een eendenkooi veel vogels aantrekt en niet alleen eenden. Achter de eendenkooi begint ’t Oerd, dit is een kweldergebied waar de natuur het voor het zeggen heeft. Een eindje de kwelder opgelopen zagen we grote aantallen Brandganzen. Op de rest van Ameland zie je er een enkeling maar op ‘t Oerd zie je er duizenden. Langs de wadkant zagen we nog grote aantallen Bergeenden. Doordat we iets later in het jaar naar een Waddeneiland gaan, zie je volgens mij veel meer Bergeenden. Na de broedtijd verzamelen vrijwel alle Bergeenden zich voor de Duitse kust om hier te ruien. Na de rui zwermen ze over alle Waddeneilanden uit en daarom zagen we er meer dan dat we meestal zien. Terug fietsend langs de wadkant zagen we bij een vennetje een Grutto? Dit is voor deze tijd een heel aparte waarneming want onze Grutto’s gaan voor een belangrijk gedeelte allemaal naar het zuiden (op een groepje in de provincie Zeeland na). Wel zie je grote aantallen Rosse Grutto’s in de herfst, maar geen Grutto’s. We twijfelden nog wel want het kenmerk de witte stuit met de zwarte eindband, konden we niet zien. ’s Avonds zagen we foto’s van de andere groep en kon er 100% bevestigd worden dat het een Grutto was. Bij de haven aangekomen hebben we afscheid genomen van Jan van den Tillaart die maandagavond naar huis ging. Bij de oude haven hebben we nog uitgebreid over de waddenvlakte gekeken. Hier zagen we Zwarte Ruiters en de Topper die er al enkele dagen zat. Soms twijfel je of een soort een Topper is of dat het toch een Kuifeend is met veel wit op de snavel maar deze Topper had zoveel wit dat er geen twijfel mogelijk was. Ook zagen we nog enkele Brilduikers, een soort die we niet elk jaar zien tijdens onze waddenexcursies. Inmiddels was het zo laat dat we nog stevig moesten doorfietsen om het eten niet te missen. Voor degene die een elektrische fiets had was dit geen probleem, maar de enkeling met een gewone fiets had er toch moeite mee. Alles bij elkaar weer een mooie dag met enkele leuke soorten zoals het Vuurgoudhaantje, de Houtsnip en zeker de Grutto.
Dinsdag 20 oktober 2015
Een dag met wat weer betreft twee gezichten. Voor de middag enkele flinke buien en na de middag mooi weer. John kwam na het ontbijt aanzetten met een Goudhaantje op z’n hand. Die was tegen het raam gevlogen van de Stayokay en behoorlijk versuft door de klap. Met name de aanwezige kinderen vonden het zielig en wilden het vogeltje allemaal graag aaien. Goudhaantjes zaten er overigens massaal op het eiland. Ze komen tijdens de trek na een lange tocht over zee zwaar vermoeid hier aan land en willen dan nog wel eens ergens tegenaan vliegen of gewoonweg op het strand of in de duinen neerploffen. Het weer zag er niet zo best uit, maar binnen blijven wachten was ook geen optie. Daarom maar wat droge humor er overheen. Er bestaat geen slecht weer, maar wel slechte regenkleding. We wilden door de duinen helemaal naar ‘t Oerd fietsen, maar kwamen op een voetpad naar het strand uit. In de regen naar het strand gewandeld. Een paar foto’s gemaakt van vogels, we zouden ’s avonds wel uitzoeken wat het was. Bleken het een Kanoet en een Paarse Strandloper te zijn. Twee soorten die tijdens deze Waddenexcursie nog niet gezien waren. Waarschijnlijk was het nog iets te vroeg voor de Kanoet. Een Kanoet is in winterkleed lastig te onderscheiden van de Bonte Strandloper, omdat hij dan geen oranje onderzijde heeft. Soms wordt hij ook wel Kanoetstrandloper genoemd. Na een regenpauze in een bushokje waren we weer terug op het juiste duinpad. Daar kwamen we ter hoogte van het vliegveld de Ruigpootbuizerd tegen. Daags tevoren hadden we hem ook al even gezien, maar nu was hij uitgebreid in beeld. Biddend in de lucht was zijn witte staart en zwarte eindband prachtig te zien. Toen hij in een boom ging zitten kon je ook nog eens zijn gevederde poten bekijken. Voor Nederland is dit geen broedvogel, maar een overwinteraar of doortrekker. Intussen begon de regen wat af te nemen en was bij Willie Bergmans het zicht weer zo goed dat hij plotseling van de fiets sprong en riep: “Velduil op elf uur”. En jawel, er vloog een Velduil. Iedereen van de fiets en wel een kwartier lang genieten van deze toch wel aparte vogel. Waarschijnlijk een van de Velduilen die ’s avonds in het licht van de vuurtoren aan het jagen zijn. Er was nu ook voldoende licht om zijn prachtige, vurige verenkleed goed te kunnen zien. Het woord vurig zit ook in zijn Latijnse naam, Asio flammeus. De Velduil wordt in Nederland een steeds schaarsere broedvogel. Er zijn nu nog maar een paar broedgevallen bekend van de Velduil op Ameland, terwijl er in 1990 nog meer dan dertig broedparen waren op dit eiland. De Velduil is zowel een dag- als schemer-/nachtvogel. Na ook nog genoten te hebben van wat klein grut zoals de Zwartkop, Putter en Rietzanger(?), ging het weer verder richting ‘t Oerd. Hier is het beheer afgestemd op zo weinig mogelijk ingrijpen in de natuurlijke processen. Bijvoorbeeld dynamisch duinbeheer, waarbij tijdens een stormvloed de zee een doorbraak kan forceren in de jonge duinen en vrij spel krijgt op het achterliggende land. Een prachtig fietspad over ‘t Oerd, met overal Goudhaantjes en Graspiepers in de duinen, eindigde bij de kijkhut op het eind van het eiland. Prachtig uitzicht over het wad en het eiland en hier ook weer minstens één Ruigpootbuizerd. Tevens tijd voor een hapje en een drankje uit het lunchpakket. De tijd begon al weer enigszins te dringen en we fietsten via het Stuifdijkpad terug naar de bewoonde wereld, naar Buren. Links van het fietspad de Zoute Weide, een gebied dat bij hoogwater in de winter onder water staat. In Buren nog even gestopt bij het standbeeld van Ritske Mooi. Het verhaal van de gemene feeks die met een lantaarn schepen liet stranden op de kust van Ameland om te kunnen jutten, totdat ze onder de drenkelingen op een van die schepen haar eigen zoon Sjoerd vond! Via Nes en Ballum fietsten we in een rustig tempo, zodat ook de enkeling zonder elektrische fiets het goed kon bijhouden, terug naar Hollum. Onderweg werd nog regelmatig gestopt voor een grote groep Wulpen of Kramsvogels en Koperwieken. Allemaal de afgelopen tijd in groten getale op Ameland neergestreken, een machtig schouwspel. We waren nog net voordat het donker begon te worden weer bij de Stayokay, waar we weer een uitstekende maaltijd voorgeschoteld kregen. Die moest overigens vlug verorberd worden, want ik had met de vuurtorenwachter afgesproken dat hij die avond de verlichting van de vuurtoren (niet die lamp bovenin voor de scheepvaart) speciaal voor de Vogelwacht uit Uden niet uit zou doen voor 20.00 uur, zodat wij de Velduilen dan mooi zouden kunnen zien jagen in het schijnsel van de toren. Hij moest daar speciaal voor terugkomen, want normaal zijn de lampen alleen aan van woensdag t/m zondag. Dus deze dag niet vogelen van zonsopgang tot zonsondergang, maar zelfs ver daarna en bij terugkomst nog de lijsten van deze dag bijwerken. Dinsdagavond zaten we al boven de 110 soorten. Nog wat napraten aan de bar met een borreltje en dan naar bed, moe maar voldaan.
Woensdag 21 oktober 2015
Alweer de dag van vertrek. Maar toch nog wel een paar uurtjes om te vogelen voordat we rond half een de fietsen moesten inleveren bij de fietsenzaak van Kiewiet en verzamelen bij de boot. Omdat ik nog wat laatste zaken met de Stayokay moest afronden zoals de eindafrekening en ervoor zorgen dat alle koffers weer veilig opgeborgen werden in de af te sluiten bagagewagen van Kiewiet, waren wij wat later weg dan de meesten. Gelukkig waren Peter en Tonny Vlamings ook nog niet weg en konden we mooi samen op fietsen. De meesten hadden er voor gekozen om via de Waddenkant terug te fietsen naar de haven in Nes. Anderen gingen nog even naar de plek waar wij gisteren de enige Kanoet tijdens deze herfstexcursie hadden gefotografeerd. Wij pakten de weg door het Hollumerbos om te zien of er de afgelopen nacht nog veel vogels waren ingevallen op het eiland. Het viel wat tegen. Dan maar even naar het strand uitwaaien. Daar zat nog een groepje Drieteenstrandlopers. Altijd weer leuk om naar die bedrijvige vogeltjes te kijken als ze net voor de golven uit rennen op zoek naar voedsel. Harde wind heeft geen vat op ze, maar als ze opvliegen dreigen ze meteen weg te waaien. Via het graf van de acht paarden, die verdronken zijn bij de lancering van de reddingboot de Windspiel in 1979 kwamen we op de Waddendijk uit. Genoeg Graspiepers en Tapuiten, maar geen Fraters waar we naar op zoek waren. Eerder in de week hadden we ze namelijk hier ook langs het pad gezien. Deze vrij onopvallende wintergasten/doortrekkers zitten vaak tussen de Kneuen en zijn daardoor moeilijk te vinden. Op het wad waren echter talrijke vogels te vinden, maar wel ver weg want het was al een tijdje eb. Plotseling schoot er een oranje-blauwe flits over de brede sloot langs de wadkant, een IJsvogeltje. Die hebben hier ook een paar zachte winters gehad en zich daardoor behoorlijk kunnen uitbreiden. We hebben er verschillende gezien de afgelopen dagen. Ruimschoots op tijd arriveerden we bij de haven in Nes en zagen daar onze medereizigers, die we niet meer hadden ingehaald onderweg. Nog vlug een kopje koffie en daarna de fietsen inleveren en het slot van de bagagewagen afhalen, zodat iedereen weer bij zijn koffer kon. De boot was iets te laat, zodat we pas rond kwart voor een vertrokken. Geeft altijd toch weer een apart gevoel als je na zo’n mooie vogelvakantie vanaf het dek van de veerboot Ameland onder het gekrijs van een groep meeuwen in de verte ziet verdwijnen. Eenmaal weer aan het vaste land is het afscheid nemen, auto ophalen en de kortste weg naar huis vinden, als de TomTom tenminste goed geüpdatet is. “Mar wah waar ut wer skon dih joar op Ameland!”
27 deelnemers
Ad Bekkers, Willie Bergmans, Tiny van Boekel, Vera Brounts, Martien van Dooren, Dieny Fleuren, John Hermans, Wil van Hout, Conny Koenen, Willy van Lanen, Jan Nabuurs, Lies Schoenmakers, Jan van den Tillaart, Ton van den Tillart, William van der Velden, Theo Veldpaus, Marga Verduin-Smits, Arend Vermaat, Theo Versteegden, Dorien Versteegden, Nico Verstegen, Fien Verstegen, Peter Vlamings, Tonny Vlamings, Ruut Westerbeek, Ad van Zutphen en Ans van Zutphen.
121 vogelwaarnemingen
| 01. Roodkeelduiker | 22. Kuifeend | 43. Bontbekplevier | 64. Zilvermeeuw | 85. Roodborsttapuit | 106. Gaai |
| 02. Fuut | 23. Topper | 44. Goudplevier | 65. Grote Mantelmeeuw | 86. Tapuit | 107. Ekster |
| 03. Dodaars | 24. Eider | 45. Zilverplevier | 66. Kleine Mantelmeeuw | 87. Beflijster | 108. Kauw |
| 04. Jan-van-Gent | 25. Zwarte Zee-eend | 46. Kievit | 67. Zeekoet | 88. Merel | 109. Zwarte Kraai |
| 05. Aalscholver | 26. Brilduiker | 47. Steenloper | 68. Houtduif | 89. Kramsvogel | 110. Ringmus |
| 06. Grote Zilverreiger | 27. Middelste Zaagbek | 48. Drieteenstrandloper | 69. Holenduif | 90. Koperwiek | 111. Huismus |
| 07. Blauwe Reiger | 28. Grote Zaagbek | 49. Kanoet | 70. Turkse Tortel | 91. Zanglijster | 112. Vink |
| 08. Knobbelzwaan | 29. Blauwe Kiekendief | 50. Bonte Strandloper | 71. Velduil | 92. Grote Lijster | 113. Keep |
| 09. Kolgans | 30. Sperwer | 51. Paarse Strandloper | 72. IJsvogel | 93. Zwartkop | 114. Sijs |
| 10. Grauwe Gans | 31. Havik | 52. Kleine Strandloper | 73. Grote Bonte Specht | 94. Tjiftjaf | 115. Groenling |
| 11. Rotgans | 32. Ruigpootbuizerd | 53. Wulp | 74. Veldleeuwerik | 95. Bladkoning | 116. Putter |
| 12. Brandgans | 33. Buizerd | 54. Grutto | 75. Boerenzwaluw | 96. Goudhaan | 117. Goudvink |
| 13. Bergeend | 34. Torenvalk | 55. Rosse Grutto | 76. Oeverpieper | 97. Vuurgoudhaan | 118. Frater |
| 14. Nijlgans | 35. Slechtvalk | 56. Tureluur | 77. Graspieper | 98. Baardman | 119. Kneu |
| 15. Smient | 36. Smelleken | 57. Zwarte Ruiter | 78. Witte Kwikstaart | 99. Pimpelmees | 120. Rietgors |
| 16. Wilde Eend | 37. Fazant | 58. Groenpootruiter | 79. Grote Gele Kwikstaart | 100. Koolmees | 121. IJsgors |
| 17. Krakeend | 38. Waterral | 59. Oeverloper | 80. Winterkoning | 101. Zwarte Mees | |
| 18. Pijlstaart | 39. Waterhoen | 60. Watersnip | 81. Heggenmus | 102. Staartmees | |
| 19. Slobeend | 40. Meerkoet | 61. Houtsnip | 82. Roodborst | 103. Boomkruiper | |
| 20. Wintertaling | 41. Scholekster | 62. Kokmeeuw | 83. Zwarte Roodstaart | 104. Klapekster | |
| 21. Tafeleend | 42. Kluut | 63. Stormmeeuw | 84. Paap | 105. Spreeuw |
Martien van Dooren, John Hermans, Wil van Hout, Tonny Vlamings